Αναζήτηση
Ο Τόνι Μπλερ καλεί τους μετριοπαθείς του Εργατικού Κόμματος να ανακτήσουν τον έλεγχο από τον απερχόμενο ηγέτη Τζέρεμι Κόρμπιν, ο οποίος «ενσάρκωσε ένας είδος οιονεί επαναστατικού σοσιαλισμού που απέτυχε».
Ο απερχόμενος ηγέτης του Εργατικού Κόμματος κήρυξε, μετά την εκλογική πανωλεθρία, περίοδο περισυλλογής και ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί από την ηγεσία, αλλά μόνο αφού δρομολογηθεί η διαδοχή του. Πολιτικοί αναλυτές θεωρούν ότι ο Κόρμπιν παραμένει για να διασφαλίσει ότι η ηγεσία του κόμματος θα παραμείνει στα χέρια της ακροαριστερής πτέρυγας.
«Η κατάληψη του Εργατικού Κόμματος από την άκρα αριστερά εξελίχθηκε σε ένα εξιδανικευμένο κίνημα διαμαρτυρίας με καλτ απομεινάρια, απολύτως ανίκανο να γίνει αξιόπιστη κυβέρνηση. Το (εκλογικό) αποτέλεσμα μας ντρόπιασε», είπε ο Τόνι Μπλερ, που κέρδισε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις και υπήρξε πρωθυπουργός από το 1997 έως το 2007.
Το Εργατικό Κόμμα δεν εξασφάλισε παρά 203 έδρες (-59) στην Βουλή των Κοινοτήτων, φέρνοντας το χειρότερο εκλογικό αποτέλεσμα από το 1935, με 32,2% (-7,8%).
Ο Τόνι Μπλερ δήλωσε ότι η περιπεπλεγμένη και αμφίσημη στάση απέναντι στο Brexit δυσαρέστησε τόσο του υποστηρικτές της παραμονής όσο και τους υποστηρικτές της αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
«Ακολουθήσαμε έναν δρόμο σχεδόν κωμικής αναποφασιστικότητας, αποξενώσαμε και τις δύο πλευρές της συζήτησης, αφήνοντας του ψηφοφόρους χωρίς κατεύθυνση ή ηγεσία», είπε ο Τόνι Μπλερ.
«Η απουσία ηγεσίας ως προς αυτό που προφανώς ήταν το σημαντικότερο θέμα που αντιμετωπίζει η χώρα στη συνέχεια ενίσχυσε όλες τις υπόλοιπες αμφιβολίες για τον Τζέρεμι Κόρμπιν», είπε.
Λίγοι θα στοιχημάτιζαν σήμερα ότι δεν θα περάσουμε τα επόμενα δέκα χρόνια με διακυβέρνηση του Συντηρητικού Κόμματος, σημείωσε ο Μπλερ προειδοποιώντας ότι αν το κόμμα δεν αλλάξει κατεύθυνση, θα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο να μην κερδίσει ποτέ πλέον εκλογές.
«Η επιλογή που έχει το Εργατικό Κόμμα είναι να ανανεωθεί ως σοβαρός, προοδευτικός, μη συντηρητικός διεκδικητής της εξουσίας στη βρετανική πολιτική ή να αποσυρθεί και, συν τω χρόνω, να αντικατασταθεί».
Ο Τόνι Μπλερ κατηγόρησε τον Κόρμπιν ότι οδήγησε το Εργατικό Κόμμα προς την ήττα με ένα σετ ιδεών που βρίσκονταν εκτός του ενδιαφέροντος των ψηφοφόρων.
«Πολιτικά ενσάρκωσε μία ιδέα, ένα είδος οιονεί επαναστατικού σοσιαλισμού, που αναμειγνύει αριστερή οικονομική πολιτική με βαθιά εχθρότητα της δυτικής εξωτερικής πολιτικής», είπε.
«Αυτό δεν συγκίνησε ποτέ τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του Εργατικού Κόμματος, ποτέ δεν θα τους συγκινήσει, και αποτέλεσε γι΄αυτούς έναν συνδυασμό αποπροσανατολισμένης ιδεολογίας και ακραίας ανικανότητας, που θεώρησαν προσβλητικές».
«Στην ουσία, πρόκειται για μία κραυγή οργής κατά του συστήματος. Δεν είναι πρόγραμμα διακυβέρνησης. Για να κερδίσεις την εξουσία, χρειάζεται αυτοπειθαρχία, όχι αυταρέσκεια», είπε.
Οι υποστηρικτές του Κόρμπιν κατηγορούν τον Τόνι Μπλερ ότι μετακίνησε το κόμμα προς τα δεξιά προδίδοντας τα εργατικά στρώματα και ότι υπονόμευσε την αξιοπιστία των πολιτικών υποστηρίζοντας την υπό τις ΗΠΑ στρατιωτική επέμβαση στο Ιράκ το 2003.
