Μπορεί το ταξίδι του Ελύτη στη Φρανκφούρτη το 1985 για την έκθεση βιβλίου να… σκάλωσε στη γραφειοκρατία και να μην έγινε ποτέ, ωστόσο το ελληνογερμανικό κοινό έγινε δέκτης του λυρισμού της ποιησής του σε μια εκδήλωση για τα 40 χρόνια από το Νόμπελ, που διοργάνωσε η Ένωση Ελλήνων Ακαδημαϊκών Φρανκφούρτης.
«Ηταν όλα έτοιμα» αφηγήθηκε μιλώντας στο μικρόφωνο της DW ο Παντελής Καρκαμπάσης, πρόξενος τότε και πρέσβης ε.τ. σήμερα. «Ο Ελύτης είχε ετοιμάσει την ομιλία του για τη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου που θα εκφωνούσε, ο μετέπειτα πρόεδρος του Ινστιτούτου Goethe Χόφμαν είχε ενστερνιστεί την ιδέα και είχαμε προχωρήσει στην οργάνωση. Και φυσικά εμπιστευόμουν το υπουργείο Πολιτισμού. Αλλά τα σχέδια ναυάγησαν για έναν αστείο λόγο. Δεν βρέθηκε κάποιος από το υπουργείο Πολιτισμού να εγκρίνει το κονδύλι. Στο τέλος μου είπαν ότι δεν είχαν ούτε 200 μάρκα για το αεροπορικό εισιτήριο. Ο λόγος του Ελύτη έμεινε στα χαρτιά, αλλά βρίσκεται δημοσιευμένος στα “Ανοιχτά Χαρτιά”, με τα πεζά κείμενά του. Μπήκε με την σημείωση από κάτω ότι δεν εκφωνήθηκε ποτέ χωρίς εξήγηση. Πολύ σεμνά ο Ελύτης δεν την έβαλε. Αυτήν την πίκρα την κουβάλαγε μέχρι το τέλος της ζωής του» αποκάλυψε ο κ. Καρκαμπάσης.
Στη Γερμανία δεν έμελλε να έρθει ποτέ ο Ελύτης μέχρι τον θάνατό του, ήρθε όμως η Ιουλίτα Ηλιοπούλου. Παλαιότερα στο Μόναχο, και την παραμονή των γενεθλίων του, την 1η Νοεμβρίου, στη Φρανκφούρτη. Προσκεκλημένος της Ένωσης Ελλήνων Ακαδημαϊκών Φρανκφούρτης, ακριβώς 40 χρόνια από την ανακοίνωση απονομής του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας.
«Ηθικός αυτουργός» ο Γιάννης Φλώκος, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Ακαδημαϊκών Φρανκφούρτης, «γιατί μου αρέσει ο Ελύτης και σκεφτόμουν φέτος που συμπληρώνονται 40 χρόνια από την απονομή του Νομπέλ, να κάνουμε κάτι για να τον τιμήσουμε».
Μια εκδήλωση υψηλού επιπέδου, που ανέδειξε τον ποιητικό λυρισμό, τη μουσικότητα της ποίησής του, τον «γερμανό» Ελύτη αλλά και τον άνθρωπο πίσω από όλα αυτά.
«Τα γενέθλια ήταν η μόνη γιορτή που γιόρταζε, γιατί το όνομά του δεν είχε γιορτή» είπε η Ιουλίτα Ηλιοπούλου, επί χρόνια σύντροφος του Ελύτη. «Κάποιοι φίλοι έρχονταν να του ευχηθούν. Θυμάμαι μάλιστα που μου είχε πει, ότι όταν είχε πάει στην Ισπανία, αμέσως μετά το Νόμπελ, οι ισπανοί δημοσιογράφοι του έκαναν τούρτα για έκπληξη. Αλλά γενικά δεν ήταν άνθρωπος της φασαρίας, της μεγάλης παρέας, των μεγάλων εκδηλώσεων». Το ίδιο σεμνή και ουσιαστική ήταν και η εκδήλωση.
Ο Παντελής Καρκαμπάσης έκανε σύντομη εισαγωγή στον «γερμανό» Οδυσσέα Ελύτη. Κι αυτό επειδή «όταν γνωριστήκαμε και πήγα στο σπίτι του, μου μιλούσε για τον Ράινερ Μαρία Ρίλκε κι άλλους γερμανούς ποιητές. Υπό αυτήν την έννοια ο Ελύτης έχει πολλά γερμανικά στοιχεία. Και θέλησα να το πω να ακουστεί έστω αιρετικό, αλλά να το πω».
Η Ιουλίτα Ηλιοπούλου συμπύκνωσε το έργο του Ελύτη και απήγγειλε μερικά από τα ποιήματά του. Ο συνθέτης Γιώργος Κουρουπός παρουσίασε τον δικό του Ελύτη, τον μουσικό με την αρωγή της υψίφωνου Άρτεμης Μπόγρη, που στο πιάνο τη συνόδεψε ο Γιάννης Τσακαναλιώτης.
Στην αίθουσα της εκδήλωσης ακούστηκε η φωνή του μεγάλου έλληνα ποιητή από ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ. Υπό αυτήν την έννοια ο Οδυσσέας Ελύτης «πέρασε» τελικά, παραμονή των γενεθλίων του, από τη Φρανκφούρτη.