Σε χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον τριών μηνών τοποθετείται η επίσημη πρώτη του ισλαμικού τεμένους Αθηνών, γεγονός που συνεπάγεται συντεταγμένους ελέγχους στους ήδη υπάρχοντες χώρους λατρείας ανά την Αττική, αλλά και παύση λειτουργίας όσων δεν πληρούν τις θεσπισμένες από τα συναρμόδια υπουργεία προϋποθέσεις. Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, η όποια καθυστέρηση οφείλεται στις μετεκλογικές αλλαγές, καθώς στη λειτουργία του ναού εμπλέκονται δύο υπουργεία (Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη), ο Δήμος Αθηναίων και το Πολεμικό Ναυτικό, το οποίο παραχώρησε την έκταση.

«Ολα εξαρτώνται από τους διαγωνισμούς (για προσωπικό ασφαλείας, καθαριότητας κ.ά.). Αν δεν έχουμε ενστάσεις, σε τρεις μήνες θα είναι τυπικά έτοιμο να υποδεχθεί τους πιστούς. Αν έχουμε, δεν μπορούμε να ξέρουμε τι διάστημα θα απαιτηθεί μέχρις ότου διευθετηθούν όλα τα εκκρεμή ζητήματα» λένε στα «ΝΕΑ», προσθέτοντας πως όλα θα γίνουν βάσει των τυπικών διαδικασιών.

Εμπλεκόμενοι φορείς

Οπως προσθέτουν, η περίπτωση του τεμένους του Βοτανικού δεν είναι συνηθισμένη, τόσο λόγω της εμπλοκής της Πολιτείας σε έναν λατρευτικό χώρο όσο και λόγω του αριθμού των εμπλεκόμενων φορέων.

«Δεν υπάρχει πρότερη εμπειρία ούτε καν σε εκκλησία από πλευράς πολιτείας. Πιθανότατα στην αρχή να υπάρχουν κάποιες λειτουργικές “αρρυθμίες”» υπογραμμίζουν, ενώ τίθεται και το ερώτημα κατά πόσο ο ένας ιμάμης είναι αρκετός για την κάλυψη του συνόλου των λατρευτικών αναγκών. Ωστόσο, βάσει των ίδιων πληροφοριών, ο 49χρονος Σιντί Μοχάμεντ Ζακί φαίνεται να έχει «κλειδώσει» για τη θέση του πρώτου ιμάμη. Πρόκειται για έλληνα πολίτη με καταγωγή από το Μαρόκο, ο οποίος μιλάει άπταιστα ελληνικά, αραβικά και γαλλικά, ενώ είναι κάτοχος πτυχίου Φυσικομαθηματικών και Μουσουλμανικών Σπουδών και ενεργό μέλος του Συλλόγου της Μαροκινής Κοινότητας στην Ελλάδα. Ο 49χρονος επελέγη για τη θέση αυτή από το Διοικητικό Συμβούλιο του ισλαμικού τεμένους, όπως προβλέπεται από το Προεδρικό Διάταγμα 42 (οργανισμός του ΝΠΙΔ με την επωνυμία Διοικούσα Επιτροπή Ισλαμικού Τεμένους Αθηνών).

Τι θα συμβεί όμως με τους συνολικά 81 μουσουλμανικούς χώρους προσευχής που λειτουργούν σήμερα στην Αθήνα; Από αυτούς, επισημαίνουν από το υπουργείο, μόνο οι πέντε είναι εναρμονισμένοι με το πλέγμα νόμων που διέπει τη λειτουργία λατρευτικών χώρων και έχουν άδεια από το υπουργείο Παιδείας. «Οσον αφορά τους υπόλοιπους 76 χώρους, θα εφαρμοστεί ο νόμος, ο οποίος σημειωτέον δεν αφορά μόνο τζαμιά αλλά το σύνολο των ναών, διαφόρων θρησκειών και δογμάτων» ξεκαθαρίζουν και παραπέμπουν στη σχετική εγκύκλιο, η οποία βρίσκεται αναρτημένη στην ιστοσελίδα του υπουργείου Παιδείας, μεταφρασμένη σε αγγλικά και ουρντού.

«Σκοπός μας είναι να βοηθήσουμε τους ανθρώπους διαφορετικών θρησκειών – και όχι μόνο τους μουσουλμάνους – να καταλάβουν το νομικό πλαίσιο, ώστε να το εφαρμόσουν. Γι’ αυτό έχει απευθυνθεί και πρόσκληση προς τους ενδιαφερομένους να προχωρήσουν στις αιτήσεις αναγνώρισης των υπό λειτουργία λατρευτικών χώρων. Ωστόσο, με το άνοιγμα του τεμένους, δεν θα συντρέχει κανένας λόγος, άτυπος ή τυπικός, να συνεχίσει η χώρα να κάνει ανεκτή την κατάσταση με τα αυτοοργανωμένα τζαμιά. Οσοι χώροι πληρούν τις προϋποθέσεις θα συνεχίσουν να λειτουργούν, όσοι δεν τις πληρούν θα κλείσουν».

Λατρευτικοί χώροι

Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα τις δύο τελευταίες δεκαετίες είναι ότι προ κρίσης, οπότε και προσελκύστηκε μεγάλος αριθμός αλλοδαπών εργατών, οι μουσουλμανικοί λατρευτικοί χώροι είχαν φτάσει τους 120.

«Προ των Ολυμπιακών Αγώνων, αφίχθησαν στην Αθήνα εργάτες κυρίως από το Πακιστάν, οι οποίοι οργανώθηκαν σε κοινότητες, νοίκιαζαν χώρους ως έδρες των σωματείων τους και προκειμένου να λύσουν το πρόβλημα της προσευχής τούς μετέτρεπαν σε λατρευτικούς ή είχαν παράλληλη λειτουργία» λένε από το υπουργείο, τονίζοντας ότι μέχρι τη δεκαετία του ’90 οι όποιες κουβέντες μεταξύ Ελλάδας και αραβικών κρατών για την ανέγερση τεμένους αφορούσαν κυρίως το προσωπικό των διπλωματικών αποστολών. Μέχρι τη θέσπιση του σχετικού νόμου του 2006 από την τότε υπουργό Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου, μάλιστα, στην όποια κίνηση έπρεπε να υπάρχει και η σύμφωνη γνώμη του κατά τόπους μητροπολίτη, γεγονός που περιέπλεκε ακόμα περισσότερο τη διαδικασία.

Με τη διευθέτηση του ζητήματος του τεμένους των Αθηνών πάντως κλείνει για τη χώρα ένα χρόνιο ζήτημα, το οποίο μάλιστα κατά καιρούς έχει γίνει αντικείμενο σπέκουλας, κυρίως από την Αγκυρα, με το μοναδικό ανοιχτό «μέτωπο» στον τομέα των θρησκευτικών δικαιωμάτων να είναι πλέον αυτό της δημιουργίας μουσουλμανικού τομέα σε κοιμητήριο της Αττικής. Για τον σκοπό αυτόν το αρμόδιο υπουργείο βρίσκεται ήδη στη διαδικασία αναζήτηση επαρκούς χώρου, αφού η περίπτωση του Σχιστού που είχε εξαρχής τεθεί στο τραπέζι δεν είχε αίσια έκβαση.

Απαντώντας πάντως στις κατηγορίες για κωλυσιεργία στην έναρξη λειτουργίας του τεμένους του Βοτανικού, κύκλοι του υπουργείου αντιτείνουν ότι αφενός από το 2006 έχουν υπάρξει εννέα διαφορετικές κυβερνήσεις και αφετέρου υπήρξαν χωροταξικές καθυστερήσεις αλλά και προσφυγές κατοίκων κατά της ανέγερσής του, η εκδίκαση των οποίων απαιτούσε χρόνο.

«Ασχέτως κινήτρων, υπήρξαν άτομα που εξέφρασαν αντιρρήσεις. Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, σαν την ελληνική, αυτά τα ζητήματα λύνονται στις δικαστικές αίθουσες ή ακόμα και στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Για το ζήτημα του τεμένους έχουμε περάσει ένα σωρό δίκες και τις έχουμε κερδίσει όλες, αυτές όμως μεταφράζονται σε χρόνο» σημειώνουν χαρακτηριστικά, υπενθυμίζοντας πως ακόμα και για την ανέγερση του νέου Μουσείου της Ακρόπολης υπήρξαν αντιδράσεις, με 105 υποθέσεις να φτάνουν σε δίκες!