Άτακτη υποχώρηση από την υφυπουργό Οικονομικών Κατερίνα Παπανάτσιου η οποία απέσυρε τις προβληματικές διατάξεις που προέβλεπαν, εκτός των άλλων, νομιμοποίηση μελλοντικών αυθαιρέτων στον αιγιαλό.
Μετά τις έντονες παρατηρήσεις της επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, η οποία τόνιζε ότι η διάσωση αυθαιρέτων δεν είναι συμβατή με τα άρθρα του Συντάγματος για την προστασία του περιβάλλοντος, η υφυπουργός Οικονομικών κατέθεσε αργά το απόγευμα σειρά νομοτεχνικών βελτιώσεων αποσύροντας επί της ουσίας όλες τις διατάξεις οι οποίες αφορούσαν σε εξαίρεση από κατεδάφιση.
Παρά τις αρχικές αντιδράσεις, η υφυπουργός υποστήριζε ότι η τροποποίηση του νόμου για τον αιγιαλό ήταν νόμιμη και λογική, ενώ μετά από συνάντηση που είχε γίνει με εκπροσώπους του WWF, κύκλοι της Κατερίνας Παπανάτσιου υποστήριζαν πως είχαν συμφωνήσει, για να διαψευστούν στην συνέχεια.
Εν τέλει και μετά και την προειδοποίηση από την επιστημονική υπηρεσία του κοινοβουλίου ότι ρυθμίσεις που προωθούνταν είναι αντισυνταγματικές, η Κατερίνα Παπανάτσιου υποχρεώθηκε να τις αποσύρει.
Μεταξύ άλλων, η κ. Παπανάτσιου απέσυρε τη ρύθμιση η οποία όριζε ότι «μπορεί να εξαιρούνται από την κατεδάφιση, κατά παρέκκλιση από κάθε γενική η ειδική διάταξη με απόφαση του υπουργού οικονομικών έργα που κατασκευάστηκαν μετά την 28η Ιουλίου 2011 αν αφορούν έργα και δραστηριότητες που εξυπηρετούν σκοπούς εθνικής άμυνας και ασφάλειας, έργα εθνικής σημασίας, έργα υποδομής δικτύων κοινής ωφέλειας, συμπεριλαμβανομένων των έργων ΑΠΕ».
Παράλληλα, διαγράφηκε σωρεία αναφορών σε «εξαίρεση από κατεδάφιση» με την κυβέρνηση να ευελπιστεί ότι η απόσυρση των επίμαχων ρυθμίσεων θα διασώσει το νομοσχέδιο από πιθανή κατάπτωση στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Από την πλευρά της πάντως η υφυπουργός επέμεινε, λέγοντας πως «θα μπορούσαμε να μην φέρουμε νομοσχέδιο για τον αιγιαλό και την παραλία και να τον αφήσουμε στην τύχη του. Θα μπορούσαμε να αφήσουμε να συνεχίζονται πράξεις και παραλείψεις δεκαετιών».
Σύμφωνα με την ίδια, «οι προτεινόμενες ρυθμίσεις αντιμετωπίζουν την πρόκληση της περιβαλλοντικής και ιδιοκτησιακής προστασίας των δικαιωμάτων του Δημοσίου στον αιγιαλό και τους λοιπούς κοινόχρηστους χώρους», ενώ υπογράμμισε πως οι διατάξεις κινούνται στην κατεύθυνση μεγέθυνσης της κοινοχρησίας και της αποφυγής νέων αυθαιρεσιών. Ταυτόχρονα όμως, όπως είπε, συνεκτιμώνται οι ανάγκες που έχουν προκύψει και που έχουν κοινωνικές, αναπτυξιακές και οικονομικές παραμέτρους.
