Αναζήτηση
Είχαμε μέρες να μάθουμε τα νέα του Θανάση Θεοχαρόπουλου, του προέδρου της ΔΗΜΑΡ – κι ακόμη πιο πολλές μέρες να μάθουμε νέα της Δημοκρατικής Αριστεράς μετά την είδηση της διάσπασής της, διευκρίνιση που κρίνεται απαραίτητη προς όσους δεν παρακολουθούν τις εξελίξεις του χώρου της ανανεωτικής.
Αφού λοιπόν απασχόλησε για τελευταία φορά με τις παλινωδίες για το αν θα ψηφίσει ή όχι τη Συμφωνία των Πρεσπών, τη μάλλον προδιαγεγραμμένη, τελική απόφασή του να την ψηφίσει και τη διαγραφή του, για τον λόγο αυτόν, από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ο Θεοχαρόπουλος επανήλθε στη δημοσιότητα με την επίσκεψή του στα Σκόπια και τη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας Ζόραν Ζάεφ.
Από τη συνάντηση δεν προέκυψε κάτι συναρπαστικό, πέρα από δηλώσεις που κινούνται στη σφαίρα της αυτονόητης διαπίστωσης. Η είδηση ήταν, άλλωστε, η ίδια η συνάντηση καθώς το να συναντά ένας απλός ανεξάρτητος βουλευτής, και πρόεδρος κόμματος που δεν ανιχνεύεται καν πλέον στις δημοσκοπήσεις, έναν πρωθυπουργό δεν είναι μια τιμή που συνηθίζεται στην καθημερινότητα και των 300 της εθνικής αντιπροσωπείας.
Οι πιθανότητες
Το πώς προέκυψε η συνάντηση αυτή είναι ένα εύλογο ερώτημα. Τρεις πιθανότητες υπάρχουν, εκτός αν τους δύο άνδρες συνδέει κάτι που αγνοούμε. Η πρώτη είναι το ραντεβού να κλείστηκε απευθείας, το οποίο ουδείς μπορεί να αποκλείσει εκτός από τους γνωρίζοντες, αλλά μοιάζει τουλάχιστον ασυνήθιστο, εκτός αν ο πρωθυπουργός της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας συναντά απευθείας όποιον απλό βουλευτή τού το ζητήσει. Η δεύτερη είναι να κλείστηκε μέσω της ευρωομάδας των Σοσιαλιστών στην οποία πρόσκεινται τα κόμματά τους. Αυτό ενδεχομένως να βοήθησε τη συνάντηση, ωστόσο τέτοια διαμεσολάβηση δεν έχει προκύψει. Το τρίτο πιθανό σενάριο είναι να βοήθησε στο κλείσιμο του ραντεβού το κυβερνών κόμμα, το οποίο δεν κρύβει ότι παρακολουθεί στενά και με θετική ματιά τις διεργασίες των εναπομεινάντων στελεχών της Δημοκρατικής Αριστεράς και της ομάδας των ΜΕΤΑρρυθμιστών του πρώην στελέχους της Δημοκρατικής Αριστεράς Σπύρου Λυκούδη. Δεν είναι και λίγοι μάλιστα αυτοί που είδαν με θετικό μάτι την πιθανότητα ο Θεοχαρόπουλος να δηλώσει στήριξη στην κυβέρνηση και να ενταχθεί στην κυβερνητική πλειοψηφία, κίνηση που θα επέτρεπε και στην Ελενα Κουντουρά να παραιτηθεί από το υπουργείο Τουρισμού για να ενταχθεί στο (προοδευτικό) ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος ξεκαθάρισε, προ ολίγων ημερών, πως βλέπει θετικά τον διάλογο με τον ΣΥΡΙΖΑ και με «όλο τον προοδευτικό χώρο», τόνισε όμως πως η ΔΗΜΑΡ έχει επιλέξει αυτόνομη κάθοδο στις ευρωεκλογές. Δεν προεξόφλησε απολύτως τίποτα για τις επερχόμενες εθνικές εκλογές. Λογικό. Σύμφωνα με κάθε λογική πρόβλεψη, το βράδυ των ευρωεκλογών για την Αγίου Κωνσταντίνου θα είναι κάτι σαν εαρινή τελετουργική ταφή του κόμματος που ίδρυσε ο Φώτης Κουβέλης. Εξάλλου οι τελετουργίες, παραδοσιακά, προέβλεπαν ένα τέλος πριν από μια νέα αρχή. Ή, στην προκειμένη, πριν από ένα reunion.
Οι πράξεις
Στην περίπτωση που επιβεβαιωθούν τα προγνωστικά που φέρουν τον Θεοχαρόπουλο κοντά στο να εξασφαλίσει και πάλι την επόμενη εκλογή του σε ένα ψηφοδέλτιο Επικρατείας, θα είναι μια μάλλον μοναδική περίπτωση μεταπήδησης από Επικρατείας σε Επικρατείας, δηλαδή από καθαρή επιλογή ενός αρχηγού σε καθαρή επιλογή του αντιπάλου.
Αν πάλι επιλεγεί να πέσει για πρώτη του φορά στη σκληρή μάχη του σταυρού, τότε τα πράγματα θα γίνουν ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα και οι αβροφροσύνες θα μετρηθούν στην πράξη. Εξάλλου η προϊστορία τέτοιων «αρραβώνων» έχει κατά καιρούς δείξει ότι, όταν λείπει το πολιτικό εκτόπισμα και οι προσωπικές ψήφοι που φέρνει κάποιος στο τραπέζι, οι καλές προθέσεις εξαντλούνται εύκολα.
