Ποιος δεν έχει γελάσει μέχρι δακρύων βλέποντας τη σειρά ταινιών «Μόνος στο σπίτι», αλλά και δεν έχει ανησυχήσει εφόσον έχει παιδιά για τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα πιτσιρίκι όταν βρεθεί για κάποιο λόγο μόνο του στο σπίτι. Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει χρυσός κανόνας για τη σωστή ηλικία που μπορεί το παιδί να μείνει μόνο του στο σπίτι.
Γενικότερα, ένα παιδί μέχρι τα 10-12 χρόνια του περίπου είναι καλό να μην μένει μόνο του στο σπίτι. Κι αυτό, όχι επειδή δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί, αλλά επειδή ενδεχομένως χρειαστεί να αντιμετωπίσει κάποιες συνθήκες, για τις οποίες ίσως δεν είναι έτοιμο ακόμη. Μην κρίνεις εξ ιδίοις το πως μπορεί να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση, γιατί οι εποχές έχουν αλλάξει και οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι.
Σε κάθε περίπτωση ρόλο παίζει για μια τέτοια απόφαση η ηλικία του παιδιού, η ωριμότητά του, η ψυχοσύνθεσή του, το πόσες ώρες θα μείνει μόνο, αν είναι ημέρα ή βράδυ, καθώς και η εποχή, αλλά και το αν το ίδιο νιώθει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει σε μια τέτοια πρόκληση κι εντέλει εαν θέλει να μείνει μόνο του.
Εννοείται βέβαια, πως ο γονιός θα λάβει μια τέτοια απόφαση μαζί με το παιδί του και πως το έχει ενημερώσει για καταστάσεις ανάγκης, ποιον και πως θα καλέσει, αν υπάρχει κάποιος στο διπλανό διαμέρισμα ή σπίτι στον οποίο μπορεί να απευθυνθεί εάν χρειαστεί, αλλά κι αν μπορεί να κλειδώσει ή να ξεκλειδώσει τα παράθυρα και τις πόρτες, να βάλει κια να βγάλει συναγερμό, όπως και να χειριστεί σωστά τον φούρνο για να ζεστάνει το φαγητό του ή κ.ο.κ.
Έτσι ή αλλιώς επειδή δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να παρουσιαστεί κάποια ανάγκη, και να μην έχεις εναλλακτική, καλό είναι να έχεις προετοιμάσει το παιδί για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, διδάσκοντάς του βασικούς κανόνες ασφαλείας, όπως να μην αφήνει ποτέ την πόρτα ξεκλείδωτη, να μην την ανοίγει επίσης ποτέ εάν δεν βεβαιωθεί για την ταυτότητα του ανθρώπου που βρίσκεται πίσω από αυτήν, να μην ενημερώνει τους αγνώστους ότι οι γονείς του απουσιάζουν, να είναι προσεχτικό στην χρήση του ίντερνετ, να κλείνει τις εστίες της ηλεκτρικής κουζίνας κ.ο.κ.
Μπορείτε να κάνετε από κοινού κάποιες αναπαραστάσεις υποθετικών σεναρίων ανάγκης και να ζητήσεις από το παιδί να σου πει πώς θα λειτουργούσε, ώστε να επισημάνεις αντιδράσεις προς αποφυγήν και να προτείνεις ειδικούς χειρισμούς, κάτι που θα ενισχύσει και την αυτοπεποίθηση του παιδιού.
Να θυμάσαι να είσαι συνεπής στην ώρα επιστροφής στο σπίτι και πάντα να ρωτάς το παιδί πώς πέρασε κατά τη διάρκεια της απουσίας σου, αφού και το πιο υπεύθυνο παιδί, μπορεί να παραβεί κάποιες φορές κάποιους κανόνες, ώστε να έχεις όσο πιο πλήρη γίνεται την εικόνα.