Ο Αλέξης Τσίπρας στο υπουργικό συμβούλιο έκανε αυτό που κάνει τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Καλύπτει πλήρως τους δικούς του ανθρώπους, ακόμη κι αν αυτοί πληγώνουν την εικόνα της κυβέρνησης, ακόμη κι αν γι’ αυτούς προκύπτουν σοβαρά ζητήματα νομικής αλλά και ηθικής τάξης.
Η ασπίδα προστασίας που ύψωσε στον Παύλο Πολάκη επιβεβαιώνει ότι «όμοιος ομοίω αεί πελάζει», κι ότι πρωθυπουργός και υπουργός είναι οι δυο πλευρές του ίδιου νομίσματος.
Η πλήρης ταύτιση με τα καμώματα του Πολάκη δίνει στην αντιπολίτευση το πάτημα να λέει ότι αυτά που κάνει ο αναπληρωτής υπουργός είναι απλά αυτά που επιβραβεύει ο πρωθυπουργός, αυτά που «σπρώχνει» να γίνουν και να ειπωθούν επειδή δεν μπορεί ο ίδιος εκ του θεσμικού του ρόλου να τα κάνει.
Όταν ο Αλέξης Τσίπρας λέει ότι όλη η υπόθεση Πολάκη είναι ένα «παραπολιτικό κουτσομπολιό», τότε δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για την ταύτιση των δύο. Κι όταν χαρακτηρίζει, χωρίς να τον κατονομάζει τον κεντρικό τραπεζίτη «υπερτιμημένο τεχνοκράτη» που όταν διαχειρίστηκε την οικονομία την έριξε στα βράχια, δείχνει επίσης ότι συνεχίζει να υπερασπίζεται την εικονική πραγματικότητα που ο ίδιος έχει φτιάξει.
Καλύπτει το παρακράτος
Η επιλογή Τσίπρα να καλύψει τον Πολάκη και να αφήσει αιχμές για τον κεντρικό τραπεζίτη είναι επί της ουσίας και πλήρης ταύτιση με το παρακράτος που κάνει υποκλοπές και τις μοιράζει στον εκλεκτό εκδότη του Μεγάρου Μαξίμου, τον Κώστα Βαξεβάνη.
Την ίδια στιγμή που έχει ξεκινήσει έρευνα για να διαπιστωθεί αν, πώς και ποιος έκανε την καταγραφή της συνομιλίας του Πολάκη με τον Στουρνάρα, βγαίνει ο πρωθυπουργός της χώρας να προδικάσει το πόρισμα χαρακτηρίζοντας όλη την υπόθεση παραπολιτικό κουτσομπολιό. Ητοι, οι δημοσιογράφοι και κάποιοι άγνωστοί εχθροί της κυβέρνησης τα βγάλανε από το μυαλό τους.
Απαντήσεις για το προκλητικό δάνειο των 100.000 ευρώ που πήρε ο Πολάκης δεν θα μπορούσαν να υπάρχουν. Προφανώς ο κ. Τσίπρας να πιστεύει ότι όλοι οι Ελληνες πολίτες μπορούν να πάνε τώρα στην τράπεζα και να «σηκώσουν» όσα λεφτά θέλουν. Εκτός κι αν αυτά γίνονται μόνο στη SYRIZA BANK.
Παραπολιτικό και το γεγονός ότι ένας υπουργός παίρνει τηλέφωνο και καταγράφει τη συνομιλία με τον κεντρικό τραπεζίτη. Οι πρακτορίστικες μέθοδοι δηλαδή είναι απλά ένα παρασκήνιο για τον πρωθυπουργό κι όχι κακουργηματικές πράξεις. Εκτός κι αν υπάρχουν κι άλλοι που ξέρει ο πρωθυπουργός και οι οποίοι έκαναν την υποκλοπή.
Ανάξιο αναφοράς και το γεγονός ότι ο Πολάκης απειλεί τον Στουρνάρα ότι «θα έρθω από εκεί σε τρεις ημέρες και θα σου ξηγήσω το όνειρο». Κι αυτό παραπολιτικό κι όχι αντικείμενο έρευνας από τη Δικαιοσύνη αλλά και αποδοκιμασίας από τον πρωθυπουργό. Γι’ αυτόν είναι απλά… κανονικότητα όλα αυτά, όπως και οι τζάμπα μαγκιές, οι μηνύσεις σε νεκρούς, η προσβολή των θυμάτων στο Μάτι, το ύφος τραμπούκου που χρησιμοποιεί ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας για να απειλεί όποιον και όποτε θέλει.
Όλα όσα έχει κάνει ο Πολάκης τα τελευταία 4 χρόνια είναι κουτσομπολιά για τον Αλέξη Τσίπρα, επομένως συμπεραίνουμε ότι ο πεζοδρομιακός λόγος και οι μαφιόζικες απειλές υιοθετούνται πλήρως από αυτόν. Οι απειλές σε δημοσιογράφους και πολιτικούς, το «στήσιμο» υποθέσεων, η ύβρις στους νεκρούς στο Μάτι και στα θύματα της γρίπης, η προσβολή του αποθανόντος πλέον δημοσιογράφου Β. Μπεσκένη. Ολα.
Όπως λέει κι ο λαός «κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι».
Για την οικονομία
Ακόμη περισσότερο: Όταν λέει ότι η Ελλάδα οδηγήθηκε στο ξέφωτο από την κυβέρνησή του, την ίδια ώρα που η Κομισιόν ανακοίνωνε την συνέχιση για τουλάχιστον έξι μήνες της ενισχυμένης εποπτείας, τότε είναι φανερό ότι ο κ. Τσίπρας δεν ενδιαφέρεται ουδόλως για τους κινδύνους που εγκυμονούν, απλά παίζει το προεκλογικό χαρτί του «παράδεισου» τον οποίο έχει μετατρέψει ο ίδιος την Ελλάδα.
Αραγε δεν ρώτησε τον στενό του φίλο από τα φοιτητικά χρόνια, πρώην γ.γ. Δημοσιονομικής Πολιτικής και νυν επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, Φρ. Κουτεντάκη να του πει τι ακριβώς συμβαίνει στην οικονομία; Γιατί την Τρίτη βγήκε ξεκάθαρα και είπε ότι κινδυνεύει η Ελλάδα από τις δικαστικές βόμβες με τα αναδρομικά κι επειδή τα «κόκκινα» δάνεια δεν έχουν ακόμη ρυθμιστεί.
Για την Κεντροαριστερά
Μόνο γέλωτα μπορεί να προκαλέσει το γεγονός ότι αναφέρθηκε στη διεύρυνση προς την Κεντροαριστερά, παρουσία των δύο νέων αποκτημάτων του στις μεταγραφές του χειμώνα. Αγγελος Τόλκας και Θάνος Μωραϊτης στις υπουργικές καρέκλες, έβλεπαν τον Αλέξη Τσίπρα να μιλά για μεγάλο άνοιγμα και για τη δημιουργία μιας μεγάλης προοδευτικής παράταξης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Βεβαίως πόσο μεγάλη μπορεί να είναι μια νέα παράταξη που βασίζεται σε πολιτικά «ορφανά» ρετάλια και ψεκασμένους ακροδεξιούς, αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το απαντήσει ο Αλέξης Τσίπρας.
Σε γενικές γραμμές ήταν ένα ακόμη υπουργικό συμβούλιο διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, επιβεβαίωσης της κυβέρνησης… virtual reality και ακόμη χειρότερα: Πολιτικής διάσωσης ενός καταδικασμένου στη συνείδηση της πλειοψηφίας των πολιτών, υπουργού ο οποίος θα συνεχίσει να εκτελεί την αποστολή που του έχει αναθέσει το Μαξίμου. Αυτή του πολιτικού «πιστολιού» που θα ρίχνει μπαλωθιές στους πολιτικούς εχθρούς του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησης, αδιαφορώντας για την ντροπιαστική εικόνα που εμφανίζει η Ελλάδα στο παγκόσμιο στερέωμα.