Τρεις χιλιάδες νεκροί, 6.000 τραυματίες , ανυπολόγιστες καταστροφές και θεωρίες συνωμοσίας που τροφοδοτούνται μέχρι σήμερα.
Κανείς δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, το φονικότερο τρομοκρατικό χτύπημα του κόσμου.
Ήταν πριν 18 χρόνια, όταν 19 αεροπειρατές κατέλαβαν τέσσερα επιβατηγά αεροσκάφη και κατάφεραν να συντρίψουν τρία εξ αυτών πάνω σε ισάριθμα εμβληματικά κτίρια.
Τα δύο αεροπλάνα καρφώθηκαν στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, το τρίτο στο Πεντάγωνο και το τέταρτο συνετρίβη.
Το σοκ ήταν παγκόσμιο και άλλαξε και τη ροή της ιστορίας. Λίγους μήνες μετά ο τότε πρόεδρος Μπους διέταξε την εισβολή στο Ιράκ.
Οταν ο Καρανίκας χαρακτήριζε ως «έργο τέχνης» την 11η Σεπτεμβρίου
Με αφορμή την τραγική επέτειο της επίθεσης, δεν ήταν λίγοι στο Twitter που θυμήθηκαν τι είχε δηλώσει ο σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού, Νίκος Καρανίκας.
Ο ίδιος δεν είχε διστάσει σε παλαιότερή του δημοσίευση να χαρακτηρίσει την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου… ως έργο τέχνης, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις.
Για τον Καρανίκα η τρομοκρατική επίθεση με τους 3.000 νεκρούς ήταν ένα έργο τέχνης-καταστροφής και αλλαγής του εικαστικού τοπίου στο Μανχάταν».
Ένα έργο τέχνης μάλιστα που αν δεν είχε ανθρώπινα θύματα, θα ήταν ένα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ, όπως είχε αναρτήσει ο ίδιος.
Η ανάρτηση του Νίκου Καρανίκα
«…Πριν δω στην οθόνη της TV, στις 11/9/01, τον άνθρωπο θύμα, είδα τον εμβολισμό και την κατάρρευση των δίδυμων πύργων ως έργο τέχνης-καταστροφής και αλλαγής του εικαστικού τοπίου στο Μανχάταν. Ένα έργο τέχνης που, αν δεν είχε ανθρώπινα θύματα θα ήταν ένα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ. Τα σημεία-σύμβολα που επέλεξαν οι δράστες (όποιοι κι αν είναι), δίνουν πολιτικό συμβολισμό στο χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη κι ας μην άφησαν προκήρυξη. Οι δίδυμοι πύργοι: παγκόσμιο κέντρο εμπορίου, χρηματιστηριακού κεφαλαίου και θεάματος. Το Πεντάγωνο: εργαστήρι του μιλιταρισμού, η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής. Το Υπουργείο Εξωτερικών: Στρατηγείο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των USA. Ο Λευκός Οίκος (ως πρόθεση): Κέντρο διαχείρισης του κρατικού μηχανισμού και συνέταιρος του ιδιωτικού κεφαλαίου, των πολυεθνικών…».
