Η συνέντευξη του πρωθυπουργού στο Open έβριθε κοινοτυπιών. Μία από τα ίδια από έναν απογοητευμένο απερχόμενο πρωθυπουργό ο οποίος αντιλαμβάνεται ότι πλησιάζει η ήττα του και κάνει ό,τι μπορεί για να δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες για την επόμενη ημέρα.
Όμως, ένα κομμάτι της συνέντευξης είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ηταν αυτό που μίλησε για τη συνεργασία του με τον Πάνο Καμμένο. Για την τετραετή συμμαχία του και συγκυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Ελληνες, την οποία «καθαγίαζε» τόσο καιρό η Αριστερά και τώρα την καταδικάζει.
Είπε ο Αλέξης Τσίπρας:
«H συνεργασία με τον Πάνο Καμμένο ήταν αναγκαίο κακό. Στα κρίσιμα θέματα με τους εταίρους ο Καμμένος δεν έλεγε «Βάστα γερά Γερούν». Οι Πρέσπες ήταν όμως μια τομή στην 4ετή κυβέρνηση και επανατοποθετούνταν οι διαχωριστικές γραμμές στο πολιτικό σύστημα. Αν μπορούσα να έχω λήξει τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ νωρίτερα θα το είχα κάνει.
Είχα και έναν δίαυλο επικοινωνίας με τον Σταύρο Θεοδωράκη ένα χρόνο πριν. Το ένα πολιτικό τέκνο ήταν η έξοδος από το μνημόνιο και το άλλο η Συμφωνία των Πρεσπών και ήθελα να τα περισώσω και τα δύο. Όταν φόρεσα τη γραβάτα στο Ζάππειο και βγήκαμε από τα μνημόνια είχαμε να ασχοληθούμε με δύσκολα θέματα, με τη Χρυσή Αυγή και μια τεράστια φυσική καταστροφή που ήταν μια εξέλιξη που μας καταρράκωσε. Η πραγματικότητα μας εμπόδισε να λήξουμε τη συνεργασία με τον Καμμένο».
Μάλιστα, η επί τέσσερα χρόνια συγκυβέρνηση ήταν… αναγκαίο κακό. Ξαφνικά ο Τσίπρας αποκηρύσσει τον Καμμένο επειδή προφανώς τώρα που χάνει με διαφορά, βλέπει πόσο ζημιά του έκανε ο συγχρωτισμός με την ψεκασμένη δεξιά.
Όμως, όλα αυτά τα χρόνια ουδέποτε ο πρωθυπουργός έδειξε την ενόχλησή του για το γεγονός ότι ο Καμμένος ήταν αυτός που ουσιαστικά έδινε φιλί ζωής στην πρώτη φορά Αριστερά.
Δεν θα ασχοληθούμε με το 2015 και με το ότι είχε τη δυνατότητα να αναζητήσει συμμάχους από το χώρο του Κέντρου. Να κάνει προγραμματικές συμφωνίες με το ΚΙΝΑΛ ή με το Ποτάμι και να συγκυβερνήσει έχοντας προοδευτικό πρόσημο και κάνοντας μεγαλύτερες τομές. Επέλεξε το ομοφοβικό, στις παρυφές της ακροδεξιάς, ακραία λαϊκίστικο κόμμα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.
Επέλεξε να κάνει όχι μόνο συγκυβερνήτη αλλά και προσωπικό του φίλο τον Πάνο Καμμένο.
Να θυμίσουμε ότι τον ανέβασε στο βάθρο της νίκης τον Σεπτέμβριο του 2015 και αγκαλιάστηκαν σαν δύο καλοί φίλοι που δεν τους χωρίζει τίποτε;
Πόσες φορές χαρακτήρισε φίλο και έντιμο τον Πάνο Καμμένο; Και το αντίστροφο βεβαίως.
Ο πρώην υπουργός Αμυνας το 2017 έλεγε σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών (πριν του πουν ότι πρέπει να φύγει):
«Με τον Αλέξη Τσίπρα αυτά τα δυόμισι χρόνια δεν έχουμε αλλάξει ποτέ μια πικρή κουβέντα. Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας πραγματικός ηγέτης. Είναι σε διαφορετικό πολιτικό χώρο από μένα, αλλά είναι ένας ηγέτης που ακούει».
Ο πρωθυπουργός από τη Νίσυρο δεν είπε ότι στην πρώτη του επίσκεψη ως φοιτητής είχε την αίσθηση ότι ο Καμμένος ήταν ένας «μπούλης» και του έκανε εντύπωση όταν στο πανηγύρι του νησιού κατάλαβε ότι ήταν ένας εξαιρετικά οικείος πολιτικός;
Στις 22 Ιουνίου 2018, στη φιέστα με τις γραβάτες στο Ζάππειο είχε πει ο Πάνος Καμμένος ενώ γνώριζε τι θα συμβεί με το Μακεδονικό:
«Σήμερα οι ΑΝΕΛΛ δικαιωνόμαστε για κάθε απόφαση που πήραμε και το ίδιο οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που άντεξαν όλες αυτές τις επιθέσεις», Δεν φτάσαμε στο τέλος αυτής της κοινής πορείας με τον Αλέξη Τσίπρα, όπως πολλοί επιθυμούν. Αντέξαμε, αντέχουμε και θα νικήσουμε.
Και στα εθνικά θέματα αποδείξαμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να φυλάξουμε Θερμοπύλες», πρόσθεσε. Καταφέραμε ν’ αναδείξουμε την πατρίδα μας με το προσφυγικό, γιατί όταν στην Κεντρική Ευρώπη ούρλιαζαν με μίσος, οι Έλληνες αγκάλιασαν τους πρόσφυγες, προσέφεραν αγάπη και τροφή στους πρόσφυγες». «Δεν θα επιτρέψουμε στο μαύρο μέτωπο της πολιτικής να πουλά πατριωτισμό, ήταν πάντα πατριδοκάπηλοι», ενώ διαβεβαίωσε τον «Αλέξη» ότι «παραμένουμε σταθεροί στις αξίες και τις αρχές μας και αυτή η συνεργασία ήταν, είναι και θα είναι μια έντιμη συνεργασία, προς όφελος της πατρίδας και του λαού της». Ο Π. Καμμένος διαβεβαίωσε τον λαό ότι «έχει ηγέτη του έναν έντιμο και άξιο πρωθυπουργό, τον καλύτερο πρωθυπουργό που έχει περάσει στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, τον Αλέξη Τσίπρα».
Τον Οκτώβριο του 2016 στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ο Πάνος Καμμένος απευθύνθηκε στους συνέδρους του ΣΥΡΙΖΑ με τη φράση «σύντροφοι και συντρόφισσες» και τόνισε με έμφαση ότι η συνεργασία των δύο κομμάτων θα συνεχιστεί απρόσκοπτα «μέχρι να ελευθερωθεί η χώρα, μέχρι να φύγουν οι δανειστές». Τότε θα ξαναδούν και τις πολιτικές τους διαφορές», είπε και σημείωσε πως αυτές είναι απολύτως σεβαστές και από τις δύο πλευρές, όπως και οι «κόκκινες γραμμές». «Εγώ περίμενα από το 1993 να γίνω υπουργός το 2007, θέλω φίλες και φίλοι να σας διαβεβαιώσω ότι ο Πρωθυπουργός, ο Αλέξης Τσίπρας και εγώ, οι ανεξάρτητοι Έλληνες και οι ανεξάρτητες Ελληνίδες, αλλά και οι φίλοι και φίλες του ΣΥΡΙΖΑ, δεν λέω σύντροφοι όπως βλέπεις, τώρα είμαι στους ΑΝΕΛ, θα δώσουμε τον αγώνα για να βρει ο κάθε έντιμος Έλληνας την αξιοπρέπεια και το χαμόγελο», είχει πει.
Και από κάτω ο Νίκος Παππάς και όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πανηγύριζαν για τον Πάνο Καμμένο.
Απειρες είναι οι αναφορές και του προέδρου των ΑΝΕΛ αλλά και του Αλέξη Τσίπρα στο πόσο καλή και έντιμη είναι η συνεργασία τους. Στο πώς θα φτάσουν μαζί μέχρι το τέλος και πόσο δεμένοι είναι. Αλλωστε, πολλοί από τους ΑΝΕΛ έχουν γίνει πλέον… φανατικοί ΣΥΡΙΖΑ.
Το τέλος της σχέσης τους έληξε όταν ο Πάνος Καμμένος δεν μπορούσε να σταθεί άλλο στην κοινωνία. Πρόδωσε τη Μακεδονία μιας και είχε τη δυνατότητα να ρίξει την κυβέρνηση και να μην υπογράψει τη συμφωνία των Πρεσπών.
Προτίμησε να μείνει μέχρι τέλους στο αγαπημένο του υπουργείο Αμυνας και μόνο όταν κατάλαβε ότι όλα τέλειωσαν γι’ αυτόν έφυγε από την κυβέρνηση.
Με την Εκκλησία
Ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είχε αποκαλύψει ότι ο υπουργός Αμυνας Πάνος Καμμένος του είπε πώς θα ρίξει την κυβέρνηση, αν του το ζητήσει, για το θέμα των Θρησκευτικών. Με απλά λόγια ο Καμμένος ζήτησε από τον Αρχιεπίσκοπο να του πει αν πρέπει να ανατρέψει την κυβέρνηση. Και τι να κάνει ο Τσίπρας και όσοι τώρα βρίζουν τον Πάνο Καμμένο; Εδιωξαν τον Νίκο Φίλη από υπουργό Παιδείας. Αυτά τα θλιβερά είχαν γίνει αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ τα έκρυβε κάτω από το χαλάκι και μέσα στην ντουλάπα για χάρη της εθνοσωτηρίου συγκυβέρνησης.
Ισως θα έπρεπε να θυμηθούμε και το πώς ο Πάνος Καμμένος «έσυρε» τους… συντρόφους του, τον Δ. Βίτσα, την Ν. Κασιμάτη, την Ε. Αυλωνίτου, σ’ εκείνο το ταξίδι της ντροπής στη Ρω και το Καστελόριζο όπου έβγαζαν φωτογραφίες μαζί με Χρυσαυγίτες «ξεπλένοντας» έτσι τον νεοναζισμό και τους ακροδεξιούς υπόδικους της εγκληματικής οργάνωσης.
Όλα αυτά τα χρόνια η σχέση Τσίπρα – Καμμένου δεν ήταν «αναγκαίο κακό». Ηταν μια αγαπημένη σχέση που βόλεψε και τους δύο. Ο ένας έγινε πρωθυπουργός και ο άλλος περπατούσε επί τέσσερα χρόνια στο κόκκινο χαλί του Πενταγώνου.
Υπήρχαν επιλογές για κυβέρνηση και χωρίς τον Καμμένο. «Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θα βρεις άλλες θάλασσες» που είχε πει ο Τσίπρας για τον συνέταιρό του, θα μπορούσε να το πει πριν το 2015.
Κι έχει σε ένα δίκιο ο Καμμένος όταν του απάντησε με στίχους του Ματρώζου: «Αν ζητιάνοι σαν κι εμέ δεν έχυναν το αίμα, οι καπετάνοι σαν και σε δεν θα φορούσαν στέμμα».
Όμως, είναι άκρως υποκριτικό να προσπαθεί τώρα ο Τσίπρας να βγάλει από πάνω του το… αναγκαίο κακό. Να «καθαρίσει» την αριστερή του συνείδηση από τον λαϊκιστό δεξιό πολιτικό μόνο και μόνο για να επαναπροσεγγίσει τους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους του.
Αν ήθελε θα το είχε κάνει άλλωστε τον περασμένο Οκτώβριο όταν θυσίασε αυτόν που του έφτιαξε τη συμφωνία των Πρεσπών, δηλαδή τον Νίκο Κοτζιά και κράτησε τον Πάνο Καμμένο.
Δεν το έκανε γιατί του χρωστούσε πολλές χάρες, γιατί απλά Τσίπρας και Καμμένος ήταν ένα και το αυτό, δύο όψεις στο ίδιο νόμισμα.
