«Μια κουλτούρα των πολιτικών σκανδάλων που χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενους και κλιμακούμενους κύκλους είναι πιθανό να καλλιεργήσει αυξανόμενο κυνισμό και δυσπιστία»! Αυτά έλεγε ο Τζον Τόμσον όταν πριν από είκοσι χρόνια έγραφε το βιβλίο του «Πολιτικά σκάνδαλα στην εποχή της εικόνας». Και θα ήταν μια πραγματική τραγωδία να φθάσουμε σε ένα ανάλογο σημείο. Δηλαδή οι απλοί πολίτες να αρχίζουν να αδιαφορούν κυνικά για τις εξελίξεις οι οποίες συνδέονται με το σκάνδαλο Novartis (κάτι που δείχνουν ήδη τα δημοσκοπικά ευρήματα)!
Ενδεχόμενα, γιατί νοιάζονται περισσότερο για τα δικά τους (φρικτά) οικονομικά προβλήματα. Ενδεχόμενα, γιατί έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «κανείς πολιτικός στην Ελλάδα δεν μπαίνει στη φυλακή»! Μια παραδοχή η οποία ενισχύθηκε αφάνταστα και από την ακατανόητη επιλογή της σημερινής κυβέρνησης να απαλλάξει προκαταβολικά τον Αλέξη Τσίπρα από τις ενδεχόμενες ποινικές του ευθύνες.
Eπομένως, για να μη βυθιστεί ακόμη περισσότερο στον βούρκο της ανυποληψίας ο πολιτικός κόσμος, είναι αναγκαίο κατά τη γνώμη μου να γίνει το εξής:
Με άλλα λόγια: Να ενεργοποιήσει όλη τη δικονομική της εξουσία η επιτροπή της Βουλής η οποία συγκροτήθηκε για τη διερεύνηση των ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου (Ν. 3961/2011).
Προπαντός, είναι απαραίτητο, κατά τη γνώμη μου, να κληθούν και να εξεταστούν χωρίς την «κουκούλα» (δηλαδή χωρίς το καθεστώς της ανωνυμίας) οι τρεις περίφημοι μάρτυρες! Και τούτο γιατί ακύρως έχουν αποκτήσει αυτή την προστασία της «κουκούλας», αφού δεν έχουν καμία προσωπική αντίληψη για την ενδεχόμενη δωροδοκία του Σαμαρά, του Λοβέρδου και των άλλων πολιτικών που έχουν κατηγορήσει (όπως απαιτεί το άρθρο 7 του Ν. 2928/2001)!
Επιπλέον, είναι απαραίτητο να κληθεί και να καταθέσει η πρώην εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς κυρία Ράικου, η οποία έχει κατηγορήσει ευθέως τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο ότι την «πίεζε» για να ασκήσει αβάσιμες ποινικές διώξεις κατά Βενιζέλου κ.λπ.!
Και αν θέλουμε όντως μια σοβαρή ποινική διερεύνηση, τότε είναι απαραίτητο από τις κατηγορίες οι οποίες επιρρίπτονται εναντίον του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου να εξοβελιστεί η «πρόκληση και προσφορά για την τέλεση κακουργήματος».
Και τούτο, γιατί με τον καινούργιο Ποινικό Κώδικα το έγκλημα τούτο απαιτεί δυστυχώς για την τέλεσή του και ύπαρξη αμοιβής (και δεν πιστεύω ότι οι νομικοί της κυβέρνησης της ΝΔ το αγνοούν αυτό)!
Το συμπέρασμα; Η διερεύνηση του σκανδάλου Novartis πρέπει να είναι σοβαρή και ολοκληρωμένη, ώστε να οδηγήσει σε μια «ηθική υπέρβαση». Διαφορετικά ο κόσμος της πολιτικής θα βυθιστεί ακόμη περισσότερο στον βούρκο της ανυποληψίας!