Αν ήταν λίγοι εκείνοι που πριν από μερικά χρόνια περίμεναν την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο ελληνικό Κοινοβούλιο, ακόμα λιγότεροι ήταν όσοι ανέμεναν προχθές την έξοδό της και από τη Βουλή και από τον πολιτικό χάρτη της χώρας.

Στις εκλογές του Μαΐου 2012 η οργάνωση που είχε ιδρύσει το 1980 ο Νίκος Μιχαλολιάκος και έως τότε ήταν περίπου ανύπαρκτη, κατέγραφε ξαφνικά πρωτοφανές ποσοστό της τάξεως του 7% στέλνοντας στα έδρανα 21 βουλευτές. Η Ελλάδα βρισκόταν ήδη δύο χρόνια υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο, η παραβατικότητα σε πολλές υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας και όχι μόνον ήταν υψηλή, οι μετανάστες, με ή χωρίς χαρτιά, ήταν ο εύκολος στόχος για μια παραστρατιωτικού τύπου οργάνωση που είχε ήδη πετύχει να διεισδύσει για ένα διάστημα αρκετά στα κατώτερα κλιμάκια των σωμάτων ασφαλείας. Η κατάρρευση του ακροδεξιού κόμματος της εποχής, ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, με τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου, ήταν η αναγκαία πολιτική συνθήκη που δημιούργησε το κενό.

Η είσοδος της Χρυσής Αυγής στο Κοινοβούλιο υπήρξε ένα ισχυρό σοκ για μία χώρα που ήδη είχε υποστεί πολύ περισσότερα από εκείνα που μπορούσε να αντέξει. Οι διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας επηρεάστηκαν πολύ αρνητικά από την εξέλιξη αυτή, ενώ στην εσωτερική πολιτική σκηνή διαμορφώθηκε περίπου η βεβαιότητα ότι τόσο η αδιανόητη φιλοναζιστική ιδεολογία του κόμματος όσο και οι ανοιχτά βίαιες φασιστικές μέθοδοί του, ήταν πια μία πραγματικότητα από την οποία η Ελλάδα δύσκολα θα μπορούσε να απαλλαγεί.

-Πόσες καταδικαστικές αποφάσεις έχουν εκδοθεί για τη δράση της Χρυσής Αυγής

-Γιατί έχει αποποιηθεί από τη δεκαετία του ’90 η οργάνωση τη συσχέτισή της με τη ναζιστική ιδεολογία;

-Που θα γραφτεί το επόμενο κεφάλαιο της Χρυσής Αυγής;

Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ στην έντυπη έκδοση των ΝΕΩΝ της Τρίτης

Το μαύρο λυκόφως της Χρυσής Αυγής

Τελευταία Νέα