Τη δεκαετία του 1940, στο Μέριλαντ των ΗΠΑ κατοικούσε ένα ζευγάρι που είχε αποκτήσει έναν μοναχογιό, τον Ρόναλντ.
Ο νεαρός Ρόναλντ, βαθιά θρησκευόμενος και ιδιαίτερα μοναχικός διατηρούσε στενές σχέσεις μόνο με τη θεία του Χάριετ, που της είχε και ιδιαίτερη αδυναμία.
Η Χάριετ πίστευε και φοβόταν την παρουσία των πνευμάτων και δίδαξε τον ανιψιό της να χρησιμοποιεί τον πίνακα Ouija ή αλλιώς τον πίνακα των πνευμάτων. Στα 13 του, η θεία του πέθανε από μία σοβαρή ασθένεια και ο Ρόναλντ μην μπορώντας να αντέξει την απώλεια της νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο.
Το Φεβρουάριο του 1949, ο ιερέας Άλμπερτ Χιους, σταμάτησε τον εξορκισμό αμέσως αφού ο Ρόναλντ κατάφερε να λύσει το δεμένο του χέρι, έσπασε ένα κομμάτι από το κρεβάτι και τραυμάτισε τον ώμο του ιερέα, που χρειάστηκε να κάνει ράμματα.
Οι δύο ιερείς για εβδομάδες προσπαθούσαν να τον «θεραπεύσουν» ενώ ο 14χρονος να και το πρωί ήταν ήρεμος, τη νύχτα γινόταν επιθετικός και βίαιος και έβγαζε ακατάληπτους λαρυγγικούς ήχους.
Τελικά, σε μια τελευταία προσπάθεια εξορκισμού, ο Ρόναλντ αιωρήθηκε και φώναξε: «Σατανά! Είμαι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. Σε προστάζω να φύγεις από αυτό το σώμα αυτή την στιγμή!».
Ο «Εξορκιστής»
Μετά τον εξορκισμό του, ο Ρόναλντ έζησε μία φυσιολογική ζωή ενώ απέκτησε και τη δική του οικογένεια.
Όταν ένα άρθρο της εφημερίδας » Washington Post» έπεσε τυχαία στα χέρια του Πίτερ Μπλάτι, εκείνος έγραψε ένα μυθιστόρημα βασισμένο στα γεγονότα του Ρόναλντ που είχαν καταγράψει οι δύο ιερείς. Κυκλοφόρησε το 1971 και έγινε αμέσως τεράστια επιτυχία, όπως και η ομώνυμη ταινία που προβλήθηκε δύο χρόνια αργότερα….
Σύγχρονοι ψυχίατροι φτάνουν στο συμπέρασμα ότι το 14χρονο αγόρι έπασχε από ψυχική ασθένεια, πιθανώς από σχιζοφρένεια ή το Σύνδρομο Τουρέτ (μια νευροψυχιατρική διαταραχή, που την δεκαετία του 40 δεν ήταν ακόμη ευρέως γνωστή).
