Ποινή κάθειρξης έξι ετών χωρίς αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση επιβλήθηκε στον Αρτέμη Σώρρα ο οποίος κρίθηκε ένοχος για το αδίκημα της απόπειρας απάτης σε βάρος του Δημοσίου.

Το δικαστήριο ακολούθησε την πρόταση της εισαγγελέως της έδρας και απάλλαξε τους 22 συγκατηγορούμενους του Αρτ. Σώρρα από τις κατηγορίες που αντιμετώπιζαν, είτε ομόφωνα, είτε κατά πλειοψηφία.

Νωρίτερα η εισαγγελέας είπε ότι ο Αρτέμης Σώρρας αποπειράθηκε να εξαπατήσει το ελληνικό Δημόσιο, μόνος του, χωρίς τη συνδρομή κάποιας εγκληματικής οργάνωσης και δίχως να προκύψει ότι προχώρησε σε ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

Με αυτό το σκεπτικό η  εισαγγελέας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας , ζήτησε την ενοχή του ιδρυτή της Ελλήνων Συνέλευσις μόνο για το αδίκημα της απόπειρας απάτης σε βάρος του Δημοσίου, ενώ εισηγήθηκε την απαλλαγή των υπολοίπων 22 κατηγορουμένων από όλες τις κατηγορίες.

Όπως υποστήριξε στην αγόρευσή της, ο Αρτ. Σώρρας κατέθεσε στην Τράπεζα της Ελλάδος αίτηση δανειοδότησης της χώρας ύψους 600 δισεκ. δολαρίων, με επιτόκιο 0,5% και αποπληρωμή τα 100 έτη, εφόσον υπήρχε εγγύηση με ομόλογα ελληνικού Δημοσίου.

«Έγινε έρευνα από τις δημόσιες υπηρεσίες και προέκυψε ότι πρόκειται περί απατης. Μάλιστα, με έγγραφό του, το υπουργείο Οικονομικών ανέφερε ότι τα χρεωστικά ομόλογα είναι προϊόν απατης και συνιστούσε σε παραλήπτες να μην απαντούν σε τέτοιου είδους αλληλογραφίας» επεσήμανε στην αγόρευσή της και κατέληξε: «Εγινε πολυεπίπεδος έλεγχος. Υπήρχε δυσπιστία στην πρόταση από το υπουργείο Οικονομικων. Ο Σωρρας παρουσίαζε ότι διέθετε τον πλούτο των 11 πλουσιότερων ανθρώπων παγκοσμίως».

Απαλλαγή

Παράλληλα, πρότεινε την πλήρη απαλλαγή όλων των κατηγορουμένων από την πράξη της εγκληματικής οργάνωσης, με το σκεπτικό ότι δεν προέκυψε η δράση της, αλλά «μία πολιτική κίνηση, μέσω της οποίας έγινε προσπάθεια να επιτευχθούν συγκεκριμένοι στόχοι».

Αντίστοιχα, για το αδίκημα της νομιμοποπίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα επίσης ζήτησε την αθώωση και των 23 κατηγορουμένων, αναφέροντας πως «δεν προέκυψε ότι ο υπό διερεύνηση τραπεζικός λογαριασμός χρησιμοποιήθηκε για την τέλεση κακουργήματος».

Όπως είπε η εισαγγελική λειτουργός δεν προέκυψε οικονομική ζημία, στοιχείο απαραίτητο για την ύπαρξη απάτης.

Αναφορικά με το σκέλος της κατηγορίας, το οποίο έχει να κάνει με τα εξώδικα που χιλιάδες οφειλέτες κατέθεσαν σε δημόσιες υπηρεσίες, υποστηρίζοντας ότι θα έπρεπε το δημόσιο να εξοφληθεί από τα χρήματα που διαχειριζόταν ο Αρτ. Σώρρας, η εισαγγελέας επεσήμανε ότι «οι οφειλές ήταν ήδη ληξιπρόθεσμες κατά την κατάθεση των εξωδίκων.

Η δίκη συνεχίζεται με τις αγορεύσεις των δικηγόρων.