Προ δεκαημέρου σάς ενημέρωνα πως ο Νίκος Φίλης βρήκε 367 λέξεις για να θριαμβολογήσει για την απόφαση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων επί του ζητήματος της μη αναγραφής του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στους τίτλους σπουδών – μία από τις πολλές που έχουν εκδοθεί από το 2002 –, αλλά ο ίδιος ως υπουργός Παιδείας δεν βρήκε ούτε μία ημέρα από τις 380 που κάθισε στην καρέκλα του υπουργού για να υπογράψει τη μία και μοναδική υπουργική απόφαση που έπρεπε να εκδοθεί για να εφαρμοστούν οι προαναφερόμενες αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.
Ωστόσο, όπως αναφέρει ο «Βηματοδότης» αυτό που δεν έκανε ο φίλτατος κ. Φίλης στις 380 ημέρες της θητείας του το έκανε η υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Νίκη Κεραμέως κλείνοντας 70 ημέρες στην καρέκλα της υπουργού. Με τον τρόπο αυτόν επιβεβαίωσε πως έχει τα «guts» (όπως μου είπε… θριαμβολογώντας) να λάβει μη δημοφιλείς αποφάσεις, προκειμένου να εναρμονιστεί με τις υποδείξεις Ανεξάρτητων Αρχών και δικαστηρίων και κυρίως πιστοποίησε πως ανήκει στη γενιά των φιλελεύθερων πολιτικών που δεν έχουν τις αγκυλώσεις και τις ιδεοληψίες της λεγόμενης Λαϊκής Δεξιάς.
Η αποκαθήλωση των εικόνων
Και η κυρία Κεραμέως θα έχει στο μέλλον και άλλες ευκαιρίες να το αποδείξει αυτό. Γιατί το λέω; Διότι εκκρεμούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας ακόμα πιο περίπλοκες υποθέσεις που σχετίζονται με την παρακολούθηση του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία, αλλά και με την ύπαρξη ή μη των θρησκευτικών εικόνων στα σχολεία και στις σχολικές αίθουσες. Εφόσον εναρμονιζόμενη με ενδεχόμενες δικαστικές αποφάσεις προχωρήσει στην αποκαθήλωση των εικόνων από τις σχολικές αίθουσες η υπουργός Κεραμέως θα μπει σε ένα πολιτικό «πάνθεον» στο οποίο ελάχιστοι έχουν ενταχθεί τα τελευταία χρόνια. Και όσοι προτρέξουν να προειδοποιήσουν για ανίερες διχαστικές αποφάσεις και πράξεις προεξοφλώντας πως η κοινωνία θα χωριστεί σε εικονομάχους και εικονοκλάστες, απλώς να υπενθυμίσω πως δεν βρισκόμαστε στον 8ο μ.Χ. αιώνα.