Υπάρχουν κάποια παιδιά που είναι πολύ κοινωνικά και δημιουργούν εύκολα φιλίες κι άλλα που είναι πιο συνεσταλμένα και ανοίγονται δύσκολα. Τι μπορεί να κάνει ο γονιός για να ενθαρρύνει το παιδί να κάνει παρέα με άλλα παιδιά δεδομένου ότι η κοινωνικοποίησή του περνά και μέσα από τη φιλία, αλλά και για όλους μας είναι σημαντικοί οι φίλοι, πόσο μάλλον για ένα παιδί, που χρειάζεται συντροφιά για να παίζει και να κάνει παρέα μαζί του, καλλιεργώντας μέσα από μια τέτοια σχέση την αυτονομία και την εμπιστοσύνη στον εαυτό του;
Ο γονιός καλό είναι να προτρέπει από νωρίς το παιδί ακόμη κι αν έχει αδέλφια, τουτέστιν, συντροφιά στο παιχνίδι, να συνδέεται με άλλα παιδιά και να δημιουργεί τις προϋποθέσεις γι’ αυτό, βοηθώντας το να συναντά τους φίλους του σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Εννοείται πως αυτό δεν πρέπει να γίνεται καταναγκαστικά, καθώς ο γονιός δεν πρέπει να πιέζει το παιδί να δημιουργήσει φιλίες, αν το ίδιο δεν θέλει, οφείλει να σέβεται το χαρακτήρα του και τις ιδιαιτερότητές του και να μην το συγκρίνει με άλλα παιδιά που είναι πιο κοινωνικά.
Αν το παιδί αντιμετωπίζει δυσκολίες με τις φιλίες του ο γονιός θα πρέπει να προσπαθεί να κατανοήσει τι ευθύνεται γι’ αυτό, προκειμένου να το βοηθήσει. Σε μια τέτοια περίπτωση μπορεί να προσκαλέσει αρχικά στο σπίτι τους κάποιο παιδάκι, γιατί είναι πιο εύκολο για το παιδί να ξεκινήσει να κάνει φίλους μέσα στο σπίτι του, όπου νιώθει πιο ασφαλές. Αργότερα μπορούν να ανταλλάσσουν επισκέψεις με τους φίλους του.
Έτσι ή αλλιώς πρέπει να ρωτάει το παιδί για το πώς περνάει με κάποιον φίλο του από την παιδική χαρά, το νηπιαγωγείο, τη δραστηριότητα κ.ο.κ. και να ακούει προσεκτικά τυχόν παράπονα του παιδιού, ώστε σε ενδεχόμενη διαφωνία να μπορεί εφόσον θεωρεί ότι χρειάζεται να παρέμβει στηρίζοντάς το.
Καλό είναι ο γονιός να παρεμβαίνει μόνον όταν υπάρχει πραγματικά ανάγκη και να αποφεύγει τις κρίσεις για το ποιος έχει δίκιο ή άδικο, έχοντας υπόψη ότι το παιδί μπορεί να λύσει μόνο τις διαφορές του.
Ειδικότερα στην περίοδο της εφηβείας του παιδιού είναι προτιμότερο ο γονιός να δέχεται τους φίλους του παιδιού με τη διαφορετικότητά τους. Να τους καλεί στο σπίτι, να τους γνωρίζει, να κουβεντιάζει μαζί τους, αποφεύγοντας να τους κρίνει και πολύ περισσότερο να τους κακολογεί. Ανεξάρτητα από την ηλικία του παιδιού φροντίστε να παρεμβαίνετε με διακριτικότητα.
