Αναζήτηση
Σκεφτείτε σε τι κατάσταση μπορεί να βρισκόμασταν εάν ο Τόμας Εντισον δεν είχε ανακαλύψει τον ηλεκτρικό λαμπτήρα; Σαν σήμερα το 1879 στο Μένλοου Παρκ στο Νιου Τζέρσι ο εφευρέτης από το Μιλάνο του Οχάιο, έκανε τον κόσμο μας… πιο φωτεινό, καθώς δοκίμασε με επιτυχία τον πρώτο ηλεκτρικό λαμπτήρα πυράκτωσης, ο οποίος λειτούργησε 13½ ώρες προτού σβήσει. Η δημιουργία του πρώτου σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και η ηλεκτροδότηση μιας πόλης ήταν πλέον θέμα χρόνου.
Η αλήθεια είναι ότι ο λαμπτήρας πυρακτώσεως είναι μια από τις ανακαλύψεις που δεν μπορούν να αποδοθούν σε έναν και μόνο άνθρωπο. Δεκάδες άλλοι πειραματίστηκαν με την ιδέα, όπως για παράδειγμα ο Βρετανός Τζόζεφ Σουάν, ο οποίος υπήρξε μετέπειτα συνεργάτης του Εντισον, αφού μαζί έφτιαξαν μια κοινή εταιρεία, την Ediswan.
Ο λαμπτήρας λειτουργεί με μια αντίσταση η οποία με την διέλευση ηλεκτρικού ρεύματος εκπέμπει θερμότητα και φως. Το γυαλί που αποτελεί τον λαμπτήρα είναι είτε είναι κενό είτε περιλαμβάνει κάποιο αδρανές αέριο, ώστε να μην γίνει καύση.
Η πρώτη σκέψη κάποιου θα ήταν ότι ο λαμπτήρας βοήθησε τους ανθρώπους να εργάζονται σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, κάτι που ισχύει σε έναν βαθμό, όμως ήδη υπήρχαν λάμπες γκαζιού, οι οποίες ήταν αρκετά αποδοτικές.
Αυτό που άλλαξε με τους λαμπτήρες πυρακτώσεως είναι ότι δημιουργήθηκε υποδομή, ώστε ο ηλεκτρισμός να φτάσει μέσα σε κάθε σπίτι, με όλα τα επακόλουθα που αυτό είχε.
Μία από τις επιφανέστερες μορφές στην ιστορία της τεχνολογίας ο Τόμας Εντισον είναι ο εφευρέτης με τις 1093 ευρεσιτεχνίες, στις οποίες περιλαμβάνονται εκτός από τον ηλεκτρικό λαμπτήρα πυράκτωσης, ο φωνογράφος, το σύγχρονο τηλέφωνο, η κινηματογραφική μηχανή προβολής, οι σιδηροαλκαλικές μπαταρίες και τεχνικές κατασκευής τσιμέντου και χημικών προϊόντων. Είναι, επίσης, ο ιδρυτής του πρώτου εργαστηρίου βιομηχανικής έρευνας.
Την ιδέα για τον λαμπτήρα πυράκτωσης ο Εντισον τη συνέλαβε έναν χρόνο μετά τον θρίαμβο του φωνογράφου, εντυπωσιασμένος από το εκτυφλωτικό φως που εξέπεμπε ένα ηλεκτρικό τόξο που είχε δει στη μεγάλη έκθεση της Φιλαδέλφειας του 1876, ξεκίνησε τις προσπάθειές του να παραγάγει ηλεκτρικό φως.
Οι ευρωπαίοι επιστήμονες προπορεύονταν σε αυτόν τον τομέα εφευρίσκοντας το φως βολταϊκού τόξου. Αλλά ο Εντισον είχε βάλει ένα δημόσιο στοίχημα: ανακοίνωσε ότι θα εφεύρισκε τρόπο για την παραγωγή ασφαλούς, ήπιου και φθηνού ηλεκτρικού φωτός που θα αντικαθιστούσε τους λαμπτήρες γκαζιού σε εκατομμύρια σπίτια. Πολλοί τον πίστεψαν. Τον ονόμασαν προφήτη. Οι πρώην εργοδότες του, μάλιστα, οι Μόργκαν και Βάντερμπιλτ, έσπευσαν να επενδύσουν σε εκείνη την «προφητεία» 50.000 δολάρια. Σπανίως κεφαλαιούχοι χρηματοδοτούσαν μια εφεύρεση… προτού γίνει και η έρευνα για τους λαμπτήρες πυράκτωσης ήταν μια από τις ελάχιστες φορές. Εξάλλου η συγκεκριμένη έρευνα είχε ταλανίσει επί δεκαετίες ολόκληρες τους ερευνητές. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ίδιος ο ιδιοφυής φυσικός και συνεργάτης τού Εντισον Νίκολα Τέσλα θεωρούσε ότι ο Τόμας έψαχνε «ψύλλους στ’ άχυρα».
Τα δημοσιεύματα στον Τύπο οργίαζαν. Εδιναν την είδηση ότι ο Εντισον θα συνέδεε τους λαμπτήρες του σε παράλληλο κύκλωμα με υποδιαίρεση ρεύματος ώστε, αν καιγόταν ένας, το κύκλωμα να εξακολουθεί να λειτουργεί. Αλλά δεν έλειψαν και οι Κασσάνδρες. Οι κριτικές των αμφισβητιών μέσα από τις στήλες των εφημερίδων πλήθαιναν. Επιφανείς επιστήμονες όπως ο Γουίλιαμ Πρις προέβλεψαν ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Διαψεύστηκαν.
Στις 21 Οκτωβρίου 1879 το Μέλροουζ Παρκ φωτίστηκε από 30 λαμπτήρες πυράκτωσης με νήμα από άνθρακα, οι οποίοι συνδέονταν παράλληλα με χωριστούς διακόπτες. Μέσα σε τρία χρόνια, το 1882, ο Εντισον θα δημιουργούσε τον πρώτο σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Νέα Υόρκη, την πρώτη πόλη του κόσμου που θα φωτιζόταν με ηλεκτρισμό.
