Οι αρμόδιες υπηρεσίες της Βουλής έχουν ήδη ξεκινήσει την αναγκαία προεργασία για την προεδρική εκλογή προκειμένου η διαδικασία να εναρμονιστεί με τις αλλαγές στον καταστατικό χάρτη της χώρας που ψηφίστηκαν πρόσφατα. Λογικό, όπως εξάλλου ενημέρωσε ο Πρόεδρος του Σώματος, Κώστας Τασούλας, ως τη 13η Φεβρουαρίου θα έχουμε βγάλει Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Μέχρι τότε όμως – για την ακρίβεια μέχρι να ανακοινώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ποιον ή ποια προτείνει για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα – η δημόσια σχετική συζήτηση θα εστιάζει στα «χαρακτηριστικά» που οφείλει να έχει μια υποψηφιότητα για την Προεδρία. Αυτή την εβδομάδα, λοιπόν, ο επόμενος ΠτΔ θα πρέπει να ξέρει από υφαλοκρηπίδα.
Για αρκετούς στο πολιτικό σύστημα το πρόσωπο που θα ενσαρκώσει τον εν λόγω θεσμό πρέπει να επιλεγεί με γνώμονα τη συνεχιζόμενη εδώ και καιρό τουρκική προκλητικότητα και τις σχέσεις με τη γειτονική χώρα. Ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης όταν ρωτήθηκε («ΣΚΑΪ») για τα περιλάλητα «προεδρικά χαρακτηριστικά», ανέφερε ότι εκείνος που θα προταθεί για Πρόεδρος θα πρέπει να είναι πολιτικό πρόσωπο με την ευρεία έννοια και «να γνωρίζει από Διεθνές Δίκαιο».
Σε παρόμοιο μήκος κύματος ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε («Βήμα της Κυριακής») την επανεκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου με το επιχείρημα πως οι στιγμές στα ελληνοτουρκικά είναι κρίσιμες, και ο νυν ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου «με το επιστημονικό του κύρος προασπίζει απαρέγκλιτα τα κυριαρχικά δικαιώματα και την ίδια στιγμή εργάζεται για τον διάλογο, τη συνεργασία και την επίλυση οιασδήποτε διαφοράς βάσει του Διεθνούς Δικαίου».
Το σκεπτικό όσων προτάσσουν τις γνώσεις Διεθνούς Δικαίου – εξαιτίας της παρούσας κατάστασης στις διμερείς σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας – ως κριτήριο είναι ότι ο επόμενος πρώτος πολίτης της χώρας καλό θα ήταν όποτε κριθεί αναγκαίο να έχει τη δυνατότητα να απαντήσει, επικαλούμενος το Διεθνές Δίκαιο, σε οποιαδήποτε ερντογανική πρόκληση. Τι κι αν κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από τις συνταγματικές του αρμοδιότητες, αφού ο έλληνας Πρόεδρος δεν είναι εκτελεστικός;
Τα επικρατέστερα ονόματα
Το αναμενόμενο αποτέλεσμα της παρούσας φάσης της κουβέντας για τα προεδρικά χαρακτηριστικά είναι να αρχίσουν να ψιθυρίζονται ονόματα που κουμπώνουν με αυτά. Μετά την τελευταία τηλεοπτική τοποθέτηση του Γεραπετρίτη δύο είναι εκείνα που ακούγονται στα πολιτικά πηγαδάκια, του συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου και του καθηγητή Δημοσίου Δικαίου Βασίλη Σκουρή, ο οποίος έχει διατελέσει πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου από το 2003 ως το 2014.
Οι πιο μυημένοι στα νεοδημοκρατικά παρασκήνια επιμένουν, βέβαια, πως μια υποψηφιότητα Αλιβιζάτου δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες – εξάλλου το Διεθνές Δίκαιο δεν είναι ο τομέας εξειδίκευσής του. Ο Σκουρής, από την άλλη, λένε όσοι έχουν εντρυφήσει στην ονοματολογία, αν και ενδεχομένως να κατέληγε μια ενωτική υποψηφιότητα, δύσκολα θα έπειθε την κοινοβουλευτική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος.
Το μήνυμα Παυλόπουλου
Στους κόλπους της, άλλωστε, αρκετοί κάνουν λόγο για την ανάγκη μιας δεύτερης θητείας του Προκόπη Παυλόπουλου. Κάποιοι το λένε επιτακτικά και δημόσια, σαν τον Νικήτα Κακλαμάνη ο οποίος προχθές αποφάνθηκε σε τηλεοπτικό πλατό ότι «θα ήταν μεγάλο πολιτικό λάθος για τη χώρα και για την παράταξή μου η μη επανεκλογή του». Ο νυν ΠτΔ, ωστόσο, έχει διαμηνύσει, σύμφωνα με πληροφορίες, στον ΣΥΡΙΖΑ, που ευθέως τάσσεται υπέρ του, πως εφόσον δεν προταθεί από τον Πρωθυπουργό, δεν προτίθεται να είναι υποψήφιος.
Ο Πρόεδρος της Βουλής αστειευόμενος δήλωσε στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες όταν επίμονα τον ρωτούσαν αν γνωρίζει το φύλο και την ταυτότητα του επόμενου ΠτΔ πως δεν κάνει υπερηχογράφημα, αλλά μπορεί να έχει ρωτήσει μέντιουμ για το επώνυμό του. Το χιούμορ Τασούλα συμπυκνώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον κωμικό χαρακτήρα που έχει αποκτήσει κάποιες φορές η προεδρολογία των τελευταίων μηνών.
