Σε απόσταση ενός σταθμού του μετρό από τα γραφεία της ΔΗΜΑΡ όπου συχνάζουν πια και ορισμένοι παράγοντες της «Προοδευτικής Συμμαχίας» και των πασοκογενών δυνάμεων που έχουν πλευρίσει τον ΣΥΡΙΖΑ, η συνάντηση των 53+ του ΣΥΡΙΖΑ σε ξενοδοχείο του Σταθμού Λαρίσης ήταν λιγότερο για τη «διεύρυνση» και τη «μεγάλη δημοκρατική παράταξη» και περισσότερο για την «αριστερή ταυτότητα» και την «ταξική απεύθυνση».

Συνάντηση που κράτησε δύο ημέρες (Σαββατοκύριακο) και κατέληξε σε κείμενο-διακήρυξη που θα διακινηθεί τις επόμενες μέρες. Βάση του είχε έναν οδικό χάρτη προς το 3ο Συνέδριο, όπως έλεγε ο τίτλος του 11σέλιδου το οποίο είχε μοιραστεί και συζητήθηκε παρόντων στελεχών της εσωκομματικής τάσης. Και βέβαια του άτυπου αρχηγού της Ευκλείδη Τσακαλώτου που παρέστη στην κλειστή διαδικασία.

Εδώ χτύπησαν τα τύμπανα του πολέμου με σαφή πυρά – όπως εξάγονται από το αρχικό κείμενο των 53+. Το προσεκτικό μάτι βλέπει ενστάσεις για το θολό άνοιγμα, για τη ρητορική του Παύλου Πολάκη, για τον ρόλο του κόμματος, για τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ. Πολύ προσεκτικά γραμμένο, δεν αναφέρει βέβαια ονόματα αλλά φωτογραφίζει αρκετούς – ενδεικτικό και ενός αθόρυβου πολέμου. Παρότι το κείμενο χαρακτηριζόταν χθες από γνώστες του χώρου «αμιγώς πολιτικό» και όχι «μικροπολιτικό».

Καρφί

Τι ΣΥΡΙΖΑ όμως θέλουν οι 53+; «Ενα κόμμα που η “ωρίμανσή του” θα συνδέεται με μια νέα ριζοσπαστικοποίηση στις νέες συνθήκες και όχι με τη μετριοπάθεια ή με μια πορεία προς άγνωστες κατευθύνσεις» αναφέρει η αρχική εισήγηση με προφανές καρφί στα ανοίγματα. «Δεν μπορούμε να καλούμε τον κόσμο να ενταχτεί στις δυνάμεις μας απλώς επειδή είμαστε λίγοι και θέλουμε να γίνουμε περισσότεροι» λέει πιο κάτω.

Ακόμα και με τη σκανδαλολογία τα βάζουν οι 53+. «Οσο κι αν τα σκάνδαλα του παρελθόντος προσελκύουν κάποιο (περιορισμένο απ’ ό,τι φαίνεται) ενδιαφέρον, ειδικά στην αρένα της παραπολιτικής, δεν είναι βέβαιο πως είναι το θέμα που δίνει το προνομιακό στίγμα μιας αντιπολιτευτικής δύναμης της Αριστεράς, όπως δεν είναι και το μείζον που απασχολεί την κοινωνία» λέει η εισήγηση. Ζητούν επιτακτικά στη συγκρότηση του προγράμματος να ενταχθούν και τα μέλη των τμημάτων της ΚΕ (και όχι γενικά πρόσωπα του χώρου μόνον), ενώ κάνουν και κριτική στον ψηφιακό ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας πως «δεν σημαίνει ότι μετατρέπουμε το κόμμα μας σε έναν ψηφιακό πολιτικό φορέα που λειτουργεί, πολιτεύεται, αποφασίζει με κλικ και λάικ» – κάτι που έχει επαναλάβει ο Σκουρλέτης, συνομιλητής πια της τάσης.

Οι 53+ θα αποτελέσουν βασικό πόλο ζύμωσης και συζήτησης το επόμενο διάστημα. Δεν είναι λίγες οι εσωκομματικές συμμαχίες που έχουν αρχίσει να συνάπτουν (π.χ. Βίτσας). Σύμφωνα με πληροφορίες δεν θα διστάσουν να εξαπολύσουν πυρά στη λεγόμενη «διεύρυνση», σε πλευρές της διακυβέρνησης, σε λογική άλλων στελεχών (στο στόχαστρό τους είναι ο Παππάς και ο Πολάκης), στα «θολά ανοίγματα του κόμματος» ενόψει συνεδρίου. Μόνο που όλο αυτό θα οριοθετηθεί στο πλαίσιο του κόμματος και των εσωτερικών διεργασιών – παρότι θα έχει και μια εξωστρεφή όψη: εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα.

Μια πρώτη γεύση θα υπάρξει αυτή την εβδομάδα. Η πρώτη δεν είναι στενά εκδήλωση των 53+. Θα είναι η αυριανή παρουσίαση του βιβλίου «Η άνοδος και η πτώση των εργατικών Διεθνών» του Τάκη Μαστρογιαννόπουλου, όπου θα μιλήσουν οι Χάρης Γολέμης, Κώστας Αθανασίου (εκ των 53 και πρώην γραμματέας της Βουλής στον ΣΥΡΙΖΑ) και ο Στρατής Μπουρνάζος (που προσφάτως επαναπροσέγγισε τον ΣΥΡΙΖΑ). Πολύ νωπή είναι εξάλλου η κριτική παρουσίαση του βιβλίου από τον Αθανασίου, που έμοιαζε με συγκαλυμμένη κριτική στη σημερινή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και στα θολά βήματά της. Την επόμενη ημέρα, 13 Νοεμβρίου, οι βολές θα είναι πιο τροχοδρομημένες. Με τον τίτλο «Στο δρόμο που νικήσαμε, στο δρόμο της Αριστεράς» θα γίνει εκδήλωση στο Γκάζι («Αρχιτεκτονική») της εφημερίδας «Εποχή», με εισηγήσεις των Αθανασίου, Δημήτρη Βίτσα (πρόσωπο που συμμαχεί εσχάτως με τους 53+), Ιφιγένειας Καμτσίδου, Ευκλείδη Τσακαλώτου και Νίκου Φίλη. Το συνέδριο μόλις άρχισε…

Τελευταία Νέα