Intracom Defense Electronics και ΥΕΘΑ : Οκτώ ερωτήματα ζητούν απαντήσεις

Ερωτήματα προκαλούν σε πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους η διαχρονική παρουσία και ο «εναγκαλισμός» της INTRACOM Defense Electronics με το υπουργείο Εθνικής Αμυνας.

Σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, η συγκεκριμένη εταιρεία ανέκαθεν «πετύχαινε να εδραιώνει τη θέση της στο «Πεντάγωνο»». Υπολογίζεται ότι μόνο τα τελευταία χρόνια, επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η INTRACOM Defense Electronics απέσπασε συμβόλαια αξίας άνω των 150 εκατ. ευρώ.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μόνο σε μία περίπτωση κατάφερε να πάρει συμβόλαιο ύψους άνω των 65 εκατ. ευρώ. Πιο συγκεκριμένα, το 2017, αν και ήδη από το 2010 υπήρχε σχετικό νομoθετικό πλαίσιο (άρθρο 87 του Ν. 3883/10), με ειδική νομοθετική ρύθμιση, που τελικά ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία από τη Βουλή των Ελλήνων (Ν. 4494/2017 – ΦΕΚ 165Α’/2-11-2017), η INTRACOM Defense Electronics κατάφερε να αποσπάσει και να της ανατεθεί από την εταιρεία RAYTHEON προνομιακό συμβόλαιο αξίας μεγαλύτερης των 65 εκατ. δολαρίων.

«Ουσιαστικά, το ελληνικό Δημόσιο συναίνεσε στην επιλογή της εταιρείας RAYTHEON ανοίγοντας έτσι τον δρόμο προς την INTRACOM Defense Electronics» σχολιάζουν πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι.

Αιγέας

Στις 22 Αυγούστου 2017, το ΥΠΕΘΑ υπέγραψε τη Σύμβαση 004B/17 και ανέθεσε στην INTRACOM Defense Electronics σύμβαση για την επέκταση του Δικτύου Επικοινωνιών Υψηλής Ταχύτητας «ΑΙΓΕΑΣ», αξίας 27.000.000 ευρώ. «Και λίγο αργότερα ακολούθησε και η έγκριση επόμενης φάσης του προγράμματος» σχολιάζουν καλά πληροφορημένες πηγές κι εξηγούν: «Πρέπει να σημειωθεί ότι προηγουμένως της είχε ανατεθεί ερευνητικό – αναπτυξιακό πρόγραμμα ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για αυτή την εξέλιξη».

Και τίθενται τα ακόλουθα ερωτήματα για το «ΑΙΓΕΑΣ», τα οποία παραμένουν αναπάντητα:

1.Υπήρξε προσυμβατικός έλεγχος της αρχικής σύμβασης, συμπεριλαμβανομένης και της σχετικής μελέτης;

2.Ποιο ήταν το περιεχόμενο της πράξης του Ελεγκτικού Συνεδρίου με αριθμό 6/2011 που είχε απορρίψει πληρωμή χρηματικού εντάλματος έναντι της σύμβασης σημαντικού ποσού (3,5 εκατ. ευρώ) και τι απαντήθηκε;

3. Η νέα σύμβαση 004B/17 τελικώς απεστάλη για προσυμβατικό έλεγχο; Αν ναι, ενημερώθηκε το Ελεγκτικό Συνέδριο για την αρχική ερευνητική – αναπτυξιακή σύμβαση;

4. Ποιοι λόγοι κατέστησαν αναγκαίο τον εκσυγχρονισμό και την εκ νέου συμπληρωματική ανάπτυξη του συστήματος, που παραδόθηκε μόλις πριν από τρία χρόνια από την υπογραφή της σύμβασης εκσυγχρονισμού (004B/17);

5. Το πρόγραμμα χαρακτηρίζεται ως δίκτυο επικοινωνιών υψηλών ταχυτήτων. Ποια, αλήθεια, είναι η υψηλή ταχύτητα και τι σχέση έχει με την τεχνολογική πραγματικότητα αντίστοιχων συστημάτων; Η ταχύτητά του εξυπηρετεί τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων ή θα παραληφθεί ένα σύστημα που αμέσως θα χρειαστεί αναβάθμιση – εκσυγχρονισμό με άγνωστο επιπλέον κόστος;

6. Εχει διενεργηθεί από το Πολεμικό Ναυτικό συγκριτική μελέτη του κόστους των πομπών / δεκτών της INTRACOM Defense Electronics με αντίστοιχο υλικό τρίτων προμηθευτών; Στα συστήματα αναπήδησης συχνότητας (Frequency Hopping), όπως αυτό του «ΑΙΓΕΑΣ», οι τεχνολογικές εξελίξεις είναι συνεχείς. Αυτό σημαίνει ό,τι παραγγέλλεται σήμερα, ενδεχομένως σύντομα μπορεί να είναι ακατάλληλο καθώς η αναπήδηση συχνότητας του 2003 (σύμβαση 6/2003) δεν καλύπτει τις επιχειρησιακές ανάγκες του 2019 ή του 2022. Για το θέμα αυτό οι ίδιες πηγές προσθέτουν με νόημα πως «οι αρμόδιοι επιτελείς τού Πολεμικού Ναυτικού το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό…».

7. Εχει ληφθεί μέριμνα προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι εγγενείς αδυναμίες του συστήματος που το αναγκάζουν να λειτουργεί μόνο σε κλειστές γεωγραφικές περιοχές με πολλαπλούς αναμεταδότες (κυψέλες), γεγονός που το καθιστά ευάλωτο σε περίοδο επιχειρήσεων; Είναι αλήθεια ότι το σύστημα είχε απορριφθεί από το ΓΕΝ από το 2008 ως παρωχημένης τεχνολογίας και μη δυνάμενο να εξυπηρετήσει τις επιχειρησιακές απαιτήσεις στη θαλάσσια ζώνη ευθύνης του ΓΕΕΘΑ; Για απόδειξη αυτού, καμία άλλη χώρα δεν χρησιμοποιεί συστήματα αντίστοιχης τεχνολογίας για τις επιχειρήσεις των Ενόπλων της Δυνάμεων, ενώ και η ίδια η INTRACOM Defense Electronics δεν έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον ενός διεθνούς πελάτη.

8. Ποιοι είναι οι λόγοι πνευματικής ιδιοκτησίας που καθιστούν υποχρεωτική την απευθείας ανάθεση του προγράμματος στην INTRACOM Defense Electronics, δεδομένου ότι η ισχύουσα ευρωπαϊκή νομοθεσία υποχρεώνει τον αρχικό ανάδοχο του ερευνητικού – αναπτυξιακού προγράμματος (INTRACOM Defense Electronics) να παραδώσει σύστημα το οποίο θα δύναται να λειτουργεί με οποιαδήποτε μελλοντική προσθήκη ή αναβάθμιση; Γιατί επετράπη και έγινε αποδεκτή η συγκεκριμένη μεθόδευση;

Κύπρος

Για το συγκεκριμένο πρόγραμμα ενδιαφέρον έχουν οι προσπάθειες πώλησης του συγκεκριμένου προϊόντος στην Κυπριακή Δημοκρατία, με τη δικαιολογία των δικαιωμάτων (royalties), σύμφωνα με ενημερωμένες πηγές, οι οποίες μεταφέρουν και τις εύλογες αμφιβολίες ειδικών της αγοράς:

«Οσον αφορά την τεχνολογική αξία του προϊόντος, δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν τη δαπάνη μεγάλη, μιας και δεν αφορά τεχνολογίες αιχμής που μπορούν να δώσουν τεχνολογική υπεροχή και να εξασφαλίσουν τη συνδεσιμότητα με άλλα δίκτυα επικοινωνιών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Δηλαδή, το σύστημα λειτουργεί σαν αυτόνομο επικοινωνιακό σύστημα και δεν ακολουθεί π.χ. τη σύγχρονη αρχιτεκτονική ενσωμάτωσης στο σύστημα επικοινωνιών και διαχείρισης μάχης του πλοίου, γεγονός που μειώνει την επιχειρησιακή αξιοποίησή του».

Αποκλειστικότητα

Εκτός από τα παραπάνω, η INTRACOM Defense Electronics διεκδικεί και την αποκλειστικότητα σε προγράμματα και συστήματα επικοινωνιών των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Και γεννάται το ερώτημα, από πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν: «Αληθεύει ότι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν προχώρησε η σύμβαση για το Ενοποιημένο Σύστημα Επικοινωνιών των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΣΕΕΘΑ); Αν και είχε εξασφαλιστεί χρηματοδότηση από το ΝΑΤΟ;».

Η συγκεκριμένη εργολαβία φέρεται να είχε ανατεθεί σε ανταγωνίστρια κοινοπραξία (ΑΤΟΜΟΝ ΑΕ – ΔΙΗΝΕΚΗΣ ΑΕ) μέσω διεθνούς διαγωνισμού. Οπως παρατηρούν, «αν το έργο είχε υλοποιηθεί, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις θα καθίσταντο αυτοδύναμες επικοινωνιακά».

Πάντως, η προαναφερόμενη ανταγωνίστρια κοινοπραξία δεν έκατσε με «σταυρωμένα» τα χέρια.

Οπως αναφέρουν πληροφορίες, αναζητά από το ελληνικό Δημόσιο αποζημίωση μεγαλύτερη των 8.000.000 ευρώ, δεδομένου ότι, μετά την υπογραφή της σύμβασης, είχε καταθέσει, όπως προβλεπόταν, τις σχετικές μελέτες υλοποίησης του έργου που τελικά δεν της επετράπη να τις κατασκευάσει και να τις υλοποιήσει.

Είναι σε εξέλιξη η σχετική δικαστική προσφυγή.

Ευρωπαϊκά κονδύλια

Στο ίδιο μήκος κύματος οι ίδιοι κύκλοι σημειώνουν για τις προσπάθειες ώστε ερευνητικά προγράμματα της INTRACOM Defense Electronics να πετύχουν και χρηματοδότηση από κονδύλια της ΕΕ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στον ανταγωνισμό υπάρχουν κι άλλες ελληνικές εταιρείες που μπορούν να υλοποιήσουν παρόμοια προγράμματα.

Οι εκτιμήσεις καλά ενημερωμένων πηγών αναφέρουν πως «η Διεύθυνση Αμυντικών Επενδύσεων και Τεχνολογικών Ερευνών (ΔΑΕΤΕ) του υπουργείου Εθνικής Αμυνας ενδιαφέρεται ενεργά για την προώθηση συγκεκριμένων προγραμμάτων, τα οποία πάντα κατατάσσει ως μεγάλου τεχνολογικού ενδιαφέροντος για τις Ενοπλες Δυνάμεις, μέσω των οποίων βέβαια σε μελλοντικό χρόνο θα προκύψουν εν συνεχεία αναθέσεις καλών συμβάσεων, όπως και στην περίπτωση του «ΑΙΓΕΑΣ»».

Αξίζει να τονιστεί ότι η INTRACOM Defense Electronics διαχρονικά αναλαμβάνει ευρωπαϊκά, αναπτυξιακά – ερευνητικά προγράμματα, ακόμα και χωρίς την προσφυγή σε διαγωνιστικές διαδικασίες.

Εξωστρέφεια

Βεβαίως, η εταιρεία ισχυρίζεται ότι το μεγαλύτερο μέρος του τζίρου της προέρχεται από συμβόλαια με το εξωτερικό. Ωστόσο, θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί ότι αυτή είναι και η μισή αλήθεια. «Το τελευταίο καλό συμβόλαιο ήταν αυτό με τη RAYTHEON, ενώ η συμμετοχή της στο πρόγραμμα ESSM (Evolved Sea-Sparrow Missile) και IRIS-T (Infra-Red Imaging System – Tail / thrust vector controlled) εξασφαλίζεται διαχρονικά με χρηματοδότηση από τους λειτουργικούς προϋπολογισμούς του ΓΕΝ και του ΓΕΑ και δεν αναφέρει τα έσοδα που έχει από τον λειτουργικό προϋπολογισμό του ΓΕΣ» επισημαίνεται αρμοδίως.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΑ ΝΕΑ