Με δήλωση του που κοινοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης, λίγες ώρες μετά το βέτο που έθεσαν οι δικαστές στη χορήγηση νέων αδειών προς το πρόσωπό του,  ο Δημήτρη Κουφοντίνας επιτέθηκε στα μέλη του δικαστικού συμβουλίου επικρίνοντας τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων τους και κατηγορώντας τους για διατεταγμένη υπηρεσία. Εκανε μάλιστα λόγο για κρατική τρομοκρατία, προειδοποιώντας πως όσο αυτή υπάρχει, «τόσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ξαναπιάνουν το κόκκινο νήμα των αγώνων που διαπερνά μια ιστορία αντίστασης αιώνων»

Το σκεπτικό -κόλαφος  των δικαστών

Τα μέλη του δικαστικού συμβουλίου ερμηνεύοντας τις διατάξεις του σωφρονιστικού κώδικα επισημαίνουν πως κατά την κρίση τους, εφόσον δεν προβλέπεται και δεν ρυθμίζεται «ως προς τη χορήγηση αδείας σε καταδικασμένους σε πλείονες της μίας ποινές ισοβίου καθείρξεως, δεν είναι επιτρεπτή, κατ’ άρθρο 55 παρ. 1 ΣΚ, η χορήγηση τακτικής αδείας στις περιπτώσεις αυτές, διότι ο νομοθέτης θα το προέβλεπε ρητά».

Και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεδομένου πως ο Κουφοντίνας έχει καταδικαστεί για την τέλεση κακουργημάτων σε 11 φορές ισόβια κάθειρξη και σε πρόσκαιρη κάθειρξη 25 ετών,« ήτοι έχει καταδικαστεί σε πλείονες της μίας ποινής σε ισόβια, δεν συντρέχει η τυπική προϋπόθεση που θέτει η ως άνω διάταξη για το επιτρεπτό της χορήγησης τακτικής άδειας, αφού όπως προελέχθη, κατά την κρίση του παρόντος Συμβουλίου, δεν είναι δυνατή η χορήγηση τακτικής άδειας στην περίπτωση που ο κρατούμενος έχει καταδικαστεί σε πλείονες της μίας ποινών ισόβιας κάθειρξης».

Εξετάζοντας όμως και τις ουσιαστικές προϋποθέσεις αναφέρουν τα εξής στο σκεπτικό τους οι δικαστές: «… Από τις συνθήκες της ατομικής και κοινωνικής κατάστασής του, εκτιμάται ότι υπάρχει κίνδυνος, κατά τη διάρκεια της άδειας, να τελέσει νέα εγκλήματα, ενώ δεν συντρέχουν λόγοι που δικαιολογούν την προσδοκία ότι δεν θα κάνει κακή χρήση αυτής (άδειας). Όπως προέκυψε ο ανωτέρω κατάδικος, κατά τη διάρκεια της κράτησής του, στις 24-10-2014 και στις 30-5-2018, προέβη σε δηλώσεις που δημοσιεύθηκαν στο διαδίκτυο.

» Ειδικότερα, ο εν λόγω κατάδικος στις 24-10-2014 απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κείμενο, όπου αναφερόμενος στο κράτος και χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως αντικαθεστωτικό ανέφερε «Τα σχέδιά τους δεν θα περάσουν. Να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία», ενώ στις 30-5-2018, απέστειλε στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, άλλο κείμενο στο οποίο, αφού περιέγραφε τον εαυτό του ως πολιτικό κρατούμενο, ανέφερε τα εξής: «Και επειδή τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε και αυτά που αποκαλούνται δικαιώματα δεν είναι παρά οι κατακτήσεις μακρών και πολύχρονων αγώνων, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι να ξαναπιάσουμε, μέσα και έξω από τη φυλακή, το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων».

» Από τις παραπάνω δηλώσεις δεν μπορεί παρά να συνάγεται αρνητικό συμπέρασμα ως προς την πορεία του σωφρονισμού του συγκεκριμένου καταδίκου. Οι δηλώσεις «να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία» και «να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων», οι οποίες παραπέμπουν ευθέως στη βία, όχι μόνο δεν αποτελούν ένδειξη μίας πορείας σωφρονισμού και σεβασμού της έννομης τάξης, αλλά αντιθέτως καταδεικνύουν ένα πρόσωπο, που εμπράκτως και σταθερά αποτάσσεται την έννομη τάξη.

» Οι δηλώσεις αυτές δεν αποτελούν απλά μία ιδεολογική τοποθέτηση του εν λόγω καταδίκου, ούτε μία αυθόρμητη αντίδρασή του υπό ορισμένες συνθήκες συναισθηματικής πίεσης. Τούτο προκύπτει και από το γεγονός ότι την ίδια στάση τήρησε ο εν λόγω κατάδικος και ενώπιον του παρόντος Συμβουλίου.

» Ειδικότερα, ερωτηθείς ο τελευταίος εάν σέβεται τους κανόνες της έννομης τάξης με βάση τους οποίους οριοθετείται, προσδιορίζεται και λειτουργεί το κοινωνικό σύνολο στο οποίο επιδιώκει να ενταχθεί, έστω και για λίγο, με τη λήψη τακτικής αδείας, απέφυγε συνειδητά να απαντήσει αρνητικά ή θετικά, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι η ιδεολογία του και οι πεποιθήσεις του είναι σταθερές και δεν θα τις αρνηθεί, η ιδεολογία του συγκεκριμένη και σταθερή και ότι ο αγώνας του είναι πάντα ο ίδιος.

» Επίσης, εξέθεσε ότι κινείται πάντα με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, εντούτοις, όταν ρωτήθηκε εάν σέβεται το ίδιο και την ανθρώπινη ζωή, που αποτελεί υπέρτατο έννομο αγαθό, απέφυγε ομοίως να απαντήσει συγκεκριμένα, επαναλαμβάνοντας ότι σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, και ότι βιώνει δραματικά την αντινομία ανάμεσα στις πράξεις του και στον πόνο των συγγενών των θυμάτων του, που είναι και δικός του.

» Τα ανωτέρω δεν αναιρούνται από το γεγονός ότι ο εν λόγω κατάδικος έλαβε μέχρι τώρα από τα αρμόδια κάθε φορά Πειθαρχικά Συμβούλια των ΚΚ, στα οποία κρατήθηκε και εξακολουθεί να κρατείται, έξι τακτικές άδειες.

» Εξάλλου, το γεγονός ότι ο εν λόγω κατάδικος, όπως προκύπτει από την από 18-2-2019 εισήγηση της κοινωνικού λειτουργού του εν λόγω σωφρονιστικού καταστήματος, επέδειξε καλή διαγωγή κατά τη διάρκεια της κράτησής του σ’ αυτό, ουδόλως μπορεί να συνηγορήσει περί του αντιθέτου, καθώς, στην εισήγηση αυτή, πέραν της αναφοράς ότι κατά τη διάρκεια της κράτησής του ασχολείται με μεταφράσεις κειμένων, από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει, ούτε διευκρινίζεται σε τι συνίσταται η καλή αυτή διαγωγή, ενώ η προσαρμογή του στο καθημερινό πρόγραμμα της φυλακής δεν αρκεί από μόνη της ώστε να δικαιολογήσει την προσδοκία της μη κακής χρήσης της άδειας, καθώς εντάσσεται στην σκοπιμότητά του να κάνει χρήση του ευεργετήματος των τακτικών αδειών που του παρέχει ο νόμος και δεν έχει καμία σχέση με το σωφρονισμό του, ο οποίος, όπως προελέχθη, κατά την κρίση του Συμβουλίου τούτου, ουδόλως επιτεύχθηκε».

Η δήλωση του Κουφοντίνα

«Ένας εισαγγελέας που άσκησε βέτο στη θετική απόφαση του Συμβουλίου της φυλακής για άδεια, χωρίς να μου κάνει καμία απολύτως ερώτηση.

 Που κατέβασε απλώς ένα σκονάκι με παλιές δηλώσεις μου,  αλιευμένες από το διαδίκτυο και έφυγε από την πίσω πόρτα δίχως να μου ανακοινώσει μια απόφαση που αδειάζει τους έξι διαφορετικούς εισαγγελείς  –  ανάμεσά τους και τρεις συναδέλφους του  της εισαγγελίας του Βόλου και τον ίδιο τον προϊστάμενο της εισαγγελίας .

Και ένα Συμβούλιο πλημμελειοδικών που, αντίθετα,  μου απηύθυναν άπειρες ερωτήσεις στο κλίμα των γνωστών τηλε-εισαγγελέων, αλλά μόνο και μόνο για να βρουν να πιαστούν από κάποια απάντησή μου για να δικαιολογήσουν μια ειλημμένη απόφαση.

Αυτός ήταν ο κοινός παρονομαστής εισαγγελέα – συμβουλίου. Σαν τον Ιταλό δικαστικό του μεσαίωνα Μπαρτόλους που έβγαζε πρώτα την απόφαση και έπειτα έψαχνε (ή ανακάλυπτε) κάποιο νόμο για να την στηρίξει. Η απόφαση που είχαν ήδη στα χέρια τους έλεγε όχι στην άδεια του Κουφοντίνα, έλεγε ναι στο καθεστώς εξαίρεσης για τους πολιτικούς κρατούμενους. Μια απόφαση που αναγνωρίζει τον πολιτικό κρατούμενο και αποκαλύπτει έτσι τον πολιτικό αντίπαλό του: Μια ταξική μεροληπτικά δικαιοσύνη, μια διατεταγμένη δικαιοσύνη. (Όσο και αν αυτή η απόφαση είναι στο κλίμα του ευρύτερου κοινωνικού εκφασισμού, της σκλήρυνσης του δικαίου και πλήττει τα δικαιώματα όλων των κρατουμένων.)

Και που στηρίχτηκαν; Σε παλιές δηλώσεις μου για την ανάγκη αντίστασης στην κρατική τρομοκρατία και για δικαιώματα που ήταν στην πραγματικότητα κατακτήσεις αγώνα. Αυτά τα λόγια όμως δεν είναι μόνο δικά μου. Τα λένε και τα κάνουν αλληλέγγυα πράξη πολλοί πολλοί ακόμα.

Γι αυτό ας τους το πούμε άλλη μια φορά για να το καταλάβουνε. Όσο υπάρχει κρατική τρομοκρατία, τόσο θα υπάρχουν άνθρωποι που θα ξαναπιάνουν το κόκκινο νήμα των αγώνων που διαπερνά μια ιστορία αντίστασης αιώνων».

Το βέτο από τον εισαγγελέα

Υπενθυμίζεται πως πριν τη σημερινή απόφαση για απόρριψη της άδειας του Δ. Κουφοντίνα, «βέτο» στη χορήγησή της προέβαλε ο εισαγγελέας των φυλακών Βόλου, με αποτέλεσμα η υπόθεση να οδηγηθεί, όπως προβλέπει ο νόμος, ενώπιον του αρμόδιου δικαστικού συμβουλίου.