«Οι σελίδες που ακολουθούν ξεχώρισαν, θα έλεγα από μόνες τους σχεδόν, ανάμεσα στις πολλές που χρησιμοποιούμε για να βοηθήσουμε, με διάφορους τρόπους, τη μνήμη μας. Είναι οι τελευταίες, για την ώρα, μιας σειράς – σημαδεμένης από τις μεταπτώσεις και τις αναπόφευκτες διαλείψεις της τρέχουσας ζωής, που πρέπει ν’ αρχίζει στα 1925. Αφορούν, δεν είναι ανάγκη να το προσθέσω, μόνο τον άνθρωπο και όχι τις ειδικές υπηρεσιακές ασχολίες του, ή, για να είμαι πιο σαφής: δεν άγγιξα καθόλου προσωπικά σημειωματάρια της δημόσιας ζωής μου. Αυτά είναι πράγματα άλλων καιρών, αν δεν πάνε, στ’ αναμεταξύ, στη φωτιά». Αυτά γράφει ο Γιώργος Σεφέρης τον Γενάρη του 1967 οριοθετώντας τα πράγματα για την επικείμενη έκδοση των ημερολογίων του που θα κυκλοφορήσουν με τον καβαφογενή τίτλο Μέρες.

Με την κυκλοφορία τώρα του τόμου Μέρες Θ’, 1 Φεβρουαρίου 1964 – 11 Μαΐου 1971 (Ικαρος, 2019), σε επιμέλεια της Κατερίνας Κρίκου-Davis, κλείνει μια φιλολογική εκκρεμότητα και ολοκληρώνεται ο κύκλος των Μερών που καταλαμβάνουν στο σεφερικό έργο εξέχουσα θέση αμέσως μετά τα Ποιήματα και, όπως προκύπτει από το ενδιαφέρον που προκαλούν στους ερευνητές, πριν από τις Δοκιμές. Οι Μέρες Θ’ καταγράφουν τα τελευταία οκτώ χρόνια της ζωής του Σεφέρη. Είναι τα χρόνια που έχει σταματήσει η περιπλάνηση του διπλωμάτη και συνταξιοδοτείται από το υπουργείο Εξωτερικών, είναι τα χρόνια της παγκόσμιας αναγνώρισης με προσκλήσεις και τιμητικές διακρίσεις από διάφορα πανεπιστήμια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και την τρίμηνη παραμονή του στις ΗΠΑ ως προσκεκλημένου του Πρίνστον το 1968.

Το Βήμα της Κυριακής αναλύει:

  • Η σιωπή κατά τη δικτατορία και η «Δήλωση» στο BBC
  • Ο πόνος του Κυπριακού
  • Ο νομπελίστας και οι «υποψήφιοι»

Διαβάστε αναλυτικά το ρεπορτάζ της Λαμπρινής Κουζέλη στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ που κυκλοφορεί 

Τελευταία Νέα