Ο φωτογραφικός φακός αποκαλύπτει τις υποσυνείδητες οπτικές με τον ίδιο τρόπο που η ψυχανάλυση αποκαλύπτει τις υποσυνείδητες αιτίες, υποστήριζε ο Βάλτερ Μπένγιαμιν. Η φιλοσοφική διαπίστωση έχει πλήρη εφαρμογή στη φωτογραφία που αποτυπώνει το επιθυμητό για τον Μητσοτάκη στίγμα της διακυβέρνησής του: εκείνη των κουστουμαρισμένων κυρίων που μετέφεραν τα μπλε ντοσιέ μέσα στην αίθουσα που συνεδρίαζε το πρώτο Υπουργικό την Τετάρτη. Τους φακέλους, δηλαδή, στους οποίους περιλαμβάνονταν όχι μόνο οι κυβερνητικοί στόχοι για το επόμενο εξάμηνο, αλλά και το power point με το οργανόγραμμα της προεδρίας της κυβέρνησης – ή, αν προτιμάτε, του «μηχανισμού υποστήριξης και παρακολούθησης του κυβερνητικού έργου».
Γιατί έχει πλήρη εφαρμογή; Μπενγιαμινικά μιλώντας, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι το εν λόγω φωτογραφικό στιγμιότυπο απεικονίζει τον κρίσιμο παράγοντα στις υποσυνείδητες οπτικές του Πρωθυπουργού, την αξιολόγηση. Σε πρώτη ανάγνωση οι προκαθορισμένοι ανά υπουργείο στόχοι φαίνονται σαν τον θεμέλιο λίθο του δικού του μοντέλου διακυβέρνησης. Κι όμως, κι άλλοι επικεφαλής κυβερνητικών σχημάτων είχαν θέσει στόχους – ίσως όχι τόσο τεχνοκρατικά. Εξού και με μια δεύτερη ματιά αυτό που πραγματικά διαφέρει είναι το στήσιμο ενός μηχανισμού που θα ελέγχει και θα αξιολογεί τους υπουργούς. Ενός μηχανισμού που, για να το πούμε με μια μεταφορά, φέρνει το σημιτικό μπλοκάκι στην εποχή της ακρίβειας της καθετοποιημένης παραγωγής.
-Ποια είναι τα σχέδια για την φιλοξενία του Μαξίμου στο κτίριο του υπουργείου Εσωτερικών;
-Ποιο είναι το στοιχείο που διαφοροποιεί το μητσοτακικό γραφείο από εκείνα του παρελθόντος;
-Από που θα επιλεγούν οι γενικοί γραμματείς κάθε υπουργείου;
Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ στην έντυπη έκδοση των ΝΕΩΝ Σαββατοκύριακο