Για την αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη είναι απολύτως απαραίτητη και σημαντική η συστηματική και ακριβής παρακολούθηση και καταγραφή του από τον ασθενή. Τις δυσκολίες στο σημείο αυτό αντιμετωπίζει μια νέα μέθοδος, η 24ωρη καταγραφή γλυκόζης (Holter σακχάρου). Ποια είναι, λοιπόν, τα πλεονεκτήματα τόσο για τον ασθενή όσο και για τον θεράποντα ιατρό;

Γράφει η

Ευανθία Διαμάντη – Κανδαράκη

Ενδοκρινολόγος – Διαβητολόγος,

Δ/ντρια Τμήματος Ενδοκρινολογίας και Σακχαρώδη Διαβήτη, Όμιλος ΥΓΕΙΑ

Ο σακχαρώδης διαβήτης (ΣΔ) είναι μια διαταραχή του μεταβολισμού, στην οποία παρατηρείται αύξηση του σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα, είτε γιατί δεν υπάρχει αρκετή ινσουλίνη είτε γιατί αυτή δεν έχει ικανοποιητική δράση στα διάφορα όργανα του σώματος, όπως οι μύες, το ήπαρ και ο λιπώδης ιστός. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωστή αντιμετώπιση του διαβήτη είναι η ρύθμιση των τιμών του σακχάρου του αίματος. Η παρατεταμένη χρόνια αύξηση του σακχάρου στο αίμα είναι η κύρια αιτία των επιπλοκών και του κινδύνου που ενέχει ο ΣΔ για την εμφάνισή τους όπως λ.χ. η καρδιαγγειακή νόσος. Ωστόσο, η σύγχρονη έρευνα έχει καταδείξει ότι εξίσου σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των επιπλοκών του διαβήτη παίζουν οι διακυμάνσεις του σακχάρου, είτε προς τα κάτω (υπογλυκαιμία) είτε προς τα πάνω (υπεργλυκαιμία). Ο Όμιλος ΥΓΕΙΑ διαθέτει, σε συνδυασμό με την επιστημονική γνώση των ενδοκρινολόγων και άλλων ειδικών, την εξειδικευμένη τεχνογνωσία για την μελέτη των διακυμάνσεων του σακχάρου, μέσω της συνεχούς 24ωρης καταγραφής σακχάρου.

Τι είναι το Holter σακχάρου;

Το σύστημα συνεχούς καταγραφής γλυκόζης αίματος (Holter σακχάρου) περιλαμβάνει τη μέτρηση των επιπέδων γλυκόζης σε 24ωρη βάση. Συνήθως, πραγματοποιείται για 4 συναπτές ημέρες και μελετά τις διακυμάνσεις των επιπέδων του σακχάρου ανάλογα με τα γεύματα, τη θεραπευτική αγωγή και τη φυσική δραστηριότητα του ασθενούς.

Πώς γίνεται η εξέταση;

Η εξέταση γίνεται με υποδόρια τοποθέτηση ενός ειδικού αισθητήρα στην κοιλιακή χώρα του ασθενούς. Λαμβάνονται μετρήσεις της γλυκόζης αίματος καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, ενώ παράλληλα ο ασθενής καταγράφει σε έντυπο την ώρα και το περιεχόμενο των γευμάτων του, τη φαρμακευτική του αγωγή και τη φυσική δραστηριότητα που έχει. Το σύστημα λειτουργεί με «τυφλό» τρόπο, δηλαδή όλες οι μετρήσεις που καταγράφονται δεν γνωστοποιούνται στον ασθενή κατά τη διάρκεια (συνήθως τετραήμερη) της εξέτασης, αλλά αποθηκεύονται στο λογισμικό πρόγραμμα.

Μετά την αφαίρεση της συσκευής, ο ιατρός αναλύει ηλεκτρονικά τα αποτελέσματα του συστήματος συνεχούς καταγραφής, μέσω ενός εξειδικευμένου ηλεκτρονικού προγράμματος, στο οποίο οι τιμές της γλυκόζης παρακολουθούνται ανά ημέρα, συνολικά, αλλά και σε σχέση με τα γεύματα και ενημερώνει τον ασθενή.

Σε ποιους απευθύνεται;

Η εξέταση αυτή απευθύνεται σε ασθενείς με διαγνωσμένο ΣΔ, ιδίως σε όσους δεν επιτυγχάνουν τους στόχους για την γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c), συμβάλλοντας στη βελτίωση της γλυκαιμικής τους ρύθμισης με τις πιο κατάλληλες θεραπευτικές παρεμβάσεις. Επιπρόσθετα, το holter σακχάρου μπορεί να είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο σε ασθενείς με επαναλαμβανόμενα υπογλυκαιμικά επεισόδια.

Τέλος, το σύστημα συνεχούς καταγραφής γλυκόζης έχει θέση και σε περιπτώσεις γυναικών με ΣΔ που σκοπεύουν να τεκνοποιήσουν, οπότε και απαιτείται αυστηρή ρύθμιση του σακχάρου, καθώς και σε γυναίκες με ΣΔ κύησης.

Γιατί (να) το κάνει ο ασθενής;

Το Holter σακχάρου είναι ένα μοναδικό εργαλείο τόσο για τον ιατρό όσο και για τον ασθενή, γιατί:

  • Παρέχει μεγάλο αριθμό μετρήσεων.
  • Εντοπίζονται υπεργλυκαιμικές αιχμές ή χαμηλές τιμές σακχάρου που συμβαίνουν μεταξύ των μετρήσεων από την αυτομέτρηση, που σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να χαθούν.
  • Μπορεί να ανιχνεύσει νυχτερινές ή ασυμπτωματικές υπογλυκαιμίες.
  • Μέσω της λεπτομερούς μελέτης της ημερήσιας διακύμανσης της γλυκόζης, μπορεί να επιτευχθεί σημαντική βελτίωση της HbA1c και της γλυκαιμικής ρύθμισης των ασθενών.
  • Εκτός της γλυκαιμικής ρύθμισης, μέσω των πληροφοριών που λαμβάνουμε από το Holter Σακχάρου, έχει φανεί ότι μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη ή στη βελτίωση της συχνότητας και της βαρύτητας των επιπλοκών του ΣΔ.

Τι περιλαμβάνει η εξέταση;

Η εξέταση περιλαμβάνει:

  • τοποθέτηση μιας συσκευής μέτρησης (μία για όλους τους ασθενείς) μέσω ενός καθετήρα (αναλώσιμο υλικό, ένας για κάθε ασθενή),
  • αφαίρεση της συσκευής,
  • εξαγωγή/ανάγνωση/εκτίμηση των αποτελεσμάτων και, τέλος,
  • ενημέρωση του ασθενούς.

Τελευταία Νέα