Το ιδανικό για τον Αλέξη Τσίπρα θα ήταν: μια πορεία στον λαό, μια μαζική εγγραφή νέων μελών στην πλατφόρμα isyriza, μια δημιουργική πολεμική κατά της κυβέρνησης.

Παρ’ όλα αυτά και παρότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην πρωθυπουργός παραμένει το asset της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το κόμμα του φαίνεται να έχει ακόμη εσωτερικούς ανεξόφλητους λογαριασμούς.

Και δεν μιλάμε μόνο για την – έως και αυτονόητη – εσωτερική αντιπαράθεση των τάσεων. Αλλά για έναν ανοιχτό πόλεμο που μοιάζει να έχει ξεσπάσει με επίδικο και θέμα το πρώτο επτάμηνο του 2015, την τότε διαπραγμάτευση και το τρίτο Μνημόνιο.

Τελευταίο επεισόδιο θα μπορούσε να θεωρηθεί το βιβλίο που ετοιμάζει ο Δημήτρης Μάρδας, από την εμπειρία του τότε ως αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών. Λιγότερο βέβαια αστραφτερό και προβαλλόμενο από το αντίστοιχο του Γιάνη Βαρουφάκη που τώρα πια είναι και ταινία διά χειρός Γαβρά.

Είχαν προηγηθεί όμως δύο παρουσιάσεις βιβλίων – πάντα για το 2015 – που άναψαν φωτιές και στο εσωτερικό των συριζαϊκών διεργασιών. Η πρώτη ήταν για το βιβλίο «Η τελευταία μπλόφα» των Βαρβιτσιώτη – Δενδρινού, όπου ο Γιάννης Στουρνάρας προέβη σε μια αποκάλυψη: «Ο ρώσος πρόεδρος εκμυστηρεύθηκε στον τότε πρόεδρο Ολάντ ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε υποβάλει αίτημα στη ρωσική για την εκτύπωση δραχμών, επειδή δεν διέθετε τις κατάλληλες εγκαταστάσεις για να το κάνει. Ο Πούτιν έκρινε σε εκείνη τη συγκυρία ότι όφειλε να ενημερώσει για αυτό το θέμα τον Ολάντ, ενώ η τύχη της Ελλάδας κρεμόταν από μία κλωστή και βρισκόμασταν λίγες ημέρες πριν από τη συμφωνία της 12ης Ιουλίου. Ο Πούτιν διευκρίνισε βέβαια στον Ολάντ ότι η Ρωσία δεν επιθυμούσε να εμπλακεί σε κάτι τέτοιο», πυροδοτώντας τις αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αντιδράσεις βέβαια που έφτασαν σε εμφύλιο πρώην συντρόφων, αφού οι τότε υπουργοί της κυβέρνησης σήμερα μοιάζουν άσπονδοι εχθροί (Βαρουφάκης, Λαφαζάνης κ.λπ.), και μάλιστα με διαφορετικές αναγνώσεις για τη δραματική περίοδο.

Πάνω ακριβώς σε αυτή την κουβέντα βρίσκεται σε εξέλιξη μια δεύτερη που οριοθετείται εντός του ΣΥΡΙΖΑ και αφορά επίσης το 2015. Εδώ τα επεισόδια ήταν δύο. Το πρώτο εκδηλώθηκε – πάλι – σε παρουσίαση βιβλίου. Αυτή τη φορά όχι εχθρικού για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το «Εντός παρενθέσεως» του οργανικού διανοητή και πρώην υπουργού της Αριστεράς Αριστείδη Μπαλτά επιχειρεί να χαρτογραφήσει τα της πρώτης φοράς διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ οι «βόμβες» ήταν του «νέστορα» Νίκου Βούτση: «Ενώ ήμασταν προετοιμασμένοι πάρα πολύ στα τρία χρόνια που ήμασταν αξιωματική αντιπολίτευση σε ψηφίδες προγραμματικές (…) για το τι πρέπει να κάνουμε, και με ένα δυναμικό με νέους συντρόφους, που τότε έρχονταν με την εμπειρογνωμοσύνη τους, τα πτυχία τους, να βοηθήσουν, ενώ ήμασταν έτοιμοι για αυτά, ήμασταν πάρα πολύ μακριά από το να είμαστε έτοιμοι για διακυβέρνηση. Και ήμασταν επίσης μακριά από την οργάνωση της διακυβέρνησης. Είμαι ευθύς, λέω ότι δεν υπήρχε σε κανένα υπουργείο, καμία οργάνωση βάσης ή οργάνωση μελών, όπως τα λέμε τώρα… Πουθενά. Σε κανένα υπουργείο, σε κανέναν μαζικό χώρο».

Πίσω από τα βέλη

Οι προσεκτικοί παρατηρητές λένε με νόημα πως μια κουβέντα για το 2015 μπορεί να έχει δύο ή τρία σκέλη, ανάλογα με το εσωκομματικό βέλος που θέλει ο καθείς να κρατήσει. Μπορεί να γίνει στο πεδίο τού αν έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ να βιαστεί να ρίξει τον Αντώνη Σαμαρά με αφορμή την εκλογή του ΠτΔ.

Μπορεί να γίνει στο είδος μείγματος της πολιτικής που ασκήθηκε – εδώ τα βέλη τρώει συχνά και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ως ο εμβληματικός υπουργός του τρίτου Προγράμματος και των σκληρών προαπαιτουμένων. Μπορεί να γίνει στην ετοιμότητα του κόμματος. Εδώ τα σκάγια τρώνε τον βαθύ ΣΥΡΙΖΑ, τους εκάστοτε γραμματείς του, τον ίδιο τον Τσίπρα. Και αν η τοποθέτηση του προσεκτικού – μα πάντα ένα βήμα μπροστά – Βούτση δείχνει προς τα μέσα (εξάλλου με τον Τσακαλώτο είναι συνομιλητές), μια άλλη τοποθέτηση της εβδομάδας που πέρασε έχει άλλη στόχευση. «Το 2014 δεν έπρεπε να υπάρχει εκβιασμός των πολιτικών εξελίξεων και προεδρικές εκλογές. Επρεπε ο Σαμαράς να κάνει όλη τη βρώμικη δουλειά.

Δηλαδή να πάρει αυτός όλα τα μέτρα. Ή θα έπεφτε ή, αν δεν έπεφτε, θα έχανε τις εκλογές στο τέλος του 2015. Ο Σαμαράς είχε πει ότι θα προκήρυσσε εκλογές νωρίτερα. Ετσι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε προετοιμαστεί καλύτερα, θα είχε αξιοποιήσει τον χρόνο και δεν θα είχε χρειαστεί να κάνει συμμαχία με τους ΑΝΕΛ, που αποδείχθηκε πολιτικά δαπανηρό» είπε ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου στο One Channel.

Μπορεί ο ίδιος να μην ανήκει στον στενό κομματικό πυρήνα, μα διατηρεί διάλογο με συγκεκριμένες ομάδες μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ – ειδικότερα με το πιο «προεδρικό» ή «νεοπροεδρικό» κομμάτι. Σαν απάντηση ήλθε η πιο «κεντρίστικη» θέση του Πάνου Σκουρλέτη, από τηλεοπτικού αέρα: «Ημασταν νέοι κι άπειροι, αλλά εκ του αποτελέσματος αποδείξαμε πως κάναμε αυτά που έπρεπε για τη χώρα. Τα βάλαμε με τα θηρία».

Είναι προφανές πως στην πορεία για το νέο κόμμα η συζήτηση για το 2015 θα επανέρχεται από διαφορετική σκοπιά και για διαφορετικό λόγο. Και συχνά οι απαντήσεις κορυφαίων στελεχών δεν προκύπτουν μόνο με στόχο τη ΝΔ ή τη σκληρή ΕΕ.

Τελευταία Νέα