Την τελευταία του λέξη την είχε πει το 2012. Τότε που, μισό αιώνα μετά την πρώτη κυκλοφορία του θρυλικού «Μικρού Σερίφη» εξέδωσε το τελευταίο τεύχος του περιοδικού. Με happy end, όπως το ήθελε ο ίδιος. Το τεύχος εκείνο έγινε δεκτό με μεγάλη συγκίνηση από τις γενιές αναγνωστών που μεγάλωσαν διαβάζοντας το δημοφιλές ελληνικό κόμικ. Με την ίδια συγκίνηση αποχαιρέτησαν προχθές τον δημιουργό του θρυλικού περιοδικού, Πότη Στρατίκη, ο οποίος έφυγε από την ζωή την σε ηλικία 93 ετών. Δεν ήταν απλώς ο «Κώστας Φωτεινός» του «Μικρoύ Σερίφη» ή ο δημιουργός του «Μικρού Καουμπόυ». Ήταν ένας ταλαντούχος συγγραφέας, δημοσιογράφος και ενεργό μέλος της Εθνικής Αντίστασης, ένας άνθρωπος με σπινθηροβόλο πνεύμα και αγάπη στην αρχαιοελληνική ιστορία.

Παιδί κυνηγημένων κομμουνιστών που έφτασαν στην Αθήνα για να σωθούν μέσα στο ανώνυμο πλήθος, ο Πότης Στρατίκης είχε γεννηθεί το 1926 στο Κοπανάκι Μεσσηνίας. Η οικογένειά του ήταν φτωχή όμως ο ίδιος ήταν άριστος μαθητής. Το ξέσπασμα του πολέμου τον βρήκε να φοιτά στο Γυμνάσιο και χωρίς δεύτερη σκέψη προσχώρησε στην ΕΠΟΝ. Μετά τον πόλεμο μετακόμισαν στην Αθήνα. «Ο πατέρας µου ήταν πολύ έξυπνος άνθρωπος», έλεγε ο Πότης Στρατίκης μιλώντας για την οικογένειά του σε συνέντευξή του στο Βήμα το 2012. «Όταν κάποιος τον ρώτησε γιατί δεν συµπαθεί τον βασιλιά, απάντησε: «∆ιότι εµποδίζει τον γιο µου να γίνει Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας».

Το 1946 εισήχθη στην Πάντειο, από την οποία, όμως, δεν αποφοίτησε ποτέ καθώς αδυνατούσε να αντεπεξέλθει στις οικονομικές απαιτήσεις των σπουδών.

Άρχισε να μαθαίνει μόνος του ξένες γλώσσες και να εργάζεται στον εκδοτικό χώρο κάνοντας γνωριμίες με σπουδαίους ανθρώπους του Τύπου, όπως με τον Στέλιο Ανεμοδουρά, τον Θέμο Ανδρεόπουλο, τον Απόστολο Μαγγανάρη, τον Γιάννη Μάρη κ.ά.

Έκανε μεταφράσεις, διορθώσεις και άρχισε να γράφει κείμενα για τα περιοδικά Ζορό και Τσακάλι. Συνεργάστηκε με τα περισσότερα δημοφιλή περιοδικά της εποχής του μέχρι το 1962 που αποφάσισε να κάνει το επόμενο βήμα: Να εκδώσει μόνος του ένα παιδικό περιοδικό. Δημιουργεί τον ήρωα Τζιµ Ανταµς, έναν µικρό Έλληνα μετανάστη που επιβάλλει τον νόµο στην Αγρια ∆ύση µαζί µε την παρέα του, τον κωµικό Μεξικανό Πεπίτο Γκονζάλες, την όµορφη Ντιάνα Μόρισον και το µικρό ινδιανάκι Τσιπιρίπο. Συνεργάζεται για το περιοδικό με τον ζωγράφο Θέµο Ανδρεόπουλο και το πρώτο τεύχος κυκλοφορεί τον Νοέµβριο του 1962, ημέρα Τρίτη και 13. «∆εν φοβήθηκα τη γρουσούζικη ηµεροµηνία» έλεγε ο ίδιος, «έχω γεννηθεί άλλωστε Τρίτη».

Το πρώτο τεύχος πούλησε 1.800 αντίτυπα, το δεύτερο 2.000, το τρίτο 2.200 και τα νούµερα αυξάνονταν συνεχώς. Είχε πιάσει τον σφυγµό της εποχής.

Έγινε το αγαπηµένο ανάγνωσµα µικρών και µεγάλων και έφτασε τα 1470 τεύχη… Μαζί µε τα περιοδικά «Μικρός κάου-µπόυ» και «Μικρός αρχηγός», που εκδόθηκαν αργότερα, ξεπερνούσαν τα 60.000 αντίτυπα εβδοµαδιαίως.

Ο Πότης Στρατίκης έφερε, επίσης, στην Ελλάδα τον «Λούκυ Λουκ» και είναι εκείνος που βάφτισε το άλογό του «Ντόλυ» θεωρώντας το αυθεντικό όνομα «Jolly Jumber» δύσκολο για το ελληνικό κοινό.

Τα επόμενα χρόνια ίδρυσε μαζί με τα αδέλφια του τον Εκδοτικό Οίκο Στρατίκη ενώ έγραψε περισσότερα από 20 βιβλία με θέμα την αρχαία ελληνική ιστορία.

Τα τελευταία χρόνια τιμήθηκε για την προσφορά του από την ΕΣΠΗ και το Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθ. Μπότση.