Ως αντισυνταγματικές καταγγέλλει με ψήφισμά της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών τις μειώσεις των συντάξεων και των δικαστικών λειτουργών που δεν έχουν ακόμα αποκατασταθεί παρά την έκδοση σχετικών δικαστικών αποφάσεων από τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας, με συνέπεια, «την κατάργηση της δικαστικής λειτουργίας και την αποδόμηση του κράτους δικαίου καθώς και την αύξηση του αριθμού των εισαγόμενων στα διοικητικά δικαστήρια υποθέσεων, η εκδίκαση των οποίων καθίσταται σχεδόν αδύνατη σε χρόνο επίκαιρο».
Συγκεκριμένα στο ψήφισμά τους οι Διοικητικοί Δικαστές αναφέρουν τα εξής :
Διαπιστώνουμε την διαχρονική αδράνεια της πολιτείας, αλλά και την ασχεδίαστη τακτική της κυβέρνησης στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η διοικητική δικαιοσύνη, η οποία καλείται να ανταποκριθεί σε ένα περιβάλλον συνεχών αυξανόμενων διοικητικών διαφορών που γεννώνται από την απορρύθμιση του κοινωνικού κράτους και την οικονομική καχεξία που χαρακτηρίζει την εποχή της κρίσης.
Επισημαίνουμε ότι α) η υποχρηματοδότηση και η υποστελέχωση των δικαστηρίων, η έλλειψη δικαστικών υπαλλήλων, οι θλιβερές συνθήκες στέγασης κυρίως των διοικητικών δικαστηρίων της περιφέρειας και η παντελής απουσία υποστηρικτικών δομών διαμορφώνουν ένα ανεπαρκές πλαίσιο λειτουργίας των δικαστηρίων, β) η διατήρηση των υφιστάμενων εμποδίων πρόσβασης των πολιτών στη δικαιοσύνη καθιστούν την δικαιοσύνη αγαθό πολυτελείας. Ταυτόχρονα, η συμπίεση του δικαστικού ελέγχου σε συγκεκριμένες κατηγορίες διοικητικών διαφορών με σκοπό την κάλυψη των ταμειακών αναγκών σε συνδυασμό με την απόπειρα περαιτέρω συρρίκνωσης του διάχυτου ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων υποσκάπτει ευθέως τη δικαστική λειτουργία, γ) οι διοικητικοί δικαστές εγγυώνται την εφαρμογή του κράτους δικαίου. Καλούνται να αντέξουν τις πανταχόθεν πιέσεις για κορύφωση της ποσοτικής απόδοσής τους και με αίσθημα ευθύνης και ανεξαρτησίας να επιλύσουν τα προβλήματα που η ίδια η πολιτική μεταφέρει στα δικαστήρια.
Και καταλήγουν επισημαίνοντας ότι ζητούν α) Τον εκσυγχρονισμό της διοικητικής δικαιοσύνης με την αύξηση της χρηματοδότησης, την κάλυψη των ελλείψεων σε προσωπικό και υποδομές και την επίλυση του χρονίζοντος κτηριακού προβλήματος πολλών διοικητικών δικαστηρίων, β) Την ανάκτηση βασικών δικονομικών δικαιωμάτων των πολιτών και την άρση των πολύμορφων εμποδίων πρόσβασης στη διοικητική δικαιοσύνη.