O κύριος Κατρούγκαλος, πρώην υπουργός κι εμπνευστής αυτού του εκτρώματος που λέγεται ασφαλιστικό, είναι και νομικός. Διέπρεψε στα εργατικά κι έκανε καριέρα στα τηλεπαράθυρα και στις πλατείες για να αναλάβει μετά τον δύσκολο ρόλο του πολιτικού ταγού αυτής της χώρας.

Δεν μπορεί, γνώσεις βασικές της νομικής επιστήμης θα τις έχει. Εκτός κι αν δεν πέρασε τα μαθήματα με την αξία του στο Πανεπιστήμιο ή ξέχασε ότι το τεκμήριο της αθωότητας στον σύγχρονο κόσμο είναι και αδιαπραγμάτευτο και αδιατάρακτο.

Κανείς δεν είναι ένοχος, μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

Μέχρι αποδείξεω κύριες Κατρούγκαλε. Εχετε στοιχεία; Εχετε αποδείξεις; Τότε στη Δικαιοσύνη και στη φυλακή όλοι οι κλέφτες.

Μήπως, όμως, και οι ψεύτες; Γιατί από τέτοιους χορτάσαμε τα προηγούμενα χρόνια. Ρίχτε μια ματιά δίπλα σας…

Ρωτήθηκε ο ευρυμαθής κύριος πρώην υπουργός για την υπόθεση της Novartis και για τη σκευωρία που φαίνεται να έχει στηθεί για να κατηγορηθούν οι πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ.

Ως δικηγόρος, λοιπόν εξέφρασε την αποψάρα του λέγοντας: «Το γεγονός ότι δε βρέθηκαν στοιχεία δεν σημαίνει απόλυτη αθωότητα. Ξαναλέω έλλειψη στοιχείων δεν σημαίνει αθωότητα».

Και συνέχισε το σκεπτικό του, έτσι για να μην έχουμε καμιά αμφιβολία περί της δικανικής του ικανότητας που σίγουρα θα συντάρασσε το ακροατήριο του Ειδικού Δικαστηρίου αν και εφόσον κάποιοι σύντροφοί του οδηγούνταν μέχρι εκεί:

«Πολλές φορές τα στοιχεία δεν αποδεικνύουν ενοχή. Θυμόσαστε ότι ο Αλ Καπόνε πήγε φυλακή, όχι για αυτά που έχει κάνει, αλλά για φοροδιαφυγή», πρόσθεσε και συνέχισε: «Πολλές φορές υποθέσεις διερευνώνται και δε βρίσκονται στοιχεία γιατί τα στοιχεία είναι καλυμμένα. Αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί και σε αυτή την περίπτωση και δεν το αποκλείω».

Ολοι λαμόγια γιατί δεν είναι με εμάς

Μάλιστα, ο κ. Κατρούγκαλος δεν αποκλείει να έχει συμβεί και κάτι τέτοιο. Το ότι δεν μπόρεσε εδώ και δύο χρόνια κανένας δικαστής να βρει στοιχεία για τα 10 πολιτικά πρόσωπα που ενεπλάκησαν στην υπόθεση της Novartis, δεν του λέει κάτι του κυρίου υπουργού.

Αρα, λοιπόν, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Στουρνάρας, ο Λοβέρδος, ο Πικραμμένος κ.λπ. τα έχουν… πάρει, είναι λαμόγια, όμως, λόγω έλλειψης στοιχείων κρίνονται αθώοι.

Μπράβο στον κ. Κατρούγκαλο και μπράβο και στον ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζει από εκεί που τέλειωσε, σα να μην υπάρχει τίποτε που να μεσολάβησε.

Διότι δεν είναι ο Κατρούγκαλος το πρόβλημα, αυτόν θα τον γράψει η ιστορία για την υπόλοιπη… προσφορά του στην πατρίδα. Το πρόβλημα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ο τρόπος που συνεχίζει να βλέπει τα πολιτικά πράγματα.

Ένα κόμμα ισχυρό, με 32% και με μεγάλες πιθανότητες να ξαναγίνει κυβέρνηση, διαπνέεται από τη λογική που λέει «αν δεν είσαι με εμάς είσαι εχθρός μας. Αν δεν είσαι ΣΥΡΙΖΑ είσαι λαμόγιο».

Ακόμη κι αν δεν υπάρχουν στοιχεία; Ακόμη και τότε. Αδιάφορο είναι αυτό.

Είναι η λογική του «Ρασπούτιν» που έλεγε στην εισαγγελέα Ράικου «φτιάξε εσύ τη δικογραφία και χωρίς στοιχεία, κι ας τρέχουν οι κατηγορούμενοι να βρουν το δίκιο τους μετά από 10 χρόνια».

Είναι ακριβώς η λογική της εκδίκησης, του διχασμού, της στοχοποίησης του αντιπάλου απλά γιατί πρέπει να καταστραφεί, πρέπει να εξευτελιστεί.

Αδιάφορο αν υπάρχουν καριέρες, αν υπάρχουν οικογένειες, γυναίκες και παιδιά. Αδιάφορο αν η λάσπη στον ανεμιστήρα βρίσκει και αθώους.

«Σκοτώστε τους»

«Συντρίψτε τους, ακόμη και χωρίς στοιχεία. Δολοφονήστε χαρακτήρες γιατί πρέπει να επικρατήσουμε εμείς».

Αυτό ακριβώς εκπροσωπεί η δήλωση του κ. Κατρούγκαλου.

«Μπροστινός» μιας λογικής, μιας πολιτικής θέσης και μιας θέασης του κόσμου που κάνει μια μεγάλη μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεχομένως και της ΝΔ. Ρίχτε μια ματιά στο διαδίκτυο να δείτε και τη χολή που χύνεται…

Όταν, λοιπόν, χωρίς στοιχεία, στήνεις στον τοίχο τον πολιτικό σου αντίπαλο και τον εκτελείς, δεν κάνεις καλό σε σένα.

Κάνεις μεγάλο κακό στην πατρίδα σου και το πληρώνουμε όλοι.

Δεν έχει σημασία αν είναι ο Σαμαράς, ο Στουρνάρας, ο Λοβέρδος ή ο Μητσοτάκης. Δεν ενδιαφέρουν τα πρόσωπα.

Σημασία έχει ότι μια χώρα που έχει ανάγκη που ηρεμία, από αυτογνωσία, από προσπάθεια να αναδειχθούν τα καλά της φυλής και να ταφούν τα κακά, μοιάζει τις τελευταίες δεκαετίες να είναι ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα.

Ερχεται το ένα κόμμα κι εκδικείται τον άλλο. Ερχεται ο επόμενος κι εκτελεί εν ψυχρώ τον προηγούμενο.

Και χωρίς κανένα στοιχείο; Ακόμη κι έτσι. Στήνουμε τρεις κουκουλοφόρους μάρτυρες, τους εκβιάζουμε, τους λένε το ποίημα που θα πουν και όλα καλά.

Στέλνουμε και τις κάμερες του μεγάλου… εκδότη δημοσιογράφου, του δίνουμε και τα «αποκλειστικά» για τις βαλίτσες και τις μίζες και μια χαρά στήνεται το σκηνικό.

Αδιάφορο αν είναι σκευωρία, σημασία έχει ο στόχος. Να ριχτούν στα λιοντάρια οι πολιτικοί αντίπαλοι.

Ετσι θα πάμε μπροστά;

Όμως, έτσι η Ελλάδα δεν πάει μπροστά. Με «Ρασπούτιν», με τον πρώην ΚΚΕ – δημοσιογράφο στα υπόγεια του Μαξίμου, με τον υπουργό – καναλάρχη, με τον μεγαλοδημοσιογράφο της φακής και με μια σειρά από στημένες υποθέσεις που μοναδικό σκοπό είχαν να σκοτώσουν τον αντίπαλο.

«Ή εμείς ή αυτοί. Ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», αυτή ήταν η λογική Τσίπρα που υπηρετήθηκε πιστά. Η θεωρία του μίσους που το μόνο που έκανε ήταν να ευτελιστεί ο θεσμός της Δικαιοσύνης.

Ναι, λοιπόν. Χωρίς στοιχεία κάποιος μόνον αθώος είναι και οφείλεις να του ζητήσεις συγγνώμη γιατί τον εξευτέλισες. Αυτό είναι μεγαλείο σπουδαίου ηγέτη.

Στον ΣΥΡΙΖΑ το έχουν καταλάβει ή θα συνεχίσουν σ’ αυτό το μοτίβο της σκανδαλολογίας;

Γιατί αν είναι να συνεχίσουν έτσι και να ακολουθήσει και η ΝΔ τότε και ο Τσίπρας και ο Κατρούγκαλος, και ο Παππάς, και ο Καμμένος και πλείστοι άλλοι είναι ένοχοι, ακόμη κι αν δεν βρήκαμε στοιχεία. Ακόμη…

Ας κρεμάσουμε επομένως και μια ταμπέλα στη χώρα: «Αρένα». Να μπαίνουν τα θηρία, να μπαίνουν τα θηράματα και ο κόσμος να πανηγυρίζει γιατί χύνεται το αίμα.

Ο δε… Καίσαρας, απ’ όπου κι αν προέρχεται, να ζητά την κεφαλή επί πίνακι του αντιπάλου.

Ωραία χώρα του Κατρούγκαλου η Ελλάδα. Να τη χαιρόμαστε.

Όμως, ας μην το ξεχνάμε. Δεν χρειάζονται δακρυγόνα για να κλάψουμε τη Δημοκρατία μας που πεθαίνει.