Αναζήτηση
Η «Ομάδα των Πέντε Εποχών» παρουσιάζει τον «Μικρό Πρίγκιπα» για δεύτερη χρονιά κάθε Κυριακή στο Θέατρο 104. Και μας προσκαλεί σε μία «παράσταση-παιχνίδι» για παιδιά και για μεγάλους, για να «βιώσουμε» το απόλυτο παραμύθι του 20ου αιώνα και με οδηγό τις πέντε μας αισθήσεις να κατανοήσουμε/ανακαλύψουμε ξανά την ιστορία του Μικρού Πρίγκιπα, αλλά και αυτό το «κάτι» αληθινό, το κρυμμένο μέσα μας…
Η Σοφία Παπαδοπούλου σκηνοθετεί και διασκευάζει το κείμενο του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ βάζοντας την ίδια και τους ηθοποιούς Μιράντα Ζησιμοπούλου και Μιχάλη Κατσούδα στο επίκεντρό του.
Η ιστορία στήνεται γύρω από τον Μικρό Πρίγκιπα, το γελαστό αγόρι με τα χρυσαφένια μαλλιά που ζει σε έναν μικρούτσικο πλανήτη με μόνη του διασκέδαση τα υπέροχα χρώματα του ήλιου όταν δύει. Ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο θα ταράξει ξαφνικά την μοναξιά του, θα τον μαγέψει και θα τον προβληματίσει! Είναι τόσο μα τόσο “διαφορετικό”… Και τότε το ταξίδι ξεκινά!
Ο Μικρός Πρίγκιπας ταξιδεύει από πλανήτη σε πλανήτη και συμπαρασύρει τα παιδιά σε έναν εκπληκτικό κόσμο όπου όλα είναι πιθανά! Θα συναντήσουν τον πιλότο, το λουλούδι, τον βασιλιά, την αλεπού και με άξονα πάντα το θεατρικό παιχνίδι θα ανακαλύψουν/αποκαλύψουν παρέα, το βαθύτερο νόημα της ιστορίας. Τόσο απλά, μια και «Μόνο με τη καρδιά βλέπεις καλά, τα μάτια δεν βλέπουν την ουσία».
Τα παιδιά μέσω του παιχνιδιού και του θεάτρου έρχονται σε επαφή με το αγαπημένο κείμενο και καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα: «Τι απέγινε τελικά ο Μικρός Πρίγκιπας»;
Στο ίδιο ερώτημα απαντάει τώρα στα «Νέα» και η Σοφία Παπαδοπούλου μιλώντας παράλληλα για την παράσταση και τα παραμύθια.
1. Πώς προέκυψε η ιδέα για την παράσταση;
Με την Ομάδα των Πέντε Εποχών -εκτός από τις διαδραστικές παραστάσεις μας- παρουσιάζουμε και μια σειρά εκπαιδευτικών βιωματικών προγραμμάτων που υλοποιούνται στο θέατρο 104 ή στα σχολεία και αντλούν την θεματολογία τους από το περιβάλλον, το σύγχρονο τρόπο ζωής, την τέχνη. Ένα τέτοιο πρόγραμμα ήταν και ο Μικρός Πρίγκιπας. Από την μια ο ενθουσιασμός των μικρών αλλά και των μεγαλύτερων θεατών και από την άλλη το ίδιο το κείμενο, ο ίδιος ο μικρός αυτός ήρωας, ένιωθα πως με προσκαλούν/ προκαλούν να «ανακαλύψω» κάτι ακόμα! Έτσι προέκυψε η ιδέα της παράστασης!
2. Πώς το απόλυτο παραμύθι του 20ου αιώνα γίνεται παράσταση και μάλιστα βιωματική;
O Μικρός Πρίγκιπας είναι ένα κείμενο βαθιά συγκινητικό. Είναι ένα μαγικό παραμύθι γραμμένο για μικρούς, μα κυρίως για μεγάλους. Άλλωστε ο Antoine de Saint-Exupéry αφιερώνει το βιβλίο του, σε έναν «μεγάλο». Συγκεκριμένα: «Στο παιδί που ήταν κάποτε αυτός ο μεγάλος (γιατί όλοι οι μεγάλοι ήταν κάποτε παιδιά όμως λίγοι το θυμούνται)». Εμάς ως ομάδα μας απασχολεί το ζήτημα της «χαμένης παιδικότητας» άρα ο «Μικρός Πρίγκιπας» ήταν το ιδανικότερο κείμενο για να «φωτίσουμε» την δουλειά μας. Ζητούμενο ήταν, να φτιάξουμε μια παράσταση που θα «κερδίσει» όλους, γι’ αυτό και στοχεύσαμε σε μια «παράσταση – παιχνίδι». Σε όλες τις παραστάσεις μας, εφαρμόζουμε την τεχνική του θεατρικού παιχνιδιού – τη βιωματική διαδικασία – με σκοπό να παρασύρουμε το κοινό (μικρούς και μεγάλους) στις δράσεις μας και από θεατές να γίνουν δρώντα πρόσωπα που συμμετέχουν στην εξέλιξη της ιστορίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να βιώνουν την χαρά του παιχνιδιού και του θεάτρου και οι μεγάλοι να ανακαλύπτουν και πάλι μια ξεχασμένη τους πλευρά! Τη χαμένη τους παιδικότητα! Με τον τρόπο αυτό η παράσταση απομακρύνεται από τα στενά όρια του θεάτρου και μετατρέπεται σε ένα…παιχνίδι! Μια «παράσταση- παιχνίδι» γεμάτη χρώματα, χιούμορ, μεταμορφώσεις, παραμυθένιες σκηνικές δράσεις, μουσικές και ήχους, που με οδηγό τις πέντε αισθήσεις παρασύρει όλους σε ένα ταξίδι ενσυναίσθησης προκειμένου να βιώσουν, να κατανοήσουν, να ανακαλύψουν τον μαγικό κόσμο του ήρωα!
3. Φεύγοντας από την παράσταση, τι επιθυμείτε οι μικροί θεατές να έχουν εισπράξει απ’ αυτήν;
Το θέατρο ήταν είναι και θα είναι σημαντικό για όλες τις ηλικίες, αποτελεί έναν καθρέφτη της πραγματικότητας, αποτελεί όμως και ένα πεδίο όπου μέσα από ένα «παιχνίδι ρόλων» το παιδί συνειδητοποιεί τον κόσμο γύρω του, αποκτά συναίσθηση του εαυτού του και των άλλων, ενώ ταυτόχρονα απελευθερώνει τη φαντασία του και αναπτύσσει τη δημιουργικότητα του. Πόσο μάλλον όταν έχει να συνδιαλλαγεί με ένα κείμενο όπως αυτό του Antoine de Saint-Exupéry. Ο Μικρός Πρίγκιπας με την αφοπλιστική του αθωότητα έρχεται να μας υπενθυμίσει τα «σημαντικά» της ζωής. Καθώς διασχίζει σύμπαντα επηρεάζει όποιον συναντά. Φέρει μια αδιαμφισβήτητή δύναμη να κάνει όλους γύρω του να αισθάνονται, να ακούν, να νιώθουν, να βλέπουν με την καρδιά .. ακριβώς όπως μόνο ένα παιδί μπορεί! Και μας θυμίζει: «Μείνε για πάντα παιδί» ….Αυτό το «πολύτιμο δώρο», αυτήν την πολύτιμη γνώση θέλω να πάρουν τα παιδιά μαζί τους φεύγοντας!
4. Συμφωνείτε κι εσείς με το μικρό πρίγκιπα που λέει πως μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά;
Σαφώς και συμφωνώ! Είναι πολύ σημαντικό να βλέπουμε με τα μάτια της ψυχής, να μπορούμε να διακρίνουμε τα «σημαντικά» στην ζωή, να μην εστιάζουμε στην ύλη και να ανακαλύπτουμε την ουσία και την πραγματική ομορφιά … Που πολλές φορές βρίσκεται κρυμμένη.. Ο Μικρός Πρίγκιπας κράτησε αυτή την μεγάλη αλήθεια που του είπε η Αλεπού σαν φυλαχτό και σε ένα άλλο σημείο λίγο πριν το τέλος της ιστορίας λέει στον Πιλότο: «Τα αστέρια είναι όμορφα, εξαιτίας ενός λουλουδιού που δεν το βλέπουμε… Η έρημος είναι όμορφη, γιατί κάπου κρύβει μια όαση με νερό… Και εσύ είσαι όμορφος γιατί κρύβεις μέσα σου ένα θησαυρό… Νομίζω πως αυτή η φράση μας λέει πολλά…
5. Στο ερωτήματα τι έγινε ο μικρός πρίγκιπας, τα παιδιά πώς απαντούν συνήθως;
Το 90% των παιδιών απαντά πως ο Μικρός Πρίγκιπας γύρισε στον Πλανήτη του, βρήκε το λουλούδι του, έμαθαν από τα λάθη τους και έζησαν μαζί ευτυχισμένοι! Αυτό αποδεικνύει πως η ανθρώπινη φύση είναι αισιόδοξη και πως είμαστε «φτιαγμένοι» για να εστιάζουμε στην θετική πλευρά των πραγμάτων … Τώρα που πάει όλο αυτό όσο μεγαλώνουμε, είναι μια άλλη κουβέντα…
6. Οι θεατροπαιδαγωγικές δραστηριότητες που δίνετε στους εκπαιδευτικούς από τι αποτελούνται; Πώς φιλοδοξείτε να χρησιμοποιηθούν;
Μέσω της παράστασης τα παιδιά γίνονται αποδέκτες πολλαπλών ερεθισμάτων. Στη συνέχεια με την χρήση των θεατροπαιδαγωγικών δραστηριοτήτων ( καθοδηγούμενους αυτοσχεδιασμούς, κινητικές – σωματικές ασκήσεις, παιχνίδια ρόλων) παρέχεται η δυνατότητα στον εκπαιδευτικό, να εμβαθύνει και να αναλύσει ξεχωριστά κάθε ερέθισμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα παιδιά να εισχωρήσουν βαθύτερα στον πολυσήμαντο κόσμο του έργου και στις πολυεπίπεδες έννοιες που πραγματεύεται. Μέσω αυτής της διαδικασίας τα παιδιά αναπτύσσουν δεξιότητες ζωής και με την σωστή καθοδήγηση από τον εκπαιδευτικό θα μπορούσαν να οργανώσουν ακόμα και την δική τους παράσταση!
