Η συζήτηση για το αν τα κέντρα φιλοξενίας των προσφύγων θα είναι «κλειστά», απευθύνθηκε, σε μεγάλο βαθμό, σε ανησυχίες μερίδας του εσωτερικού πληθυσμού. Αυτό που πρέπει να απαντηθεί στην πράξη είναι το ποιες θα είναι οι συνθήκες εντός των κέντρων και το κατά πόσο θα τηρηθούν αυστηρά οι αρχές του δικαίου στην απόδοση ασύλου, στις κρατήσεις (είναι εύλογη η ανησυχία για κατάχρηση των νομίμων εξαιρέσεων) και τις επαναπροωθήσεις. Σε ό,τι αφορά τις συνθήκες διαβίωσης, το ότι πολλοί άνθρωποι δεν θα «φιλοξενούνται» πια σε σκηνές και παραπήγματα είναι θετικό.
Ωστόσο υπάρχουν προβλήματα που απαιτούν ειδική μέριμνα. Η απόφαση να μη δίνεται ΑΜΚΑ εμποδίζει την πρόσβαση στα νοσοκομεία και οι γιατροί εντός των ΚΥΤ πρέπει να ενισχυθούν, όπως έχει αποδειχθεί και με τραγικά περιστατικά.
Η διατροφή των προσφύγων είναι επίσης ένα σκάνδαλο κι όχι μόνο λόγω όσων έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας για τις αναθέσεις. Παρά τα κονδύλια που έχουν δοθεί αφειδώς από τα ευρωπαϊκά ταμεία, το φαγητό που διαμοιράζεται θα το χαρακτηρίζαμε, ευγενικά, διατροφικά φτωχό και, για κάποιους, ακατάλληλο. Ενα ενδεικτικό μενού περιλαμβάνει μικρές μερίδες δωρικών αμυλούχων γευμάτων ή όσπρια, μερικά γραμμάρια μείγμα με κρέας την εβδομάδα (π.χ. λουκάνικο), καθημερινά κρουασάν πραλίνα και αυγό, που δεν πρέπει να τρώγονται καθημερινά ούτε από υγιείς ανθρώπους.
Για τα βρέφη συνίσταται ο θηλασμός, που συχνά είναι δύσκολος ακόμη και για γυναίκες που δεν έχουν υποστεί όσα έχουν υποστεί όσες «φιλοξενούνται» στα νησιά μας.
Παρ’ όλα αυτά, αντί να δίνεται άμεσα φόρμουλα στα βρέφη τους όταν είναι νηστικά, οι οργανώσεις συνιστούν πρώτα να ενθαρρύνεται η γυναίκα να θηλάσει και να δίνεται φόρμουλα στην απόλυτη αναγκαιότητα, μια δόση τη φορά, με το σταγονόμετρο.
Μετά τους 12 μήνες τα περισσότερα βρέφη στα νησιά δεν είχαν κρέμες κι έτρωγαν κατευθείαν φαγητό ενηλίκων, με αποτέλεσμα να κάνουν διάρροιες από τις οποίες ένα βρέφος μπορεί και να πεθάνει. Αν κάποιος έχει μπροστά του τα κονδύλια για το Προσφυγικό που δημοσιεύει με διαφάνεια η Κομισιόν, δεν πείθεται ότι τα πράγματα αυτά δεν μπορούν να λυθούν. Καλύτερη οργάνωση πόρων και δυνάμεων χρειάζεται, μένει να αποδειχθεί ότι δεν λείπει κι η αποφασιστικότητα να πράξουμε, επιτέλους, το σωστό.
