Ο Πρωθυπουργός επιχείρησε για μία ακόμη φορά στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας να κλείσει το ζήτημα των πρόωρων εκλογών. Παρά ταύτα, η διαβεβαίωση ότι οι εθνικές κάλπες θα στηθούν τον Οκτώβριο μόνο καθησυχαστικά δεν επέδρασε στο εσωτερικό της ΚΟ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι καθημερινές εξελίξεις, το κλίμα που αντιμετωπίζουν οι υποψήφιοι για τις ευρωπαϊκές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου – Ιουνίου και οι συνεχείς αποκαλύψεις για τις ύποπτες δραστηριότητες στενών συνεργατών του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα μετατρέπουν το διάστημα των επόμενων μηνών σε μια δοκιμασία. Κάποιοι την παρομοιάζουν με μια πολιτική ρώσικη ρουλέτα.
Ο Πρωθυπουργός και η ομάδα της Ηρώδου Αττικού έχουν εγκλωβιστεί σε μια στρατηγική αδιέξοδη και με πολλά σκοτεινά σημεία.
Βλέποντας τις εκλογικές προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ να καθηλώνονται σε απογοητευτικά επίπεδα σε όλες τις δημοσκοπήσεις, στελέχη του κόμματος και βουλευτές αντιμετωπίζουν το διάστημα των επόμενων εβδομάδων με εμφανή αγωνία. Ευνοϊκή κατάληξη δεν διαφαίνεται, όσο όλοι αναμένουν το βράδυ της 26ης Μαΐου.
Σενάρια για τέλη Ιουνίου
Εφόσον οι δεσμεύσεις του Πρωθυπουργού δεν ανατραπούν για κάποιον λόγο, τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών εν πολλοίς θα καθορίσουν και τη μοίρα του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές, οι οποίες θα ακολουθήσουν.
Κατά τα όσα αφήνουν πάντως να εννοηθούν ορισμένοι, η 26η Μαΐου ενδέχεται και να ενεργοποιήσει με συνοπτικές διαδικασίες σενάρια εθνικών εκλογών στα τέλη Ιουνίου, είτε λόγω μιας συντριπτικής ήττας είτε επειδή θα ενισχυθούν οι φωνές όσων εκφράζουν την ανησυχία τους για τα απρόοπτα του καλοκαιριού.
Οπως επισημαίνουν στελέχη της αντιπολίτευσης και αναγνωρίζουν κάποια μέλη της κυβερνητικής πλειοψηφίας, στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν παγιδευτεί σε μια τυφλή επιλογή, αγνοώντας την ίδια στιγμή μια κρίσιμη παράμετρο.
Κλειδί οι τοπικές εκλογές
Παρά τις μεθοδεύσεις και την επιβολή της απλής αναλογικής στις αυτοδιοικητικές εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδειχθεί απολύτως ανεπαρκής στην ανάδειξη αξιόμαχων υποψηφίων σε τοπικό επίπεδο. Υπό αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση απειλείται με ένα πρωτοφανές φιάσκο σε δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Ο κίνδυνος τον οποίο διαβλέπουν μερικοί, αλλά μοιάζει να μην υπολογίζουν στο Μέγαρο Μαξίμου, είναι να μην κερδίσει το κόμμα ούτε μία εκλογική αναμέτρηση στις περιφέρειες, να κατακρημνιστούν οι υποψήφιοι σε όλους τους μεγάλους δήμους – πιθανώς μένοντας και εκτός δεύτερου γύρου – και να καταγράψει ο ΣΥΡΙΖΑ έναν θλιβερό εκλογικό απολογισμό σε όλη την επικράτεια.
Εφόσον η εικόνα αυτή, η οποία εμφανίζεται πλέον σταθερά στις δημοσκοπήσεις, επιβεβαιωθεί στις κάλπες και συνδυαστεί με την πιθανολογούμενη ήττα και στις ευρωεκλογές, ο κ. Τσίπρας θα περιέλθει σε εξαιρετικά δυσμενή θέση.
Λαμβάνοντας τα σαφή μηνύματα από την περιφέρεια, πολλοί φοβούνται μια άλλη πιθανή εξέλιξη: η συνολική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ να συνδυαστεί με μια άνοδο των υποψηφίων του ΚΙΝΑΛ, το οποίο εμφανίζεται με δυνατότητες έως και να κερδίσει σε έναν σημαντικό αριθμό δήμων της χώρας. Κάτι τέτοιο, ή πάντως μια καταγραφή ποσοστών από τους υποψηφίους του ΠαΣοΚ τα οποία θα υπερβαίνουν κατά πολύ το εκλογικό ποσοστό του κόμματος, εκτιμάται ότι μπορεί να διαμορφώσει μια διαφορετική δυναμική εν όψει και εθνικών εκλογών.
Κατανοούν δε πολλοί ακόμη και στην Κουμουνδούρου ότι σε περίπτωση κατά την οποία η ήττα έχει τέτοια χαρακτηριστικά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα οδεύει χωρίς μηχανισμούς υποστήριξης και δυνατότητες αντίδρασης προς τις εθνικές κάλπες.
Απαισιόδοξη εκτίμηση
Τα ενδεχόμενα αυτά σε συνδυασμό με τα… επίμονα δημοσκοπικά ευρήματα οδηγούν κάποια στελέχη, τα οποία έχουν απομακρυνθεί τα τελευταία χρόνια από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά παραμένουν πολιτικά ενεργά, σε μια απαισιόδοξη εκτίμηση. Γνωρίζοντας πρόσωπα και πράγματα στο εσωτερικό του κόμματος, οι πηγές αυτές προβλέπουν ότι οι ήττες στις επερχόμενες εκλογές πιθανώς θα διαμορφώσουν μια εικόνα αντίστροφη από εκείνη του 2012. Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ διαμόρφωνε μια δυναμική επέλασης προς την εξουσία. Σήμερα απειλείται με μια εκλογική κατακρήμνιση, η οποία ενδέχεται και να ακυρώσει τους φιλόδοξους σχεδιασμούς για πολιτική ηγεμονία στον χώρο της Κεντροαριστεράς και τις συνακόλουθες ελπίδες για επιστροφή στην κυβέρνηση έπειτα από ένα διάστημα στην αντιπολίτευση.
Μαύρα σύννεφα πάνω από την Ηρώδου Αττικού
Οι καταγεγραμμένες τάσεις, οι αντιδράσεις σε βάρος της κυβέρνησης και το βαρύ κλίμα στο Μέγαρο Μαξίμου προσλαμβάνουν διαφορετικές διαστάσεις έπειτα από τις αποκαλύψεις της προηγούμενης εβδομάδας.
Τα όσα ανέφερε ο Βαγγέλης Μαρινάκης για τις δραστηριότητες του Νίκου Παππά, τις επικοινωνίες, τα αιτήματα και τις μεθοδεύσεις του στενού συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα στον χώρο των ΜΜΕ και με στόχο την εξυπηρέτηση του εκλεκτού του Μαξίμου Χρήστου Καλογρίτσα σκόρπισαν τον πανικό μεταξύ των βουλευτών και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.
Η αδυναμία του Μεγάρου Μαξίμου και του κ. Παππά να διαψεύσουν ή να αντικρούσουν έστω κάτι από τα όσα αποκαλύφθηκαν πυροδότησε την ανησυχία και την αβεβαιότητα για τις επιπτώσεις σε κυβέρνηση και κόμμα.
Τα τηλέφωνα πήραν φωτιά την προηγούμενη Πέμπτη και οι περισσότεροι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στους χώρους του Κοινοβουλίου αναζητούσαν εξηγήσεις και οδηγίες για την υπερασπιστική γραμμή.
Φαίνεται όμως ότι ούτε εξηγήσεις υπάρχουν ούτε αξιόπιστες οδηγίες και ότι παράλληλα η θέση του σημερινού υπουργού ΨΗΠΤΕ και παλαιότερου alter ego του κ. Τσίπρα επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο.
Δώρον άδωρον
Τα βαριά σύννεφα πάνω από το Μέγαρο Μαξίμου έχουν εν πολλοίς ακυρώσει όλες τις φιλόδοξες πρωτοβουλίες του Πρωθυπουργού κατά το διάστημα των τελευταίων εβδομάδων. Οι «Γέφυρες» της Κεντροαριστεράς παραμένουν μετέωρες και χωρίς ερείσματα στο εκλογικό σώμα, οι υποσχέσεις του Πρωθυπουργού για επιδόματα, τακτοποιήσεις και διευθετήσεις φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις ότι πέφτουν στο κενό και υπό αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση δείχνει να οδεύει στις εκλογές με άσφαιρα πυρά και το ηθικό πλεονέκτημα καταρρακωμένο.
Διαφαίνεται πλέον το ενδεχόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ να βρεθεί τις επόμενες εβδομάδες αντιμέτωπος με ένα κύμα αρνητικών εξελίξεων, στο οποίο δεν θα έχει καμία δυνατότητα ελέγχου και παρέμβασης.
Οπως παρατηρούν ορισμένοι οι οποίοι διατηρούν αποστάσεις από τις επιλογές της ηγεσίας, τα αποτελέσματα της κάλπης θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε χιονοστιβάδα και υπό αυτούς τους όρους το διάστημα έως τον Οκτώβριο να εξελιχθεί σε μια βασανιστική περίοδο αναμονής του μοιραίου.
Οι δυνατότητες αντίδρασης αναζητούνται, αλλά φαίνεται ότι δεν εξευρίσκονται.