Αναζήτηση
Όσο η προεκλογική περίοδος συνεχίζεται και ουσιαστικά οι περισσότεροι απλώς περιμένουν την διεξαγωγή των εκλογών με το προεξοφλημένο αποτέλεσμα, κάποιοι διακατέχονται από αγωνία για την τακτοποίηση υποθέσεων, διορισμούς των τελευταίων, τυχερών ημετέρων και την διαμόρφωση τετελεσμένων.
Σχετικές πρακτικές έχουν καταγγελθεί σε διάφορα υπουργεία και οργανισμούς κατά την επιλογή διευθυντικών στελεχών κατά παρέκκλιση των διαδικασιών του ΑΣΕΠ.
Όμως μία από τις πλέον χαρακτηριστικές μεθοδεύσεις έχει δρομολογηθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, στο πολύπαθο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Το πάλαι ποτε εμβληματικό σημείο αναφοράς της πολιτιστικής ζωής της Αθήνας, μετατράπηκε σε ΣΥΡΙΖΑϊκό παραμάγαζο τα τελευταία χρόνια.
Το καλοκαίρι του 2017 συνεδρίασε εκεί η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ.
Κάποια στιγμή χρησιμοποιήθηκε έως και για να στηθεί η, μετέωρη κατά τα άλλα, γέφυρα του Μπίστη, του Ραγκούση και της Ρεπούση με τον Αλέξη Τσίπρα.
Προσφάτως δε το αίθριο του Μεγάρου μετατράπηκε σε κομματικό καφενέ, κατά την παρουσίαση του δήθεν προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, με τον κ. Τσίπρα και τους λοιπούς σκαρφαλωμένους σε αντιπροσωπευτικής αισθητικής σκαμπό…
Τώρα, λιγότερο από δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές, η διορισμένη από τον ΣΥΡΙΖΑ διοίκηση του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών ετοιμάζεται για μία τελευταία, πρωτοφανή και προκλητική μεθόδευση.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, για την ερχόμενη Τετάρτη έχει προγραμματιστεί έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ, στην οποία με συνοπτικές διαδικασίες σχεδιάζεται να εγκριθούν ο νέος κανονισμός εργασίας, το νέο οργανόγραμμα και να συζητηθεί και ένα νέο business plan.
Μεταξύ όλων των άλλων, ένα μυστήριο καλύπτει το ποιος έχει αναλάβει την κατάρτιση των σχεδίων, καθώς φημολογείται ότι το έργο έχει ανατεθεί απευθείας σε κάποια εταιρεία.
Το εντυπωσιακό πάντως είναι, σύμφωνα με καταγγελίες προσώπων με πλήρη γνώση των όσων εκτυλίσσονται στο Μέγαρο, ότι μόλις λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, η διοίκηση Θεοχαράκη επιχειρεί με ιδιαίτερη σπουδή να διεκπεραιώσει με μία… μονοκοντυλιά όσα δεν θέλησε ή τα τέσσερα τελευταία χρόνια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για ευνοϊκές ρυθμίσεις, διευθετήσεις και τακτοποιήσεις της τελευταίας στιγμής.
Ασχέτως πάντως του ποια θα είναι η κατάληξη, γεγονός παραμένει ότι η παρακμή του Μεγάρου τα τελευταία χρόνια είναι άλλο ένα έργο με σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ. Τα οικονομικά προβλήματα του οργανισμού ήταν γνωστά, πλην όμως επί σειρά ετών είχε διατηρήσει ένα υψηλό επίπεδο σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα των παραστάσεων και των εκδηλώσεών του.
Σήμερα έχει πλέον μετατραπεί σε ένα κομματικό παράρτημα, με τα περισσότερα μέλη του ΔΣ να είναι στελέχη της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και όσους έχουν παραμείνει από τα χρόνια της ακμής του Μεγάρου, να παρακολουθούν τις εξελίξεις σχεδόν αμέτοχοι και άβουλοι.
Η επόμενη ημέρα είναι άδηλη και το ζητούμενο της ανάκτησης του κύρους και της αίγλης των παλαιών ημερών μοιάζει με μία τεράστια πρόκληση. Κάποιοι αναρωτιούνται δε πλέον και αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό ή αν έχει και νόημα, δεδομένης της ύπαρξης και της δραστηριότητας του ΚΠΙΣΝ…
