Αναζήτηση
Αναίρεσε ο Άρειος Πάγος το βούλευμα που δεν ενέκρινε άδεια στον πολυισοβίτη της 17Ν Δημήτρη Κουφοντίνα.
Το ΣΤ” Τμήμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου έκρινε ότι και όσοι έχουν καταδικαστεί σε περισσότερες από μία φορά ισόβια, έχουν δικαίωμα να λαμβάνουν τακτικές άδειες από τη φυλακή.
Οι Αρεοπαγίτες υιοθέτησαν την εισήγηση της εισαγγελέως του Ανωτάτου Δικαστηρίου Ξένης Δημητρίου η οποία είχε ασκήσει αναίρεση στο βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών του Βόλου.
Η κ. Ξένη Δημητρίου είχε την άποψη ότι και ο Κουφοντίνας πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις του νόμου για να πάρει άδεια.
Πλέον, η υπόθεση επιστρέφει στο δικαστικό συμβούλιο του Βόλου, το οποίο με νέα σύνθεση θα αποφασίσει εάν θα δώσει άδεια στον απεργό πείνας Κουφοντίνας. Θα κρίνει δηλαδή εάν εκτός από τις τυπικές προϋποθέσεις πληροί και τις ουσιαστικές.
H ΝΔ
«Η ΝΔ δεν θα σχολιάσει τη σημερινή απόφαση της Δικαιοσύνης. Θα υπενθυμίσει, ωστόσο, στους πολίτες ότι, εφόσον την εμπιστευθούν οι πολίτες, είναι δέσμευσή της να αλλάξει άμεσα το νόμο για τις άδειες που δίνονται σήμερα ακόμη και σε αμετανόητους δολοφόνους», ήταν η αντίδραση της Πειραιώς.
Τι έλεγε το σκεπτικό της απόρριψης του αιτήματος
Με το σκεπτικό ότι ο πολυισοβίτης της 17Ν , ο οποίος εκτίει ποινή 11 φορές σε ισόβια κάθειρξη, «δεν είναι πρόθυμος να αλλάξει στάση ζωής, αλλά εμμένει στην άποψή του περί ένοπλης ανατροπής του «κρατικού μονοπωλίου της βίας» και άρα καθιστά εναργές ότι ευκαιρίας δοθείσης, δεν αποκλείεται να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις ιδιαίτερης απαξίας», οι δικαστές του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου ομόφωνα απέρριψαν με βούλευμά τους το αίτημα του κρατούμενου για χορήγηση νέας άδειας.
Οι δικαστές, όπως προκύπτει από το σκεπτικό του βουλεύματός τους , συνεκτίμησαν το γεγονός ότι ο καταδικασμένος Δ.Κουφοντίνας « καλεί σε συμπαράσταση και αλληλεγγύη προς υποστήριξη του αγώνα του για τη λήψη άδειας εξόδου από το σωφρονιστικό κατάστημα και ομάδες εκτός της φυλακής, αμφισβητήσιμης νομιμότητας, αναφερόμενος και πάλι στο κόκκινο νήμα της ζωής, που από το μέσο άνθρωπο δύναται να ερμηνευθεί και ως «αίμα».
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο βούλευμά τους οι δικαστικοί λειτουργοί επικαλούνται και την τελευταία ανάρτηση ηγετικού στελέχους του Ρουβίκωνα , ενόψει της δικής του κρίσης για την υπόθεση.
Μεταξύ άλλων για να στοιχειοθετήσουν το δικό τους «όχι» οι δικαστές αναφέρουν στο βούλευμά τους :
*Eρευνητέο ερμηνευτικά τυγχάνει το ζήτημα της δυνατότητας χορήγησης τακτικής αδείας σε καταδικασμένους σε πλείονες της μίας ποινές ισοβίου καθείρξεως. Κατά την κρίση του Συμβουλίου τούτου, εφόσον ουδέν προβλέπεται, ούτε ρυθμίζεται ως προς τη χορήγηση αδείας σε καταδικασμένους σε πλείονες της μίας ποινές ισοβίου καθείρξεως, δεν είναι επιτρεπτή, κατ` άρθρο 55 παρ. 1 ΣΚ, η χορήγηση τακτικής αδείας στις περιπτώσεις αυτές, διότι ο νομοθέτης θα το προέβλεπε ρητά.
*Στην έννοια του σωφρονισμού, δεν περιλαμβάνεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο ιδεολογική μεταστροφή του καταδίκου. Ευλόγως, όμως, η έννομη τάξη συναρτά το σωφρονισμό του καταδίκου με την μη τέλεση νέων εγκλημάτων, ήτοι, ευθέως με το σεβασμό προς τα έννομα αγαθά, μεταξύ δε αυτών προεχόντως αυτό της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας αορίστου αριθμού προσώπων.
*Οι δηλώσεις «να αντισταθούμε στην κρατική τρομοκρατία», «να ξαναπιάσουμε το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων» και «η ένοπλη δράση δείχνει το δρόμο για την κλιμάκωση του κοινωνικού και του πολιτικού αγώνα», οι οποίες παραπέμπουν ευθέως στη βία, όχι μόνο δεν αποτελούν ένδειξη μίας πορείας σωφρονισμού και σεβασμού της έννομης τάξης, αλλά αντιθέτως καταδεικνύουν ένα πρόσωπο που εμπράκτως και σταθερά αποτάσσεται την έννομη τάξη, δοθέντος ότι δεν αποτελούν απλά μία ιδεολογική τοποθέτηση του εν λόγω καταδίκου, ούτε μία αυθόρμητη αντίδρασή του υπό ορισμένες συνθήκες συναισθηματικής πίεσης.
*Ενδεικτικό δε στοιχείο της προσωπικότητας του εν λόγω καταδίκου είναι η παντελής και απολύτως συνειδητή έλλειψη οποιασδήποτε μεταμέλειας για τις άδικες πράξεις τις οποίες τέλεσε και τις οποίες εξακολουθεί να θεωρεί ως πολικά εγκλήματα, θέτοντας τον εαυτό του σε θέση ήρωα-πολιτικού κρατουμένου.
*Eνόψει και των ανωτέρω δηλώσεων παρέπεται ότι ο ως άνω κατάδικος δεν είναι πρόθυμος να αλλάξει στάση ζωής, αλλά εμμένει στην άποψή του περί ένοπλης ανατροπής του «κρατικού μονοπωλίου της βίας» και άρα καθιστά εναργές ότι ευκαιρίας δοθείσης, δεν αποκλείεται να τελέσει και νέες αξιόποινες πράξεις ιδιαίτερης απαξίας. Περαιτέρω, καλεί σε συμπαράσταση και αλληλεγγύη προς υποστήριξη του αγώνα του για τη λήψη άδειας εξόδου από το σωφρονιστικό κατάστημα και ομάδες εκτός της φυλακής, αμφισβητήσιμης νομιμότητας, αναφερόμενος και πάλι στο κόκκινο νήμα της ζωής, που από το μέσο άνθρωπο δύναται να ερμηνευθεί και ως «αίμα».
Εκ του συνδυασμού των προαναφερομένων συνάγεται ότι ο κρινόμενος κατάδικος διατηρεί ιδιαίτερα στενούς δεσμούς εκτός του σωφρονιστικού καταστήματος όπου εκτίει την ποινή του, με οργανώσεις που κινούνται εκτός των ορίων της νομιμότητας, με το ίδιο ή παρεμφερές ιδεολογικό υπόβαθρο με αυτόν, δεδομένου ότι άλλως, αυτές δεν θα παρείχαν τόσο αυξημένης έντασης υποστήριξη προς το πρόσωπό του, εκδηλούμενη όχι με νόμιμες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, αλλά με έκνομες συμπεριφορές.
Εκτιμάται, επομένως, βάσιμα ότι, επί ικανοποίησης του αιτήματός του για χορήγηση άδειας εξόδου από το ως άνω κατάστημα κράτησης, ελλοχεύει σοβαρός κίνδυνος να συνευρεθεί με μέλη των εν λόγω ομάδων-οργανώσεων και να τελέσει, σχεδιάσει ή καθοδηγήσει νέες αξιόποινες πράξεις, κάνοντας κακή χρήση της άδειάς του.
