«Dare top dream» δηλαδή τόλμησε να ονειρευτείς… με αυτό το μότο καλωσορίζει φέτος τους φαν της Eurovision το Ισραήλ, παρακινώντας να κάνουν ότι έκανε πέρσι η Νέττα με το τραγούδι της «Toy».
Άλλωστε θα μπορούσε κανείς να πει πως σπάνια το Ισραήλ ακολουθεί την πεπατημένη οδό, αρνούμενο επιδεικτικά να στείλει στην Eurovision έναν καλλιτέχνη ή ένα κομμάτι που να μην έχει μία ιστορία να πει.
Αυτό άλλωστε επιβεβαιώθηκε χτες στον πρώτο ημιτελικό της Eurovision 2019.
Αρχικά η νικήτρια του περσινού μουσικού διαγωνισμού περπάτησε με αέρα ντίβας στην σκηνή.
Φορώντας ένα μίνι κορμάκι, χορεύοντας, και ξεσηκώνοντας το κοινό της, η Νέττα έκανε αυτό που λέει και το τραγούδι της… «έπαιξε με το σώμα και αποφάσισε εκείνη πως θα το παρουσιάσει».
View this post on Instagram
Στην συνέχεια του διαγωνισμού, το Ισραήλ παρουσίασε ακόμη ένα δυνατό «χαρτί» του, την Dana International.
Η transgeneder νικήτρια της Eurovision του 1998 τραγούδησε με τον δικό της τρόπο την επιτυχία του Bruno Mars «Just the Way You Are» και προέτρεψε όσους ήταν στην σκηνή να… φιληθούν.
Βέβαια τα στιγμιότυπα της kiss cam που είδαμε την ώρα που τραγουδούσε η Dana International είχαν ως αποτέλεσμα να κάνουν τους χρήστες του Twitter να καβγαδίσουν χωρίς προηγούμενο στο Διαδίκτυο αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία.
Πάντως κανείς δεν είχε να πει κάτι κακό για την Dana International και φυσικά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως αυτή ήταν η πρώτη καλλιτέχνις που κατάφερε και έφερε την τρανς κοινότητα στο προσκήνιο.
Dana International: Η πρώτη τρανς νικήτρια στην ιστορία της Eurovision
Η Dana International έγινε γνωστή παγκοσμίως τον Μάιο του 1998, όταν κέρδισε τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision για το Ισραήλ.
Το τραγούδι της, «Diva», είχε άμεση σχέση με αυτό που πρέσβευε: ένα τραγούδι με έντονο ρυθμό και ένα ρεφρέν έτοιμο για καραόκε με τη δυνατότητα αυτοσχεδιασμού, αν δεν έπιανες όλα τα εβραϊκά.
Βέβαια το γεγονός ότι ήταν τρανς ήταν και αυτό που την έκανε να μείνει στην ιστορία.
Άλλωστε εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν ούτε η Ru Paul ούτε η Drag Queen Trixie Mattel.
Επίσης η βραβευμένη με Όσκαρ ταινία με την Hilary Swank, «Boys Don’t Cry» ήταν ένα χρόνο μακριά.
Τηλεοπτικές σειρές όπως η «Transparent», ή ηθοποιοί όπως η Laverne Cox δεν είχαν καν εμφανιστεί ακόμη.
Όσο για την τρανς κοινότητα αυτή δεν ήταν αόρατη, αλλά δεν ήταν το βασικό στοιχείο της ποπ κουλτούρας όπως είναι σήμερα.
Έτσι η ερμηνεία της στο Εθνικό Κλειστό Γυμναστήριο του Μπέρμιγχαμ το 1998 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σημείο καμπής ή αλλιώς μία γιορτή ενός τρανς καλλιτέχνη στη διεθνή σκηνή.
Η νίκη το 1998 και οι αντιδράσεις της Εβραϊκής κοινότητας
Η νίκη της βέβαια 21 χρόνια μετά δεν ήρθε με ανοιχτές αγκάλες από όλες τις κοινότητες. Πρώτη που αντέδρασε με την εκπροσώπηση της Dana International στην Eurovision ήταν η Ορθόδοξη Εβραϊκή κοινότητα του Ισραήλ.
Η απάντηση της Dana International μετά την νίκη της δεν άργησε να έρθει.
«Η νίκη μου αποδεικνύει ότι ο Θεός είναι στο πλευρό μου». «Θέλω να στείλω στους επικριτές μου ένα μήνυμα συγχώρεσης: προσπαθήστε να με δεχτείτε. Είμαι αυτό που είμαι».
Είκοσι χρόνια μετά την νίκη της, η τρανς diva αποκάλυψε πως τότε απολάμβανε αυτή την αναμπουμπούλα.
«Δεν με νοιάζει τι λένε για μένα», λέει. «Πιστεύω στο Θεό, στην ελευθερία, ότι όλοι έχουν το δικαίωμα να ζουν όπως επιλέγουν», είχε αναφέρει.
Γιατί η νίκη της με το «Diva» είναι από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία της Eurovision
Παρά την κατακραυγή πάντως η νίκη της μέχρι και σήμερα θεωρείται από τις μεγαλύτερες στην Eurovision.
Αφενός οι κλασικοί ρυθμοί Eurodance και αφετέρου η τυπική ισραηλινή μελωδία, είναι η συνταγή της επιτυχίας.
Πέρα αυτό η Dana International ήταν σίγουρο το πρόσωπό- κλειδί που άνοιξε το δρόμο για την νίκη της Αυστρίας το 2014, με την Conchita Wurst, μια drag-queen τύπου Shirley Bassey με μια τέλεια γενειάδα.
Ο φανατικός της Eurovision, ραδιοφωνικός παραγωγός του Radio1, Scott Mills είχε αναφέρει στο Guardian πριν ένα χρόνο.
«Η Eurovision αφορά τη μουσική, αλλά αφορά επίσης την ποικιλομορφία, ειδικά για χώρες που δεν είναι νούμερο 1 προορισμός αν είστε ομοφυλόφιλοι. Η Dana International άνοιξε μαζικά το δρόμο. Ήταν ένα εξαιρετικά γενναίο βήμα για εκείνη την εποχή, έδωσε θάρρος σε πολλούς ανθρώπους και έθεσε σημαντικά ζητήματα σε χώρες όπου η ανεκτικότητα ήταν σε χαμηλά επίπεδα».
«Δεν λέω ότι είμαι η Barbra Streisand ή η Mariah Carey», λέει η ίδια η Dana. «Οι άνθρωποι δεν νοιάζονται για τη φωνή μου. Τους ενδιαφέρει που εκφράζω τη γνώμη μου, χωρίς φόβο. Θα πουν ότι είμαι τόσο γενναία, κτλ, κτλ. Απλά ζω τη ζωή μου, και δεν είναι μια εύκολη ζωή».
Το ότι ζούσε μία όχι και τόσο εύκολη ζωή αποδεικνύεται και από την πορεία της μέχρι τον Μάιο του 1998 και από τις δυσκολίες που πέρασε απ΄ όταν κατάλαβε πως είναι τρανς.
Τα παιδικά χρόνια και η στιγμή που κατάλαβε πως είναι ομοφυλόφιλη
Το πραγματικό της όνομα είναι Sharon Cohen, αλλά γεννήθηκε με το επίθετο Yaron στο Τελ Αβίβ.
Είναι το μικρότερο από τα τρία αδέλφια της οικογένειας και μεγάλωσε σε ένα μικρό σπίτι στην παραθαλάσσια πόλη του Ισραήλ.
«Φανταστείτε ένα πολύ μικρό σπίτι», είχε πει σε συνέντευξή της. «Είχαμε μια μικρή ασπρόμαυρη τηλεόραση με ένα κανάλι.» Η πρώτη της ανάμνηση από την Eurovision ήταν η νίκη του Ισραήλ το 1979, η οποία μετέτρεψε τον διαγωνισμό σε μια εκδήλωση must-see στην πατρίδα της. «Η Eurovision ήταν η μεγαλύτερη βραδιά. Περιμέναμε όλο το χρόνο. Όλα φαίνονταν πανέμορφα. Ηταν ένα μεγάλο όνειρο να γίνεις τραγουδιστής της Eurovision. Όταν ήμουν 12 ετών, θα έλεγα βλακείες ότι ήξερα ότι μια μέρα θα γίνω κάποιος κτλ, αλλά αυτό δεν θα μπορούσα να το ονειρευτώ».
Οσο για το πότε συνειδητοποίησε πως είναι ομοφυλόφιλη, αυτό έγινε νωρίς.
«Άρχισα να το συνειδητοποιώ σε νεαρή ηλικία γιατί μου άρεσαν κάποιοι τραγουδιστές και όχι άλλοι», λέει, αναφερόμενη στις υπερβολικές θεατρικές παραστάσεις των νεοεισερχομένων της Eurovision. Ήταν όμως η μουσική που έκανε την σεξουαλικότητά της ξεκάθαρη; «ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ! Θα είμαι ευθύς μαζί σου. Ήταν το σεξ! Ήμουν συγχυσμένη γιατί ήρθα από μια παραδοσιακή οικογένεια. Ήταν λάθος να αναφέρω τη λέξη “gay”. Αλλά ξαφνικά ένιωσα ελεύθερη», είχε αποκαλύψει.
Ο χορός και το τραγούδι ήρθαν αργότερα, αφού είχε βρει την σεξουαλική της ταυτότητα.
«Ήξερα ότι, όντας τρανσέξουαλ, θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να είσαι γιατρός, δικηγόρος ή αρχιτέκτονας», λέει. «Στον χώρο του θεάματος, θα ήταν ευκολότερο να είμαι αυτός που ήθελα να είμαι».
Το Dana International ήρθε… τυχαία
Το όνομα Dana International, που ήταν και ο τίτλος του πρώτου της δίσκου, βγήκε τυχαία. «Χρειάστηκε να υπογράψω την πρώτη μου επιταγή, γι’ αυτό υπέγραψα ως Dana International.»
Βέβαια η Dana International είχε ξεκινήσει μία λαμπρή καριέρα πριν έρθει η Eurovision.
Κέρδισε τον τίτλο της τραγουδίστριας της χρονιάς το 1994, ένα χρόνο δηλαδή μετά την χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου.
Το 1995 προσπάθησε να πάρει το πρώτο εισιτήριο για την Eurovision και να εκπροσωπήσει την χώρα της αλλά δεν τα κατάφερε.
Η ευκαιρία τελικά της δόθηκε το 1998 με ένα νέο τραγούδι, το «Diva». Επιλέχτηκε από επιτροπή και όχι μέσω τηλεοπτικού διαγωνισμού και η είδηση ότι θα πάει στο Μπέρμιγχαμ της έγινε γνωστό τηλεφωνικά. «Φώναζα και τσίριζα από την χαρά μου», θυμάται.
Γιατί αρνούνταν πεισματικά να ερμηνεύσει το «Diva» στην Eurovision του 1998
Το Diva έχει τη δική του ιστορία μεταμόρφωσης. Οι στίχοι ήταν: «Viva Maria! Viva Victoria! Aphrodita / Viva la diva! Viva Victoria! Cleopatra». Αρχικά, όμως, εξηγεί, τα ονόματα ήταν αυτά μητριαρχιών της Παλαιάς Διαθήκης: “Viva Rachel! Viva Miriam! Viva Sarah!” «Είπα στον στιχουργό “Δεν υπάρχει περίπτωση να τραγουδήσω για τη Ραχήλ, τη Μίριαμ και τη Σάρα. Δεν είναι καθολικό!”». Οι στίχοι άλλαξαν αλλά ακόμη κι έτσι η diva αρνούνταν να το ερμηνεύσει.
Αυτός που την έπεισε ήταν ο συνθέτης του τραγουδιού που έδωσε ο ίδιος την ηχογράφησή της στην επιτροπή. «Δεν πίστευα στο τραγούδι», λέει η Dana. «Αλλά τα υπόλοιπα είναι ιστορία.»
Όσο για την νύχτα που κέρδισε, εκείνη ήταν πολύ αγχωτική. «Έφερε έναν κομμωτή και έναν μακιγιέρ. Κανείς δεν με έντυσε ποτέ… προσευχόμουν να μην κάνω ρεζίλι την χώρα μου. Η κατάσταση στο Ισραήλ ήταν τόσο τεταμένη.»
Σε πρόσφατη συνέντευξή της, η Dana International απέδωσε τη νίκη στη διαδικασία ψηφοφορίας: το 1998 ήταν το μόνο έτος που ο νικητής στην Eurovision καθοριζόταν με ψήφο ακροαματικότητας.
«Ίσως το άλλαξαν γιατί κέρδισα» λέει. «Ανησυχούσαν ότι η ομοφυλοφιλική κοινότητα θα ανέλαβε δράση».
Και τότε ξεκίνησαν οι αντιδράσεις.
Ο Mills θυμάται τον αντίκτυπο της νίκης της Dana International.
«Υπήρξε οργή από διάφορες χώρες. Απειλούσαν να μην παρουσιάσουν την ερμηνεία της, έτσι η νίκη της έγινε μια δήλωση για την κοινότητα».
Ωστόσο το τραγούδι της ήταν τόσο καλό και εκείνη τόσο προσγειωμένη, ευγενική και με αυτοπεποίθηση που γρήγορα έγινε γνωστή παγκοσμίως.
Η αναγνώριση, οι επιτυχίες και η δεύτερη συμμετοχή της στην Eurovision
Ηταν η πρώτη Ισραηλινή καλλιτέχνις που έδωσε συνέντευξη στο MTV.
Επίσης εμφανίστηκε στο Top of the Pops και στο Pride με την Kylie, ενώ ακολούθησαν τρεις δίσκοι που έκαναν μεγάλο σουξέ.
Το 2011 ήρθε η πρόταση για να «κατέβει» ξανά στην Eurovision.
Τότε η Dana International πήγε στην Eurovision το 2011 με το τραγούδι Ding Dong, ωστόσο δεν βγήκε αυτή την φορά πρώτη.
Σήμερα πλέον αυτό είναι παρελθόν.
Η Dana International συνεχίζει την πορεία της στο τραγούδι δίνοντας παραστάσεις τακτικά στο Ισραήλ, είναι κάπου-κάπου κριτής σε ισραηλινά τηλεοπτικά σόου και ποτέ δεν απορρίπτει μια πρόσκληση που σχετίζεται με την Eurovision, πράγμα που επαληθεύτηκε και χτες.
Πάντως το τραγούδι της συνεχίζει να είναι δημοφιλές, ακόμη και 21 χρόνια μετά, όπως επιβεβαιώνει και ο Mills.
«Πιστεύω ότι το Diva είναι ένα από τα καλύτερα. Όταν πάτε σε χώρα όπου φιλοξενείται η Eurovision, είναι το τραγούδι της Eurovision που παίζει πάντα ξανά και ξανά.» Viva la diva, πράγματι.