Αναζήτηση
«Το βιβλίο του εγώ – Από την αυταπάτη του εγώ στην ελευθερία του είναι» είναι ένα βιβλίο που αναφέρεται στις ελευθερίες του ανθρώπου. Από τη διαμόρφωση της σκέψης του, από το πώς αντιδρά στα γεγονότα, από το πώς φτιάχνει τον κόσμο του με βάση τον κόσμο των άλλων.
Κυρίως από το πώς μπορεί να γίνει από λιοντάρι… αμνός.
Και ήρθε στο μυαλό μου ένα απόσπασμα με αφορμή το προσφυγικό – μεταναστευτικό και τις αντιδράσεις του κόσμου μόλις μαθαίνει ότι μπορεί στην περιοχή του να έρθουν ανήλικοι, γυναίκες ή ακόμη και άνδρες που δεν μπορούν να μείνουν στις Μόριες της Ελλάδας.
Μου ήρθε στο μυαλό γιατί η φράση που θα ακούμε συχνά από εδώ και πέρα θα είναι «να πάνε αλλού οι μετανάστες, να πάνε σπίτια τους, δεν τους θέλουμε στο δήμο μας».
Είναι μια φράση που ταιριάζει κάθε φορά που κάτι πρέπει να γίνει… αλλά όχι στη δική μας αυλή.
Οι πρόσφυγες – μετανάστες να πάνε αλλού, τα σκουπίδια να είναι στη Φυλή ή αλλού, όμως, όχι δίπλα μας, οι τοξικομανείς να μη βρουν στέγη πουθενά, αν είναι δυνατόν να φτιάξουμε σύγχρονους Καιάδες.
Το απόσπασμα που ακολουθεί δείχνει ακριβώς πώς η διαμόρφωση του μυαλού, των ιδεών, της κοσμοθεωρίας, είναι επιλογή κάθε ανθρώπου ξεχωριστά ή του τα επιβάλλουν οι κοινωνικές συνθήκες, η παράδοση, τα media κ.λπ.
Λέει λοιπόν το βιβλίο:
«Ο Γκουρτζίεφ έλεγε μια ιστορία:
Ένας μάγος πάνω στα βουνά είχε πολλά πρόβατα και για να μην ψάχνει να τα βρει κάθε μέρα, όταν χανόταν μέσα στο δάσος, αλλά και για να αποφύγει τους υπηρέτες, τα υπνώτισε και είπε στο καθένα διαφορετικές ιστορίες.
Έδωσε σε κάθε πρόβατο διαφορετικό νου.
Σε μερικά είπε: “Εσύ δεν είσαι πρόβατο, είσαι άνθρωπος, οπότε δεν χρειάζεται να φοβάσαι πως μια μέρα θα σκοτωθείς, ότι θα θυσιαστείς, σαν τα άλλα πρόβατα. Αυτά είναι απλώς πρόβατα. Γι’ αυτό, εσύ να μην ανησυχείς”.
Σε μερικά άλλα είπε: “Εσύ δεν είσαι πρόβατο, είσαι λιοντάρι”.
Και σε μερικά άλλα είπε: “Εσύ είσαι τίγρης”.
Και από εκείνη τη μέρα, ο μάγος ήταν χαλαρός. Τα πρόβατα άρχισαν να συμπεριφέρονται σύμφωνα με το νου, που τους είχε δώσει.
Κάθε μέρα σκότωνε ένα πρόβατο και τα πρόβατα που πίστευαν πως είναι λιοντάρια ή άνθρωποι ή τίγρεις, απλώς κοίταζαν και χαχάνιζαν:
“Αυτά συμβαίνουν στα πρόβατα!”
Τώρα όμως δεν φοβόταν, όπως τον παλιό καιρό.
Παλιά, όταν σκότωνε ένα πρόβατο, όλα τα άλλα πρόβατα έτρεμαν και φοβόταν: “Αύριο θα έρθει η δική μου σειρά. Πόσο μπορώ να ζήσω;”
Και γι’ αυτό το έσκαγαν στο δάσος, για να μη σκοτωθούν. Τώρα όμως δεν το έσκαγε κανένα. Αυτά ήταν τίγρεις, ήταν λιοντάρια…
Τους είχε βάλει όλα τα είδη του νου.
Ο νους σου δεν είναι δικός σου νους.
Αυτό είναι κάτι βασικό για να θυμάσαι.
Ο νους σου είναι μια εμφύτευση της κοινωνίας στην οποία έτυχε να γεννηθείς.
Αν είχες γεννηθεί σε χριστιανικό σπίτι, αλλά σε έπαιρνε αμέσως μια μουσουλμανική οικογένεια και σε μεγάλωνε, δεν θα είχες τον ίδιο νου.
Θα είχες έναν εντελώς διαφορετικό νου, που δεν μπορείς ούτε καν να φανταστείς.
Το ζήτημα είναι αν ο νους είναι δικός σου ή έχει εμφυτευτεί από άλλους, επειδή οι άλλοι βάζουν μέσα σου ένα νου, ο οποίος δεν εξυπηρετεί εσένα, αλλά τους δικούς τους σκοπούς.
Προετοιμάζεσαι από τους γονείς, από τους δασκάλους στο σχολείο, από τους ιερείς, από το εκπαιδευτικό σου σύστημα, ώστε να έχεις ένα συγκεκριμένο είδος νου και ολόκληρη τη ζωή σου συνεχίζεις να ζεις με αυτό το συγκεκριμένο είδος νου.
Αυτή είναι μια ζωή δανεισμένη. Και γι’ αυτό υπάρχει τόσο πολλή δυστυχία στον κόσμο, επειδή κανένας δεν ζει αυθεντικά, κανένας δεν ζει το δικό του εαυτό, απλώς ακολουθεί εντολές που έχουν εμφυτευτεί μέσα του».
Αυτά λοιπόν γράφει το «βιβλίο του εγώ» και μπορεί για κάποιους να είναι ανοησίες γραμμένες σε μια κόλα χαρτί, για άλλους, όμως, είναι μια πραγματικότητα. 
Ετσι μάθαμε, έτσι συνεχίζουμε να μαθαίνουμε. Εμείς οι Ελληνες με παππούδες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία που τους έλεγαν «Γραικούς στην Τουρκία και «Τούρκους στην Ελλάδα».
Εμείς οι Ελληνες με πατεράδες μετανάστες που τους έλεγαν βρόμικους στη Γερμανία, το Βέλγιο, την Αυστραλία, την Αμερική και τους κλωτσούσαν σαν τα σκυλιά για ένα κομμάτι ψωμί.
Εμείς οι Ελληνες, λοιπόν, οι ρέκτες, οι ακούραστοι… απόγονοι των φιλόξενων προγόνων μας μαθαίνουμε τώρα κάτι διαφορετικό. Μαθαίνουμε να μισούμε τους ξενομπάτες, τους αλλόθρησκους, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
Γιατί μας μπολιάζουν το νου με ιδέες. Είμαστε λιοντάρια και μας κάνουν πρόβατα για να πάμε ατρόμητοι στο σφαγείο.
Είμαστε πρόβατα και μας «μεταμορφώνουν» σε λιοντάρια για να νομίζουμε ότι είμαστε κάποιοι άλλοι.
Κι όταν έρχεται η ώρα της κρίσης, όταν έρχεται η ώρα των αποφάσεων γινόμαστε αγρίμια να κατασπαράξουμε «αυτούς» που «εισέβαλαν» στη χώρα μας.
Η Ελλάδα μπαίνει σε μια πολύ επικίνδυνη περίοδο. Με μόλις 70 χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες και ήδη το μίσος μπολιάζει τις ψυχές μας.
Ο «μάγος» είναι εδώ και μας μεταμορφώνει. Ο φασισμός, ο ρατσισμός η μισαλλοδοξία είναι εδώ και μας κυριεύουν.
Αλλά πρέπει να θυμόμαστε αυτό που έγραψε ο Μπρεχτ:
«Είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα νέο.
Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρομούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε πριν ξαναμυρίσει».
