Κάποτε ο αγαπημένος μας «Νιόνιος», ο Διονύσης Σαββόπουλος, τραγουδούσε στο «Τσάμικο»:

«Η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει κι όποιος δεν καταλαβαίνει

δεν ξέρει πού πατάει και πού πηγαίνει».

Αυτή την Ελλάδα που αντιστέκεται, δημιουργεί, πολεμά το σκοτάδι και αναδεικνύει το φως αντιπροσωπεύουν τον τελευταίο καιρό ορισμένα πρόσωπα που διακρίνονται.

Ελληνες που γίνονται οι καλύτεροι πρεσβευτές της χώρας μας σε όλο τον κόσμο και που δείχνουν ότι υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα.

Σε μια περίοδο στην οποία εντείνεται η προσπάθεια να επιστρέψει η χώρα σε μια κανονικότητα, έπειτα από τη δεκαετή οικονομική, πολιτική και αξιακή κρίση, υπάρχουν κι αυτοί που γίνονται παραδείγματα προς μίμηση.

Υπάρχουν κι αυτοί που με τον αγώνα τους και τις επιτυχίες που έχουν στο αντικείμενό τους μπορούν να γίνουν τα φωτεινά αστέρια στη μαυρίλα όπου ζει εδώ και χρόνια η Ελλάδα.

Το παράδειγμα του Στέφανου Τσιτσιπά, ο οποίος την περασμένη εβδομάδα ήταν το πρόσωπο που ξεχώρισε, είναι χαρακτηριστικό της άλλης Ελλάδας.

Μαζί με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο που διαπρέπει για άλλη μία χρονιά στο NBA, μαζί με τον Γιάννη Τριανταφύλλου, ο οποίος πήρε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο ξιφασκίας με αμαξίδιο.

Και μαζί με άλλους διακεκριμένους επιστήμονες που μας κάνουν περήφανους είναι «σημαιοφόροι» στην προσπάθεια να βγει η χώρα από το αδιέξοδο.

Δεν είναι μόνον αυτοί, υπάρχουν πολλοί «λαμπροί» και «λαμπεροί» συμπατριώτες μας που καθημερινά αναδεικνύονται σε πρωταγωνιστές.

Καθημερινά εμφανίζονται μπροστά μας οι δύο Ελλάδες. Από τη μια η Ελλάδα του σκότους με τις σκληρές πολιτικές αντιπαραθέσεις και την παντελή απουσία εθνικής συνεννόησης και συναίνεσης, ακόμη και στα βασικά, τα κρίσιμα θέματα.

Η Ελλάδα της μιζέριας, των μπαχαλάκηδων και παράλληλα της αστυνομοκρατίας και της κρατικής αυθαιρεσίας στο όνομα της νομιμότητας.

Η Ελλάδα του κρυφορατσισμού για το διαφορετικό, για τον πρόσφυγα, τον μετανάστη, τον ψυχικά ασταθή, τα άτομα με ειδικές ικανότητες.

Και η Ελλάδα που κρύβει οργή, που απουσιάζει ο διάλογος και που το μίσος για την αντίθετη άποψη εμφανίζεται κυρίως στο Διαδίκτυο, αλλά και στους δρόμους.

Από την άλλη, όμως, είναι η Ελλάδα του φωτός που μπορεί να νικήσει το σκοτάδι. Η Ελλάδα που αντιδρά, που αγωνίζεται, που δημιουργεί, που ανακαλύπτει νέους δρόμους στον αθλητισμό, στην επιστήμη, στις τέχνες και στα γράμματα.

Κάποτε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ είχε πει: «Το σκοτάδι δεν μπορεί να διώξει το σκοτάδι. Μόνο το φως μπορεί να το κάνει αυτό».

Είχε πει επίσης ότι: «Πίστη είναι να ξεκινάς ανεβαίνοντας το πρώτο σκαλοπάτι, χωρίς να βλέπεις ολόκληρη τη σκάλα».

Αυτό το φως που εκπέμπουν οι Ελληνες που διαπρέπουν επιχειρούν «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» να μετατρέψουν σε φλόγα ελπίδας. Αυτή την πίστη ότι βήμα βήμα μπορεί να κατακτήσει κανείς την κορυφή. Εχοντας ως μοναδικό προσόν τη θέληση.

Ας δούμε τους ήρωες των τελευταίων ημερών.

Στέφανος Τσιτσιπάς

«Ενα παιδί μετράει τ’ άστρα» θα μπορούσε να είναι ο τίτλος για τον Στέφανο που έκανε την Ελλάδα ολόκληρη να χαμογελάσει.

Ο Τσιτσιπάς, μόλις 21 ετών και βρίσκεται στην κορυφή του κόσμου σε ένα άθλημα πολύ παρεξηγημένο στην Ελλάδα. Το τένις δεν είναι της ελίτ, κάτι που αποδεικνύεται από τις χιλιάδες που το έχουν επιλέξει ως χόμπι.

Οι νίκες του παιδιού αυτού, η αναρρίχησή του μέσα σε δυο τρία χρόνια στην κορυφαία πεντάδα του κόσμου, η πρόσφατη νίκη του στο τουρνουά των οκτώ καλύτερων παικτών της παγκόσμιας κατάταξης τον έχουν κάνει παράδειγμα προς μίμηση για πολλούς πιτσιρικάδες.

Γιάννης Αντετοκούνμπο

Ο καλύτερος πρεσβευτής της Ελλάδας στο εξωτερικό. Ο δικός μας Γιάννης που λάμπει για ακόμη μία φορά στον μαγικό κόσμο του NBA. Και που δεν ξεχνά σε κάθε του νίκη, σε κάθε του διάκριση, να τυλίγεται με την ελληνική σημαία και να ευγνωμονεί όσους τον βοήθησαν στη χώρα όπου η οικογένειά του βρήκε μια αγκαλιά.

Σε αντίθεση με τους «Ελληνες» που χρησιμοποιούν τη σημαία στα «μπάρμπεκιου του μίσους και του ρατσισμού».

Ο Greek Freak κάνει το όνειρό του πραγματικότητα στην Αμερική, αλλά δεν ξεχνά ποτέ. Και δεν είναι τυχαίο ότι πρώτος έστειλε το μήνυμα στον Τσιτσιπά: «Συνέχισε, μη σταματάς».

Γιατί ο Γιάννης γνωρίζει καλά ότι είναι δύσκολο να κατακτήσεις την κορυφή, αλλά ακόμη πιο δύσκολο είναι να μείνεις εκεί.

Πάνος Τριανταφύλλου

Τον γνωρίζει κανείς; Τον γνώριζε μέχρι πριν από λίγες ημέρες; Οχι, είναι από εκείνους τους αφανείς ήρωες της καθημερινότητας, τους Ελληνες που νικούν τη μιζέρια με σκληρή δουλειά και που ο θρίαμβος της θέλησης φαίνεται στα μάτια του.

Ο Πάνος Τριανταφύλλου, μία ημέρα προτού στεφθεί βασιλιάς ο Τσιτσιπάς στο ATP Finals, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο ξιφασκίας με αμαξίδιο.

Ηδη ασημένιος παραολυμπιονίκης στο Ρίο, δεν είναι ένας τυχαίος αθλητής. Είναι το παράδειγμα για το πώς μπορεί κάποιος να αντιμετωπίζει τη σκληρή μοίρα, τις δυσκολίες της ζωής με χαμόγελο.

Καθηλωμένος σε καροτσάκι από τα 18 του χρόνια, έπειτα από αυτοκινητικό ατύχημα, βρήκε διέξοδο στον αθλητισμό και πλέον κάνει μαθήματα ζωής και ελπίδας.

Αυξέντιος Καλαγκός

Πολλοί στην Ελλάδα αγνοούν τη δουλειά του στο εξωτερικό, όμως ο Αυξέντιος Καλαγκός είναι προσωπικότητα στον Ελληνισμό της Διασποράς. Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, ο Καλαγκός είναι ένας φτασμένος καρδιοχειρουργός που «έμαθε τη δουλειά» δίπλα στον σπουδαίο Μαγκντί Γιακούμπ.

Ομως αυτό που τον ξεχωρίζει δεν είναι μόνο ότι είναι αυθεντία στις χειρουργικές επεμβάσεις. Είναι ότι την τελευταία 20ετία, μέσω του Ιδρύματος Coeurs pour Tous (Καρδιές για Oλους), έχει χειρουργήσει αφιλοκερδώς χιλιάδες παιδιά σε όλο τον κόσμο.

Μόνη του αμοιβή; Η ικανοποίηση ότι έσωσε τις ζωές χιλιάδων παιδιών γιατί και ο ίδιος πιστεύει πως «αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα».

Αργύρης Κουμτζής

Οταν τα μάτια της ψυχής είναι πιο ισχυρά από τα κανονικά μάτια, τότε τυφλοί είναι όλοι οι άλλοι. Ο Αργύρης Κουμτζής, ο αριστούχος πλέον απόφοιτος του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς μπορεί ένα παιδί με ατσάλινη θέληση να περάσει όλα τα εμπόδια που βρίσκει μπροστά του.

Ο Αργύρης είχε την ατυχία να μείνει τυφλός από μικρός, αλλά την τύχη να έχει μια αδαμάντινη ψυχή κι ένα μοναδικό, κοφτερό μυαλό. Νίκησε τη γραφειοκρατία, άλλαξε τους κανόνες στην εκπαίδευση και θριάμβευσε. Πήρε το πτυχίο του με βαθμό 9,3, διάβασε τον όρκο στην τελετή απονομής και συγκίνησε όλη την Ελλάδα. Είναι η επιτομή του φωτός που νίκησε τα σκοτάδια της κοινωνίας και τα σκοτάδια της τύφλωσής του.

Κωνσταντίνος Λάσκαρης

Είναι κι αυτός ένας από τους «ανώνυμους» Ελληνες που χάνονται μεταξύ των «επωνύμων». Στον χώρο του, όμως, θεωρείται διάνοια. Και πώς αλλιώς άλλωστε καθώς ο Κωνσταντίνος Λάσκαρης είναι ο επικεφαλής Ερευνας και Σχεδιασμού των ηλεκτρικών κινητήρων στην εταιρεία Tesla Motors στη Silicon Valley της Καλιφόρνιας.

Επικεφαλής της ομάδας «Προμηθέας», σχεδιάζει ηλεκτροκινητήρες και είναι μπροστάρης στην τεχνολογική επανάσταση που θέλει να φέρει η εταιρεία του Ελον Μασκ.

Από τις σπουδές του στο ΕΜΠ φάνηκε ότι θα ξεχωρίσει όταν με άλλους φοιτητές έφτιαξαν το ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο «Πυρφόρος». Και πλέον κρατά στα χέρια του τις τεχνολογικές εξελίξεις.

Στέφανος Δηµουλάς

Οταν είσαι 25 ετών και όλα τα βλέμματα της παγκόσμιας καλλιτεχνικής κοινότητας πέφτουν πάνω σου, μαζί με τους προβολείς κορυφαίων μουσικών χώρων, τότε κάτι έχεις κάνει καλά. Ο λόγος για τον Στέφανο Δημουλά, τον έλληνα χορευτή και χορογράφο από τον Βόλο που κυνηγά τους στόχους του και διαπρέπει. Εχει εμφανιστεί ήδη στη Βασιλική Οπερα του Λονδίνου στο Covent Garden κι έχει συνεργαστεί με την Alicia Keys, την Kate Moss και την Jennifer Hudson.

Είναι πρώτος χορευτής στην Εθνική Οπερα της Ουαλίας και ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά του είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.

Το ταλέντο του αναμφισβήτητο, όπως και η δίψα του για διακρίσεις.