Από τη στάση του λεωφορείου επί της Βασιλίσσης Σοφίας ως το εσωτερικό του Πάρκου Ελευθερίας δεν υπάρχει υπόστεγο. Οσο περπατήσεις, τόσο θα μουσκέψεις – τρέξεις δεν τρέξεις. Το αντιλαμβάνομαι παπί εντός πια του εστιατορίου – μετά την ξαφνική και δυνατή μπόρα (επονείδιστη και απεχθής).

Η απελπισία μου μεγάλη. Η προσκεκλημένη για γεύμα όμως έχει τη λύση. Σε είκοσι λεπτά ο βοηθός της μου φέρνει ένα φρεσκοαγορασμένο μπλουζάκι. Μπαίνω στο μπάνιο του εστιατορίου My Park μουσκεμένος με σακάκι ταλαίπωρος μεσήλικoς και βγαίνω σαν τον Κοβάλσκι από το «Λεωφορείον ο πόθος». Αστειεύομαι.

Η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου χαμογελά και έχει το ύφος του ανθρώπου για τον οποίο εκείνο που για τους άλλους φαντάζει παράλογο, εκείνη απλώς έχει τη λύση του.

Αγαπημένο στέκι της το εν λόγω εστιατόριο, εκείνη το πρότεινε, σε φορτισμένο μέρος για την ίδια και τη νεότερη Ιστορία. Εδώ, στο σημερινό Πάρκο Ελευθερίας – τότε ΕΑΤ ΕΣΑ – εν μέσω Δικτατορίας, βασανίστηκαν ο πατέρας της Νίκος Κωνσταντόπουλος και η μητέρα της Λίνα Αλεξίου.

-Τι λέει η Ζωή Κωνσταντοπούλου για Τσίπρα και Βαρουφάκη. Το σχόλιό της για την ταινία του Γαβρά. Η καταγγελία της επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας για λογισμικό που παρεμβαίνει στα εκλογικά αποτελέσματα.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στη στήλη «Γευματίζοντας με τα ΝΕΑ» στα ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

Τελευταία Νέα