Eάν δεν ήξερα ότι ο Βασίλης Σπανούλης είναι γέννημα θρέμμα της Λάρισας (και δη της Νίκαιας, εάν δεν απατώμαι), τότε θα έβαζα στοίχημα, όσα λεφτά έχω, πως όταν ήταν μικρός η οικογένειά του εκδιώχθηκε από τη Μόσχα και γι’ αυτό τους το κρατάει μανιάτικο!
Αυτή πια δεν είναι η εκδίκηση του Κινέζου, κατά πως λένε, αλλά η εκδίκηση του… τσάρου απέναντι στους Μπολσεβίκους!
Βασικά αυτό που συμβαίνει με τον λεγάμενο είναι ένα αναποδράστως επαναλαμβανόμενο déjà vu που κάθε φορά έχει διαφορετικό σενάριο, αλλά καταλήγει στο ίδιο τέλος, το οποίο για τον Ολυμπιακό είναι happy end…
Ο εφιάλτης στον δρόμο με τα… χιόνια λοιπόν. Χρειαζόταν να χιονίσει στη Μόσχα για να ξαναδεί άσπρη μέρα ο Ολυμπιακός σε αγώνα εκτός Φάιναλ Φορ, και αυτή τη φορά μάλιστα η υπόθεση δεν ενέχει το παραμικρό ίχνος ψέματος ή αστείου. Γιατί το γράφω αυτό; Διότι την τελευταία φορά που οι Πειραιώτες άλωσαν τη Μόσχα (στον πρώτο αγώνα της σειράς των πλέι οφ) το ημερολόγιο έδειχνε 1η Απριλίου του 2008!
Δίκην συνέχειας εκ των προηγουμένων (όπως υποσημειωνόταν στα παλιά αναγνώσματα) ο Σπανούλης έκαψε πάλι τη γούνα των Ρώσων, όπως το πράττει καθ’ έξιν και κατ’ εξακολούθησιν, πότε στην Κωνσταντινούπολη (2012, 2017), πότε στο Λονδίνο (2013) και πότε στη Μαδρίτη (2015).
Επικηρυγμένο πρέπει να τον έχει ο (πρόεδρος της ΤΣΣΚΑ) Αντρέι Βατούτιν, έστω κι αν η προχθεσινή νίκη δεν είναι μοιραία ή καταδικαστική, όπως οι τέσσερις στα Φάιναλ Φορ, αλλά ασφαλώς χάλασε τη ζαχαρένια της ΤΣΣΚΑ…
«Α ΗeroLeague dagger» έγραψε στην επίσημη ιστοσελίδα της η Ευρωλίγκα χαρακτηρίζοντας ως στιλέτο το τρίποντο που έβαλε ο 37χρονος γκαρντ εξήντα εννέα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη και «κλείδωσε» τον θρίαμβο του Ολυμπιακού.
Ναι, ο Σπανούλης έχει γεννηθεί στις 7 Αυγούστου του 1982, αλλά, όπως προχθές δήλωσε ο ίδιος, «έχω πολλή ενέργεια μέσα μου, απολαμβάνω το παιχνίδι, νιώθω σαν παιδί όταν πατάω στο παρκέ και δεν σκέφτομαι την ηλικία μου».
Σταράτες κουβέντες!
