Πραγματική ιστορία: σε πηγαδάκι κεντροαριστερών που συζητούσε, θετικά, τις προσδοκίες του από την Προοδευτική Συμμαχία, ακούστηκε το εξής ιστορικό: «Να κάνουμε το New Labour».

Μικρό διάλειμμα για αναπόληση: «New Labour» αποκαλείται η περίοδος της μετεξέλιξης των Εργατικών της Μεγάλης Βρετανίας, από σοσιαλιστικό κόμμα σε σοσιαλδημοκρατικό του «τρίτου δρόμου» υπό τον Τόνι Μπλερ. Ηταν το αποτέλεσμα της φοβερής κατάρρευσής του μετά τον Τζιμ Κάλαχαν, που είχε πει ότι, αν γινόταν γκάλοπ για τον χειρότερο πρωθυπουργό στην ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας, δεν θα του προξενούσε καμία έκπληξη αν το κέρδιζε αυτός. Το μανιφέστο του περιέγραφε ένα σοσιαλφιλελεύθερο σχήμα, αφαίρεσε εξουσία από τα συνδικάτα και πάντρεψε τον καπιταλισμό με βασικές σοσιαλιστικές αρχές σε ελεγχόμενες δόσεις. Επισημοποιήθηκε με την αντικατάσταση, στο καταστατικό, του προσδιορισμού του ως «δημοκρατικό σοσιαλιστικό».

Παρά τις υψηλές φιλοδοξίες διαφόρων, η Συμμαχία μοιάζει περισσότερο με πρότζεκτ… προσωπικό στο πλαίσιο της προετοιμασίας της επόμενης μέρας. Ο Αλέξης Τσίπρας φτιάχνει μια νέα φουρνιά «συριζαίων», κομμένη και ραμμένη στα δικά του μέτρα: λίγο αριστερή, λίγο δεξιά και αρκετά, απελπιστικά, παλαιοπασοκική, τσοχατζοπουλική, παπανδρεϊκή, πατριωτική. Στην πραγματικότητα, δε, το Γαλάτσι ήταν απλώς η κοινή συνάντηση όλων αυτών των νεοσυριζαϊκών «φυλών», καθώς η πλειοψηφία όσων ανακοινώθηκαν, είτε είχαν ήδη ανακοινωθεί είτε είναι εδώ και κάποια χρόνια μέσα και γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ (μεταξύ αυτών και ο σταρ των ημερών, Στέφανος Τζουμάκας).

-Ηταν έκπληξη η συμπόρευση με τη Δημοκρατική Αριστερά;

-Ποια στελέχη της Σοσιαλιστικής Πρωτοβουλίας στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ;

-Ποια είναι η ομάδα του Σοσιαλιστικού Πατριωτικού Κινήματος και γιατί δεν ήταν έκπληξη η συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ

Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ στην έντυπη έκδοση των ΝΕΩΝ Σαββατοκύριακο

Μία τρελή και απίθανη… συμμαχία

Τελευταία Νέα