Αναζήτηση
Τα ραντάρ που εγκαθιστά το Ισραήλ σε λίγες εβδομάδες στην Κρήτη – που η εμβέλειά τους φτάνει ώς τα 600 χιλιόμετρα – με τη σύμφωνη γνώμη των ΗΠΑ, και οι διευκολύνσεις που έχει από το ραντάρ της Εθνικής Φρουράς στο Τρόοδος (μπορεί να έχει εικόνα ώς το Ιράν όταν δεν πετούν τα κατασκοπευτικά U-2), δίνουν στο Τελ Αβίβ τη δυνατότητα να ελέγχει ολόκληρο το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Αφενός έχει αποτρεπτική ικανότητα έναντι της Τουρκίας και αφετέρου έναντι του Ιράν και κάθε άλλης απειλής στην περιοχή. Και το σημαντικότερο; Πρόσβαση στα ραντάρ αυτά θα έχουν και ελλαδίτες και κύπριοι χειριστές (real picture on real time).
Στην Κρήτη άλλωστε είναι εγκατεστημένοι και οι ρωσικής κατασκευής πύραυλοι S-300, τους οποίους χειρίζονται με επιτυχία έλληνες αξιωματικοί, οι οποίοι μάλιστα πραγματοποίησαν και δοκιμαστικές βολές όταν αρχηγός ΓΕΕΘΑ ήταν ο στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος. Ετσι η Κρήτη γίνεται το κέντρο ηλεκτρονικής επιτήρησης ολόκληρου του Αιγαίου.
Για πρώτη φορά το Ισραήλ τοποθετεί με τα ραντάρ αυτά ηλεκτρονικά μάτια (εκτός Ισραήλ), με απώτερο στόχο τον πλήρη έλεγχο μιας περιοχής που καλύπτει από τα στενά των Δαρδανελλίων ώς την Ανατολική Μεσόγειο και το Ιράν, στη λογική του άξονα Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ. Προς την κατεύθυνση αυτή, το Ισραήλ έχει την πλήρη στήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης και αυτό ίσως προσδίδει ιδιαίτερη πολιτική σημασία. Η ιδιαίτερη συμπάθεια των ΗΠΑ προς το Τελ Αβίβ είναι αποτέλεσμα της ιρανικής απειλής και της ατίθασης στάσης της Τουρκίας, που φλερτάρει με τη Ρωσία.
Μεγάλη σκακιέρα
Ετσι η περιοχή του Αιγαίου, σύμφωνα με την κυπριακή εφημερίδα «Σημερινή» και ευρύτερα της Ανατολικής Μεσογείου μετατρέπεται σε μια μεγάλη σκακιέρα, που χαρακτηρίζεται από στρατηγικές κινήσεις επιθετικού και αποτρεπτικού χαρακτήρα, οι οποίες δεν αφήνουν ούτε την Ελλάδα αλλά ούτε και την Κύπρο ανεπηρέαστη. Η υφιστάμενη στρατηγική του Ισραήλ, που είναι, έστω και μερικώς, δημιούργημα της τουρκικής απειλής, προκαλεί πρόβλημα στους σχεδιασμούς της Αγκυρας που θέλει να ελέγχει ναυτικά, αεροπορικά και άλλως πως το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, για να δύναται να επιβάλλει διά της ισχύος της τις ενεργειακές της πολιτικές.
Την ίδια ώρα ενώ η Αγκυρα θέτει σε εφαρμογή τη στρατηγική της Γαλάζιας Πατρίδας, της οποίας το μεγαλύτερο τμήμα εξαπλώνεται στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, το Ισραήλ: Πρώτον, με την αεροπορία του και τις διευκολύνσεις που του παρέχουν Κύπρος και Ελλάδα μπορεί να καλύπτει το σύνολο του FIR Λευκωσίας έως την Κρήτη, περιορίζοντας έτσι την τουρκική δραστηριότητα στα βόρεια της Κύπρου.
Δεύτερον, με το ραντάρ στην Κρήτη, στο οποίο πρόσβαση θα έχουν και οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, καθώς και με τα ραντάρ που διαθέτει επί του ισραηλινού εδάφους και με τη βοήθεια του ραντάρ του Τροόδους, θα έχει μια πλήρη εικόνα στην Ανατολική Μεσόγειο, ακόμη και ώς το Ιράν, που σημαίνει: Πρώτον, έγκαιρο εντοπισμό επιθετικών ενεργειών ή συλλογή πληροφοριών, και δεύτερον, άμεση αποτρεπτική επέμβαση, κυρίως από αέρος. Ο τομέας στον οποίο δεν είναι αρκετά ισχυρό το Ισραήλ όσο η Τουρκία, είναι η θάλασσα. Το Τελ Αβίβ το έχει αντιληφθεί και έχει ήδη παραγγείλει δύο υποβρύχια. Αρκετοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι θα μπορούν να φέρουν και πυρηνικές κεφαλές.
Στην ουσία, το Ισραήλ βάζει φιτιλιές στην τουρκική στρατηγική της Γαλάζιας Πατρίδας, καθότι επεκτείνει τον εθνικό ζωτικό του χώρο και αναπνέει από τις κυκλωτικές κινήσεις της Τουρκίας. Από την πλευρά της, η Κυπριακή Δημοκρατία μπορεί να ασκεί μέσω συμμαχιών τα κυριαρχικά της δικαιώματα, που τίθενται υπό την τουρκική αμφισβήτηση και απειλή, ενώ συνεχίζεται η κατοχή.
Ο σχεδιασμός αυτός προσφέρει ασφάλεια στα ενεργειακά πλάνα της Κύπρου, της Ελλάδας και του Ισραήλ, καθώς και άλλων ευρωπαϊκών χωρών, των οποίων εταιρείες εμπλέκονται στην εκμετάλλευση του φυσικού αερίου, σε ό,τι αφορά το θέμα της ασφάλειας, είτε πρόκειται για τον αγωγό EastMed είτε για τη θαλάσσια οδό που θα ακολουθήσουν τα πλοία – σε περίπτωση κατασκευής ενός τερματικού – από την Κύπρο στην Ευρώπη και αλλού.
