Ο Δημήτρης Δημόπουλος επιστρέφει με την «Καφρόκρεμα» στο Θέατρο Σταθμός για ένα νέο κύκλο παραστάσεων κάθε Τετάρτη στις 21.15 από τις 16 Οκτωβρίου μέχρι τις 18 Δεκεμβρίου. Έτσι, ξεκινάει τη δεύτερη χρονιά παρουσίασης του νέου σταντ-απ μονολόγου του που σημείωσε σολντ-άουτ σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ιωάννινα και άλλες πόλεις της Ελλάδας.

Μετά το κλασικό πια «Αντί Διδακτορικού» και την πρωτότυπη «Υπερπαραγωγή», ο κωμικός παρουσιάζει τα πιο σκωπτικά και ανατρεπτικά ως τώρα κείμενά του, αντιμετωπίζοντας κάθε θέμα με αθώο ενθουσιασμό μα και ειρωνικό σκεπτικισμό ταυτόχρονα. Το αποτέλεσμα; Μια παράσταση που κινείται με την ίδια ευκολία από την καφρίλα των πιο κρυφών σκέψεων όλων μας, ως την αφρόκρεμα των πιο ευγενών προθέσεών μας, ένας σταντ-απ μονόλογος και του ύψους, και του βάθους!

Ο κωμικός μιλάει στα «Νέα» για την παράστασή του, το χιούμορ και την καφρίλα.

Πώς προκύπτουν οι εμπνεύσεις για τα κείμενα που παρουσιάζετε στην παράστασή σας;

Δεν ξέρω αν μπορώ να μιλώ πια για εμπνεύσεις, όσο περισσότερο για επιλογές θεματολογίας που με απασχολούν και θέλω να τις θίξω μέσω του σταντ-απ καθώς και του ύφους που θα κινηθώ. Για παράδειγμα στην Καφρόκρεμα ήξερα από την αρχή πως ήθελα να μετακινούμαι συνεχώς μεταξύ ευτελούς και υψηλού, γι’ αυτό και ο τίτλος συνδυάζει την «καφρίλα» με την «αφρόκρεμα».

Ποιες θεματικές σχολιάζετε από μικροφώνου;

Πολλές και διάφορες! Έχω ακόμα καρφιτσωμένα στον πίνακα του γραφείου μου τις λέξεις-κλειδιά κάθε θέματος που τελικά καταπιάνομαι στην Καφρόκρεμα και θα μοιραστώ μαζί σας τρεις από αυτές: Άντζελα, Φτώχια, Πτωχair.

Πόσο εύκολο είναι να κάνετε χιούμορ με τα δύσκολα στοιχεία της καθημερινότητας;

Το θέμα δεν είναι αν είναι εύκολο, αλλά πως είναι το ζητούμενο. Αλλιώς η κωμωδία μας στερείται περιεχομένου και είναι ένας απλός χαβαλές, ο οποίος φυσικά και είναι ευπρόσδεκτος σε μια παρέα, όχι όμως σε μια δομημένη παράσταση που παρουσιάζεται επί σκηνής.

Η καφρίλα των πιο κρυφών μας σκέψεων, πώς εκτονώνεται από σκηνής στην παράστασή σας;

Αν αυτή είναι ερώτηση παγίδα, να σας απαντήσω πως δεν γδύνομαι επί σκηνής!

Το κοινό ποια στοιχεία της δικής του καφρίλας θα βρει και θα γελάσει στην παράστασή σας;

Νομίζω αρκετά, το πρώτο που μου ήρθε τώρα απαντώντας είναι το πόσο εύκολα βρίζουμε στην καθημερινή μας ζωή! Βέβαια μια απλή αναπαράσταση δεν αρκεί, οπότε και στην Καφρόκρεμα προχωρώ και αναζητώ την πραγματική βαρύτητα κάποιων βρισιών και φυσικά αποκαλύπτω ποια θεωρώ προσβλητικότερη. Μπορεί και να εκπλαγείτε…

Η καφρίλα της καθημερινότητας που συχνά όλοι βγάζουν στους γύρω τους, πώς αποκτά κωμική διάσταση στην παράστασή σας;

Σίγουρα μέσω της ταύτισης λόγω κάποιων κοινών συμπεριφορών που, όπως αποδεικνύεται από την πορεία της παράστασης τον προηγούμενο πρώτο χρόνο παρουσίασης της, χαρακτηρίζουν τόσο εμένα και το κοινό. Αλλά νομίζω και μέσω της υπερβολής κάποιων ιστοριών που αφηγούμαι, ορισμένες από τις οποίες έχουν αφετηρία σε πραγματικά γεγονότα.

Είναι τελικά κατά τη γνώμη σας η καφρίλα χαρακτηριστική του Έλληνα;

Μάλλον είναι, γιατί σε ολάκερη συνέντευξη δεν με ρωτήσατε ούτε μία φορά για το δεύτερο συνθετικό του τίτλου, την «αφρόκρεμα»…

Τελευταία Νέα