Η συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας για τη δημιουργία ζώνης ασφαλείας στη βόρεια Συρία δεν υπογράφηκε την Τρίτη αλλά είναι προϊόν διπλωματικών διεργασιών με την εμπλοκή των ΗΠΑ.

Δημιουργεί προηγούμενο

Αυτό υποστηρίζει ο πολιτικός αναλυτής Γιάννος Χαραλαμπίδης, ο οποίος αναφέρεται στα κρυφά σημεία της συμφωνίας, τονίζοντας ότι αυτή δημιουργεί προηγούμενο για την κυπριακή ΑΟΖ.

Μιλώντας στο sigmalive, αναφέρει ότι για την υπογραφή της η Ρωσία πήρε τη σκυτάλη από τις ΗΠΑ, οι οποίες πρώτες είχαν δώσει πολιτική νομιμοποίηση στη ζώνη ασφαλείας στη Συρία.

Με τη σειρά τους οι Ρώσοι την Τρίτη νομιμοποίησαν επίσης αυτή τη ζώνη ασφαλείας. Σύμφωνα με τα όσα προβλέπει η συμφωνία, η ζώνη ασφαλείας μένει εκεί και στα 10 χλμ ακτίνα θα περιπολούν ρωσικά και τουρκικά στρατεύματα.

Σύμφωνα με τον ειδικό, αυτό σημαίνει ότι ένα μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας περιπολεί μαζί με τον εισβολέα.

Επίσης, δεν έχει εκδοθεί ψήφισμα από το Συμβούλιο Ασφαλείας για να μεταβεί ειρηνευτική δύναμη στην περιοχή διότι δεν το θέλησαν η Ρωσία και οι ΗΠΑ κάτω από τις εξής συνθήκες:

Η αποχώρηση των ΗΠΑ

Η Ρωσία θεωρεί ότι είναι η μόνη «νόμιμη» στρατιωτική δύναμη στη Συρία επειδή μόνο αυτή είχε κληθεί από το καθεστώς Ασαντ, ασχέτως εάν είναι δημοκρατικό ή όχι.

Ετσι, εάν εκδιδόταν ψήφισμα για να αποχωρήσουν όλα τα ξένα στρατεύματα από τη Συρία, όπως ζητούσε η Ρωσία, τότε θα έπρεπε να φύγουν τα αμερικανικά στρατεύματα και θα έμεναν νόμιμα μόνο τα ρωσικά στην περιοχή.

Κάτι τέτοιο δεν ευνοούσε τις ΗΠΑ, αναφέρει ο Γιάννος Χαραλαμπίδης, οι οποίες πάντως είχαν προ καιρού προγραμματίσει την αποχώρησή τους επειδή ο πρόεδρος Τραμπ είχε αποφασίσει να βγει έξω από το κουτί της κρίσης και να έχει ρόλο επιδιαιτητή, κάτι το οποίο τελικά πέτυχε.

Παράλληλα, επειδή ο Τραμπ προχωράει σε εκλογές είχε αποφασίσει την επαναπροσέγγιση με την Τουρκία, η οποία φαίνεται να επιτυγχάνεται.

Η Ρωσία υιοθετεί τις τουρκικές θέσεις

Επίσης, ο πρόεδρος των ΗΠΑ παρουσιάζεται στην κοινή γνώμη διεθνώς ως το πρόσωπο που προκάλεσε ένα πρόβλημα αλλά έβαλε τα θεμέλια για την επίλυσή του, ενώ συνεργαζόμενος με τη Ρωσία δείχνει πως αποκτά ρόλο παγκόσμιας δύναμης που κατευθύνει τη Ρωσία για την επίλυση της ανθρωπιστικής κρίσης.

Την ίδια ώρα, διαπιστώνουμε ότι η Ρωσία στο θέμα της ζώνης ασφαλείας υιοθετεί πλήρως τις θέσεις της Τουρκίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι αναφέρθηκε την Τρίτη στη συμφωνία των Αδάνων του 1998 μεταξύ Συρίας και Τουρκίας, όταν η δεύτερη είχε απειλήσει τη Συρία με εισβολή και ο πατέρας του Ασαντ είχε αναγκαστεί να εκδιώξει από τα εδάφη του τον Οτσαλάν και να διαλύσει όλα τα κέντρα εκπαίδευσης των Κούρδων.

Οταν η Ρωσία επαναφέρει μια συμφωνία στην οποία δεν εμπλέκεται γίνεται δικηγόρος των εισβολέων και ταυτοχρόνως τους νομιμοποιεί.

Οσον αφορά στις περιπολίες και το τι σημαίνουν για την Κύπρο αυτές, ο ειδικός ανέφερε ότι «ο Ασαντ δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Δεν είναι κερδισμένος αφού έχει εκχωρήσει όλα τα κυριαρχικά του δικαιώματα στη Ρωσία και τις ΗΠΑ.

Εχουν πάρει την κυριαρχία από τον Ασαντ

»Τη συμφωνία αρχικά την είχαν κλείσει οι ΗΠΑ με την Τουρκία στο όνομα του Ασαντ. Στη συνέχεια η Ρωσία έκλεινε συμφωνίες επικαλούμενη τον Ασαντ μαζί με την Τουρκία. Αρα του έχουν πάρει την κυριαρχία.

»Η Κυπριακή Δημοκρατία θα πρέπει να πάρει θέση για το θέμα αφού εάν υπάρξει κρίση στην ΑΟΖ από την Τουρκία, θα μπορούσαν να έρθουν οι ΗΠΑ και η Ρωσία και να υποστηρίξουν ότι δύνανται να περιπολούν μαζί με την Τουρκία για να διαφυλάξουν την κυπριακή ΑΟΖ.

»Αυτό θα σημαίνει ότι η Κύπρος διεθνώς δεν θα υπάρχει ως κράτος. Ολα αυτά συνδέονται και μαζί μας και με τη νέα πολιτική που εφαρμόζεται.

Αυτή τη στιγμή η Τουρκία εδραιώνεται ως περιφερειακή δύναμη παγκοσμίων διαστάσεων με τη σύμφωνη γνώμη των δύο υπερδυνάμεων».