Αδιάβατη ήταν η Ερμού και οι γύρω δρόμοι, την περασμένη Κυριακή κι όχι μόνον, καθώς αρκετοί από όσους παρέμειναν στην πρωτεύουσα έσπευσαν τις τελευταίες ημέρες, και σήμερα παραμονή Χριστουγέννων, στα καταστήματα για τις αγορές της τελευταίας στιγμής, αλλά και για να δουν την πόλη να φορά τα γιορτινά της.

Μοναδικές όμως στιγμές ζούσε το εμπορικό κέντρο και στη γιορτινή Αθήνα της δεκαετίας του ΄60.

Όπως βλέπουμε και στη φωτογραφία που ελήφθη μάλλον το 1962 στην οδό Αιόλου, οι μικροπωλητές έχουν πάρει επίκαιρες θέσεις και έχουν στήσει τους πάγκους τους μεταξύ της Σοφοκλέους και της οδού Ευριπίδου που σφύζουν από ζωή.

Στην περιοχή δεσπόζουν εμβληματικά καταστήματα, θρύλοι του ελληνικού εμπορίου, τα οποία εξαφανίστηκαν τη δεκαετία του ΄80 μετά τις καταστροφικές και μυστηριώδεις πυρκαγιές.

Σε πρώτο πλάνο δεξιά φαίνεται το κατάστημα «Δραγώνας» που διακρίθηκε για τις προσφορές του, που τις είχε ονομάσει «εβδομάς υπολοίπων», αλλά και για τις χριστουγεννιάτικες βιτρίνες του.

» Ήταν μία ουρά 100 μέτρων έξω από τα καταστήματα για να προφτάσουν στις 7 το πρωί να μπούνε μέσα να ψωνίσουν, όπως στα Harrods στο Λονδίνο. Ήταν τέτοιος ο συνωστισμός μια μέρα το ΄32, που σπάσανε όλα τα κρύσταλλα στις προθήκες» είχε εκμυστηρευτεί ο Λέανδρος Δραγώνας.

Ανάλογη ήταν η πορεία του πολυκαταστήματος τη μεταπολεμική περίοδο αφού όπως έλεγε το σχετικό σλόγκαν, «Ό,τι θέλει ο λαός στου Δραγώνα ασφαλώς!»

Η μαγική βιτρίνα του Δραγώνα

Ένας ολόκληρος όροφος ήταν αφιερωμένος στους μικρούς πελάτες, που είχαν την τιμητική τους τις ημέρες πριν από την Πρωτοχρονιά. Η ευθύνη του στολισμού της βιτρίνας ήταν μεγάλη είχε εκμυστηρευτεί στη mixanitouxronou ο επιχειρηματίας Γιώργος Σαρόγλου, που εργαζόταν ως διακοσμητής στο πολυκατάστημα.

Το στοίχημα κάθε χρονιά ήταν αν το βλέμμα θα προσπερνούσε ή αν  τα παιδιά θα παρακολουθούσαν το παραμύθι της βιτρίνας. Πίσω από τα τζάμια στηνόταν υπερπαραγωγές με κινούμενες κούκλες, που έφερναν από το εξωτερικό και μεγάλα παιχνίδια που μάγευαν μικρούς και μεγάλους. «Η χαρά υπήρχε στα πρόσωπα των παιδιών αλλά και των μεγάλων» ανέφερε ο κ. Σαρόγλου.

Τι έφερε ο Αη Βασίλης στα παιδιά το 1958;

Οσο για τα δώρα που ζήταγαν από τον Άη Βασίλη τα παιδιά; Ενδεικτικά είναι τα όσα έγραφε η εφημερίδα «Ακρόπολις» μετά από ρεπορτάζ στους δρόμους της πρωτεύουσας τον Δεκέμβριος του 1958.

«Πύραυλοι, διαστημόπλοια, ρομπότ και ταξιδιώται του διαστήματος θα μεταφέρουν για λίγο τους πιτσιρίκους στα ύψη των επιστημονικών επιτευγμάτων για να διαλυθούν μέσα σε λίγες μέρες εις τα “εξ ων συνετέθησαν”».

Βέβαια, ακόμη και τότε τα παιχνίδια ήταν ακριβά και παρ’ ότι αποτελούσαν μεταφορά των τελευταίων επιστημονικών ανακαλύψεων στην παραμυθένια χώρα των παιδιών, οι συντάκτες του ρεπορτάζ αμφιβάλλουν «αν βγουν από τα κιβώτια που τα έχουν εναποθέσει οι κατασκευασταί των» λόγω των οικονομικών προβλημάτων των νοικοκυριών.

Μπορεί μια μικρή να προτιμούσε μια κούκλα, ωστόσο, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της ίδιας εφημερίδας, τη χρονιά εκείνη τα πρακτικά δώρα, π.χ. μια ζακετούλα, είχαν ιδιαίτερη ζήτηση.

Γ’ αυτό κατά την εφημερίδα «θα πρέπει να αποδοθή εις την προσπάθεια που καταβάλλεται από τας διαφόρους βιομηχανίας παιδικών ενδυμάτων, ώστε το φορεματάκι ή το παλτό να δίνη εις το παιδί την αίσθησι του παιχνιδιού. Ωραία χρώματα, περίφημα σχεδιάσματα, διαλεγμένα ανάλογα με την ηλικία και το φύλο, και κατασκευασμένα σύμφωνα με τας οδηγίας της συγχρόνου παιδαγωγικής, κατορθώνουν να συνδυάζουν την πρακτική εξυπηρέτησι με την χαρά του δώρου».

Το ρεπορτάζ κλείνει με την διαπίστωση: «Οι ελληνικές κούκλες είναι πολύ πιο ωραίες από τις ξένες. Και το σπουδαιότερο, πολύ πιο φτηνές»!…

Με στοιχεία από τη mixanitouxronou.gr