«Το ΟΠΑ καλωσορίζει τους νέους φοιτητές για το ακαδημαϊκό έτος 2019-2020. Οδηγός χρήσιμων συμβουλών για τις πρώτες μέρες στο ΟΠΑ». Αυτό είναι το πρώτο μήνυμα που διαβάζουν οι φοιτητές του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ) στην ιστοσελίδα του ιδρύματος. Πολλοί από όσους απευθύνεται πρόκειται να βρεθούν στο ιστορικό κτίριο της Πατησίων – που φέτος γιορτάζει τα 100 χρόνια του – για πρώτη φορά. Ανάμεσα στις ανακαλύψεις της φοιτητικής ζωής, ωστόσο, θα βρεθούν και προ μιας δυσάρεστης έκπληξης: Το παζάρι ναρκωτικών που στήνεται καθημερινά έξω από τη σχολή τους.
Οι εκκλήσεις κατοίκων, επιχειρηματιών και μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας που βλέπουν κάθε μέρα στην περιοχή που περικλείεται από τις οδούς Πατησίων, Μαυροματαίων, Χέυδεν και Δεριγνύ να εξελίσσεται ένα παράνομο αλισβερίσι με τζίρο χιλιάδων ευρώ, πέφτουν στο κενό, αφού οι σποραδικές επιχειρήσεις της αστυνομίας δείχνουν ανεπαρκείς για να βάλουν φρένο στην ανεξέλεγκτη δράση ντίλερ και εμπόρων.
Εξάλλου, αυτοί είναι και οι μόνοι από όσους συνωστίζονται στους παραπάνω δρόμους που διατηρούν καθαρή ματιά και φυλάνε τα νότα τους. Οταν αντιληφθούν την παρουσία αστυνομικών (ακόμα και με πολιτικά) φροντίζουν να τραπούν σε φυγή, αφήνοντας πίσω τους τους χρήστες-πελάτες να κοιτάζουν απορημένοι και απελπισμένοι, αφού θα είναι αυτοί που για μία ακόμη φορά θα καταλήξουν στα κρατητήρια κάποιου κεντρικού ΑΤ.
Στις κλούβες
Οταν οι κλούβες της ΕΛ.ΑΣ απομακρυνθούν γεμάτες τοξικοεξαρτημένους -που σε κάθε οργανωμένη πολιτεία θα εντάσσονταν σε προγράμματα απεξάρτησης – η «κανονικότητα» επιστρέφει: Οι τσιλιαδόροι παίρνουν τις προκαθορισμένες θέσεις τους στις γωνίες, φιξάκια και χρήματα αλλάζουν χέρια αστραπιαία, διακινητές πηγαίνουν και έρχονται με μηχανές αλλάζοντας «βάρδιες», ενώ οι χρήστες καταπιάνονται με λαχτάρα με το σουτάρισμα του φτηνού δηλητηρίου που μόλις προμηθεύτηκαν. Σε κοινή θέα, αδιαφορώντας για τα άλλοτε τρομαγμένα και άλλοτε απαθή βλέμματα των περαστικών, καίνε σε ένα στραβωμένο κουτάλι ή συνηθέστερα σε ένα κομμένο κουτάκι αναψυκτικού τη δόση τους, γεμίζουν τη σύριγγα και αφού βρουν μια καθαρή φλέβα τρυπούν τα σώματά τους. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, θα πασάρουν τα σύνεργα στον επόμενο, μέχρι τελικά να τα πετάξουν στο πεζοδρόμιο, πλάι στις χαρτόκουτες που θα ξαπλώσουν.
Η δέσμευση της νέας δημοτικής αρχής για fast track έναρξη λειτουργίας των πολυαναμενόμενων χώρων ελεγχόμενης χρήσης ναρκωτικών εμπνέει συγκρατημένη αισιοδοξία σε όσους δραστηριοποιούνται ή κατοικούν στο σημείο, ωστόσο, όπως λένε, οι προεκλογικές υποσχέσεις ξεχνιούνται γρήγορα. Εξάλλου, προσθέτουν, η σημερινή «κατρακύλα» της δικής τους περιοχής ανακούφισε κατοίκους και εργαζομένους κάποιας άλλης, όπως του Πεδίου του Αρεως, λίγες εκατοντάδες μέτρα βορειότερα, που αποτελούσε το επίκεντρο της διοχέτευσης ουσιών στους δρόμους της πόλης πριν οι μαφίες των ναρκωτικών μετακομίσουν, ώστε να συνεχίσουν άφοβα τις… business as usual.
Αμπαρώνονται
Οσο, όμως, περιμένουν την υλοποίηση των δεσμεύσεων φροντίζουν να κλειδώνουν διπλά τις πόρτες ασφαλείας των πολυκατοικιών, να κατεβάζουν τα ρολά των καταστημάτων μόλις πέσει το σκοτάδι, να αμπαρώνονται πίσω από τα κάγκελα των παραθύρων που έχουν εγκαταστήσει στα ισόγεια διαμερίσματα και να αποφεύγουν τις «άσκοπες» βραδινές μετακινήσεις.
Φοιτητές – μέλη του σχήματος Resistencia-EAAK, καταθέτουν στα «ΝΕΑ» τη δική τους οπτική – καταγγελία επί του χρόνιου ζητήματος, τονίζοντας ότι οι χρήστες ουσιαστικά ωθήθηκαν στους χώρους πέριξ της ΑΣΟΕΕ από το Πεδίον του Αρεως κατόπιν των επιχειρήσεων της ΕΛ.ΑΣ, ενώ επιβεβαιώνουν πως θύματα κάθε μίας «σκούπας» της αστυνομίας είναι αποκλειστικά οι τοξικοεξαρτημένοι: «Το περίεργο είναι πως “ένοχος” για τη διακίνηση κρίθηκε από το κράτος – και ενίοτε τα ΜΜΕ – το ακαδημαϊκό άσυλο, το οποίο ουδέποτε περιέθαλψε ναρκέμπορους. Αφού καταργήθηκε το άσυλο, η αστυνομία συνεχίζει με τον ίδιο τρόπο τις επιχειρήσεις. Οι διακινητές μένουν ελεύθεροι […] Αν το κράτος ενδιαφερόταν πραγματικά για την πάταξη του εμπορίου ναρκωτικών, θα επαναλειτουργούσε δομές περίθαλψης και απεξάρτησης που συρρικνώθηκαν ραγδαία με την κρίση».