Αναζήτηση
H πρώτη βωβή, έγχρωμη ταινία για μικρούς και μεγάλους, έρχεται στις 12 Δεκεμβρίου στους κινηματογράφους Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Είναι η ταινία «Τσάρλι» με τον Θανάση Τσαλταμπάση να σκηνοθετεί και να πρωταγωνιστεί, στήνοντας μια νοσταλγική κωμική περιπέτεια για τις ανθρώπινες σχέσεις, τη δύναμη της αγάπης, τους ρόλους της ζωής και τις αξίες της.
Μαζί του οι Γώργος Κοψιδάς, Στέλιος Ιακωβίδης, Αγοραστή Αρβανίτη, Δημήτρης Παπανικολάου, Σπύρος Παππάς, Μαριάννα Τουντασάκη, Νίκος Φιλημέγκας, Φοίβος Παπακώστας, Γιώργος Λαμπριανός και Βίκυ Κυριακοπούλου. Guests επίσης κάνουν οι Γιώργος Γαλίτης, Cesaris Grauzinis, Αλίκη Αλεξανδράκη, Άννα Αθανασιάδη και Δημήτρης Αδάμης.
Ο Τσάρλι ξεπηδά από το παρελθόν και προσγειώνεται στο σύγχρονο παρόν. Ένας ρομαντικός περιπλανώμενος ονειροπόλος, μια ύπαρξη ευαίσθητη και τρυφερή που βρίσκεται διαρκώς σε κίνηση.
Ένα μεσημέρι, καθισμένος στο παγκάκι ενός πάρκου, ξεφυλλίζει μια εφημερίδα στην οποία υπάρχει ένα μήνυμα αποκλειστικά για αυτόν. Εάν περάσει πέντε δοκιμασίες με επιτυχία, τότε ένας πολύ μεγάλος θησαυρός θα γίνει δικός του. Χωρίς να χάσει χρόνο, αποδέχεται την πρόκληση και από αυτό το σημείο ξεκινάνε οι περιπέτειες του.
Ο Θανάσης Τσαλταμπάσης μιλάει στα «Νέα» για την ταινία, τον Τσάρλι Τσάπλιν και τον βουβό κινηματογράφο.
- Πώς προέκυψε η ιδέα για την ταινία;
Πριν ενάμιση χρόνο, έπαιξα στο Θέατρο την ζωή του Τσάρλι Τσάπλιν. Η μεγάλη έρευνα που έκανα για τον ίδιο τον Τσάπλιν αλλά και για την ιστορία του σινεμά και ειδικότερα του βωβού σε συνδυασμό με τα συναισθήματα που βίωνα καθημερινά στην παράσταση, με ενέπνευσαν στην ιδέα της ταινίας.
- Δεδομένου ότι υποδύεστε τον Τσάρλι Τσάπλιν, τι έρευνα έπρεπε να κάνετε για να μπείτε βαθιά στο ρόλο;
Στην ταινία δεν υποδύομαι τον Τσάρλι Τσάπλιν. Έχω δημιουργήσει έναν νέο ήρωα, εμπνευσμένο από τον «αλητάκο» του Τσάπλιν, τον γνωστό μας Σαρλό, αλλά σε μία δική μου εκδοχή. Η εκδοχή αυτή εμπεριέχει ένα κράμα ηρώων του βωβού σινεμά και όχι μόνο (Μπάστερ Κίτον, Λόρεν, Χάρντυ, Ζακ Τατί, Τσάρλι Τσάπλιν), όπου με τη δίκη μου φαντασία δημιουργούν τον Τσάρλι μου.
- Ποια γοητεία βρίσκετε στον βωβό κινηματογράφο; Σας άρεσε το είδος αυτό και πριν την εν λόγω ταινία;
Η γοητεία του είναι ότι αφήνει τη φαντασία ελεύθερη να καλπάσει, αφού δίνει στο θεατή μία λίγο στρεβλή εικόνα ζωής. Μία εικόνα που δεν υπάρχουν φυσικοί ήχοι και απ’την άλλη αυτή η περίεργη κίνηση των καρέ δημιουργεί μια ταχύτητα που κάνει την ζωή να φαίνεται αστεία και παράξενη μαζί. Η εκφραστικότητα των προσώπων και των σωμάτων είναι ζητούμενο σε αυτές τις ταινίες και επειδή στην εποχή μας πιστεύω έχουμε ξεχάσει να εκφραζόμαστε, παρά μόνο πληκτρολογώντας πίσω από ένα λάπτοπ ή τάμπλετ, γοητεύομαι να βλέπω ανθρώπους να εκφράζονται, μάλλον γιατί μου λείπει αυτό.
Πάντα μου άρεσε ο Βωβός κινηματογράφος, αλλά σίγουρα η αφορμή για περισσότερη μελέτη του, μου δόθηκε πρόπερσυ στο Θέατρο.
- Μια και ο ήρωάς σας δεν μιλάει, τι άλλα εκφραστικά μέσα χρησιμοποιείτε για να βγάλετε προς τα έξω του ήρωα;
Χρησιμοποιώ ό,τι προστάζει η φαντασία μου και το ένστικτό μου. Και αυτό ζήτησα αρχικά και από όλους τους ηθοποιούς. Ήταν για όλους μας μία πρωτόγνωρη εμπειρία και με τις τακτικές συναντήσεις μας και τις πρόβες, φτιάξαμε έναν δικό μας κώδικα έκφρασης που δεν μπορεί να αναλυθεί σε λίγες γραμμές. Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι πως η διαδικασία ήταν ένα μαγικό ταξίδι…
- Τι προκλήσεις αντιμετωπίζετε στην εν λόγω παραγωγή; Δεδομένου ότι εκτός από τον βωβό κινηματογράφο συναντιέστε στην οθόνη με μεγάλο cast και πολλούς guests επίσης.
Η πρόκληση ήταν εξαρχής μεγάλη, σε όλα τα επίπεδα. Ένα μεγάλο στοίχημα με τον εαυτό μου ήταν να εμπνεύσω όλον αυτό τον κόσμο που με τίμησε με τη συμμετοχή του, απ’τους βασικούς, τους γκεστ, ως και ηθοποιοί ερασιτεχνικών ομάδων Από όλη την Ελλάδα. Και νομίζω το πέτυχα. Όχι για κάποιον άλλο λόγο, πέραν του ότι είχα ένα μεγάλο και σαφές όραμα και το πάθος με το οποίο το μοιραζόμουν, έπεισε όλους τους συνεργάτες μου.
- Πώς δένετε το παρελθόν με το παρόν στην ταινία;
Ο μόνος τρόπος για να το καταλάβετε αυτό είναι να δείτε την ταινία. Κάποια πράγματα δεν εξηγούνται γιατί χάνεται η μαγεία. Και για μένα αυτό που λείπει λίγο στις μέρες μας, νιώθω ότι είναι η μαγεία και θέλω να δώσω λίγη με τον Τσάρλι!
- Ποια στοιχεία θα λέγατε πως θα μεταφέρει η ταινία στους θεατές;
Η ταινία πιστεύω και θέλω να προκαλέσει κραδασμούς στην καρδιά κάθε θεατή. Θέλω ο θεατής να γελάσει, να συγκινηθεί, να νοσταλγήσει, να χαρεί μουσική, να δει μία Αθήνα και μία Ελλάδα μέσα από ένα άλλο μάτι, πιο παραμυθένιο…
