Καμία διάθεση να χάσει ή να χαρίσει λεφτά στην Αντερλεχτ δεν έχει ο Ογκνιεν Βράνιες. Ο Βόσνιος κεντρικός αμυντικός θέλει να γυρίσει στην ΑΕΚ. Κάνει τα πάντα για να δείξει τη σφοδρή επιθυμία του να παίξει ξανά ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και τους Κιτρινόμαυρους, αλλά δεν κάνει το σημαντικότερο, για να υλοποιήσει την επιθυμία του: «Σκόντο» στα λεφτά του! Και αυτό είναι το βασικό εμπόδιο, που δεν έχει κλείσει ακόμη η επιστροφή του 29χρονου στόπερ της Αντερλεχτ στον Δικέφαλο.
Ο Βράνιες θέλει όλα τα λεφτά του. Θέλει να του καλύψει, είτε η βελγική ομάδα είτε οι ΑΕΚ είτε και οι δύο μαζί εάν χρειαστεί, το (σχεδόν) εκατομμύριο που έχει συμφωνήσει να παίρνει. Αντε να «πέσει» 100-150.000 €, που και πάλι δεν τρελαίνεται κιόλας να το κάνει. Εξάλλου, είναι απόλυτα καλυμμένος. Εχει συμβόλαιο έως το 2021 με την ομάδα από της Βρυξέλλες και ξέρει ότι βρέξει χιονίσει, ακόμη κι αν κάνει… διακοπές αυτά τα λεφτά θα τα πάρει.
Με τον τρόπο του, λοιπόν, πιέζει και περιμένει. Με τη στάση του, βεβαίως, να ευνοεί περισσότερο την ΑΕΚ, η οποία θέλει τον παίκτη, αλλά με το μισό συμβόλαιό του. Μάξιμουμ 500.000 € δίνει η Ενωση στον Βράνιες. Ο παίκτης το ξέρει και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την ανάγκη της νυν ομάδας του να τον ξεφορτωθεί με κάθε τρόπο. Καθώς ακόμη και τώρα που αναλαμβάνει παίκτης-προπονητής ο Βινσέντ Κομπανί, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε στις θέσεις της για τον Βόσνιο. Ηταν, είναι και παραμένει ανεπιθύμητος…
Από την άλλη, εάν δεν βρεθεί λύση, ο Βράνιες δεν έχει κανέναν πρόβλημα να μείνει εκεί που είναι, να συνεχίσει να προπονείται μόνος του ή με τη δεύτερη ομάδα της Αντερλεχτ και όταν και εφόσον μείνει ελεύθερος, να ακολουθήσει τον δρόμο του.
Επειδή, ωστόσο και οι Βέλγοι έχουν καταλάβει πλέον περί τίνος πρόκειται και τι μυαλά κουβαλάει ο Βόσνιος αμυντικός, γνωρίζουν πως όλα αυτά δεν είναι εικασίες και ανεδαφικές προβλέψεις. Αλλά πράγματα που ο τρελο-Βράνιες δεν έχει κανένα πρόβλημα να κάνει πράξη! Αλλωστε, έχει απορρίψει όποια άλλη προοπτική του παρουσιάστηκε, για να γυρίσει στην ΑΕΚ. Με τον «εκβιασμό» στην Αντερλεχτ να δείχνει ότι όσο περνάει ο καιρός πιάνει τόπο…