Τη στιγμή που πολλές οικογένειες ανά την Ελλάδα κινούνται στους φρενήρεις ρυθμούς της εύρεσης του κατάλληλου καταλύματος για τους επιτυχόντες των Πανελλαδικών (οι οποίοι μέχρι την 27η Σεπτεμβρίου πρέπει να έχουν ολοκληρώσει την εγγραφή τους στις σχολές Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης) και εν συνεχεία της επίπλωσης και του εξοπλισμού τους, χιλιάδες άλλοι νέοι και νέες καλούνται να αντιμετωπίσουν την – τουλάχιστον – αποκαρδιωτική πραγματικότητα των φοιτητικών εστιών. Παρότι οι ημέρες που απομένουν μέχρι την έναρξη της νέας ακαδημαϊκής περιόδου είναι λιγοστές και η εξεταστική περίοδος του Σεπτεμβρίου βρίσκεται στην κορύφωσή της, ελάχιστα – αν όχι απολύτως τίποτα – φαίνεται να έχουν γίνει για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των εστιακών φοιτητών.

Οπως φαίνεται και στις φωτογραφίες που δημοσιεύουν «ΤΑ ΝΕΑ», οι περισσότερες εστίες είναι κακοσυντηρημένες, με εξόφθαλμες ελλείψεις σε υλικοτεχνικές υποδομές, με αποτέλεσμα οι ωφελούμενοι φοιτητές να στερούνται ακόμα και βασικά αγαθά, όπως η θέρμανση τους χειμερινούς μήνες. Παρά τις συνεχείς αιτήσεις των κατά τόπους φοιτητικών συλλόγων για βελτίωση των συνθηκών προς τις διοικήσεις των ιδρυμάτων, το υπουργείο Παιδείας ή το αρμόδιο Ιδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης (ΙΝΕΔΙΒΙΜ), η απάντηση είναι σχεδόν πάντοτε η ίδια: «Τα διαθέσιμα κονδύλια δεν επαρκούν», με αποτέλεσμα κάποια κτίρια να μην έχουν συντηρηθεί για δεκαετίες.

Τριτοκοσμική εικόνα

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αποτελεί το Β’ κτίριο της Φοιτητικής Εστίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΦΕΠΑ) στην περιοχή των Ιλισίων. Ενδεικτικά, σοβάδες πέφτουν από ταβάνια και τοίχους λόγω της υγρασίας, τα ασανσέρ υπολειτουργούν, οι κοινόχρηστες τουαλέτες είναι φθαρμένες, οι βρύσες σπασμένες και τόσο ο κλιματισμός όσο και η θέρμανση αποτελούν τις περισσότερες ημέρες του χρόνου… πολυτέλεια. Η τριτοκοσμική εικόνα της ΦΕΠΑ, όμως, δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό, αλλά τον κανόνα, σημειώνουν οι φοιτητές, καταδεικνύοντας – στο σύνολό τους – την υποχρηματοδότηση ως κύρια αιτία της κατάντιας των εγκαταστάσεων.

«Αποψή μας είναι ότι η υποβάθμιση των εστιών είναι όχι απλά υπαρκτή, αλλά και μεθοδευμένη. Πρώτον, λόγω της ανάθεσης εργολαβιών σε ιδιώτες με απευθείας αναθέσεις. Οι εργολάβοι αφενός βγάζουν σημαντικό κέρδος προσλαμβάνοντας σχεδόν όλους τους εργαζομένους με ελαστικές μορφές απασχόλησης και αφετέρου δεν προσφέρουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες στην εστία. Και δεύτερον, λόγω της υποχρηματοδότησης και της κωλυσιεργίας από τους αρμόδιους φορείς με σκοπό τη δημιουργία ιδιωτικών εστιών στα ευρωπαϊκά πρότυπα. Οι Συμπράξεις Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για νέες εστίες κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση. Αλλωστε, μέσω αυτού του “εργαλείου” υπήρξε πριν από έξι μήνες συμφωνία για ανέγερση ιδιωτικών εστιών στην Κρήτη» λέει στα «ΝΕΑ» ο Τάσος, φοιτητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΕΚΠΑ που διαμένει στη ΦΕΠΑ.

Μεθοδεύσεις

Από την πλευρά του, ο Θανάσης, φοιτητής του Τμήματος Γερμανικής Φιλολογίας του ΕΚΠΑ που επίσης διαμένει στις εν λόγω εστίες, προσθέτει: «Ο στόχος, λοιπόν, αυτής της μεθόδευσης είναι η μαζική επέλαση των επιχειρήσεων στις φοιτητικές εστίες. Παρ’ όλες τις προσπάθειες των εργαζομένων (τεχνικοί, φύλακες κ.τ.λ.) και των οικοτρόφων να επιλύσουν τα ζητήματα που προκύπτουν συνεχώς λόγω της ανευθυνότητας των αρμοδίων, η εμπειρία μας όλα αυτά τα χρόνια δείχνει ότι αν δεν αυξηθεί η κρατική χρηματοδότηση και αν δεν φύγουν οι εργολαβίες, η κατάσταση στη ΦΕΠΑ θα χειροτερέψει».

Συντήρηση, σίτιση και φύλαξη της εστίας βρίσκονται στον αέρα. Μένουμε χωρίς ζεστό νερό και κλιματισμό μέσα στο καταχείμωνο ή χωρίς σίτιση σε περιόδους εξεταστικής. Το κτίριο Β’ είναι ετοιμόρροπο και παρότι εδώ και χρόνια έχει κριθεί ακατάλληλο, δεν ανακαινίζεται, ενώ μένουν σε αυτό εκατοντάδες φοιτητές. Σοβάδες που πέφτουν, μούχλα, έλλειψη εγκαταστάσεων για κλιματισμό, βρώμικο νερό, χαλασμένα φώτα, κοριοί, έλλειψη φωτισμού είναι μια καθημερινότητα για τους οικοτρόφους. Η αναλογία σε φύλακες είναι ένας για 200 φοιτητές, ενώ πολλές φορές αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε ακόμα και το νερό μας. Κάθε χρόνο κατατίθενται περί τις 300 αιτήσεις για στέγαση στην εστία και ούτε οι μισές δεν ικανοποιούνται» καταλήγει η Πετρούλα, φοιτήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του ΕΚΠΑ που επίσης μένει στη ΦΕΠΑ τα τελευταία τρία χρόνια.