Αναζήτηση
Το 2007 σε συμπλοκή οπαδών του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού στην Παιανία, σκοτώθηκε ο Μιχάλης Φιλόπουλος, οπαδός του Παναθηναϊκού.
Το γεγονός συγκλόνισε την κοινή γνώμη και το πρωτάθλημα διακόπηκε.
Κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε για την διακοπή.
Όλοι τη θεώρησαν αναγκαία αντίδραση.
Χρόνια μετά, και συγκεκριμένα πριν από λίγες ημέρες, σκοτώνεται ένας οπαδός του Άρη στη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες σκοτώθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο, κυνηγημένος από οπαδούς του ΠΑΟΚ, που τον χτύπησαν και στη συνέχεια βρέθηκε να «περνάει» και ένα αυτοκίνητο από πάνω του.
Όλως τυχαίως με οπαδούς του ΠΑΟΚ μέσα φορτωμένο.
Σε κάθε περίπτωση ένα τραγικό περιστατικό οπαδικής βίας.
Και άλλο ένα σημάδι μιας βαθιάς κρίσης του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Την επόμενη μέρα, κατά τη διάρκεια αγώνα μπάσκετ, ακούγεται ένα ανατριχιαστικό σύνθημα σε σχέση με το θάνατο του οπαδού…. Αποθέωναν το θάνατό του!
Αναρωτιέται κανείς, τι άλλο πρέπει να γίνει για να ιδρώσει το αυτί του υπουργού Προστασίας Πολίτη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη;
Ή για να αναλάβει δράση ο αρμόδιος υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης;
Γιατί αυτή τη φορά το πρωτάθλημα δεν διακόπηκε.
Ο Κοντονής διέκοπτε το πρωτάθλημα με κάθε ευκαιρία, ακόμη και εάν υπήρχε θέμα με τους επόπτες ενός αγώνα τελικού κυπέλου, και τώρα δεν έχουμε καν προσωρινή απαγόρευση της μετακίνησης οργανωμένων οπαδών.
Και δεν είναι μόνο αυτό.
Δεν έχουμε δηλώσεις από την πολιτική ηγεσία.
Οι αρμόδιοι υπουργοί δεν έχουν πάρει θέση.
Κι όμως το θέμα είναι πολύ σοβαρό.
Καμιά σημασία δεν έχει αν ο νεκρός ήταν Βούλγαρος.
Ήταν θύμα τυφλής οπαδικής βίας και αυτό είναι το βασικό.
Και σε τελική ανάλυση, γονείς είχε που θέλουν να μάθουν πώς έχασαν το παιδί τους.
Δεν μπορεί το θέμα αυτό να συζητιέται εκτεταμένα στη Βουλγαρία και εδώ ουσιαστικά να αποσιωπάται.
Ιδίως όταν κυκλοφορούν φήμες στη Θεσσαλονίκη ότι υπάρχουν ζητήματα σε σχέση ακόμη και με το πόρισμα του ιατροδικαστή και ότι υπήρξαν παρεμβάσεις από ισχυρά πολιτικά πρόσωπα ώστε η διερεύνηση της υπόθεσης να είναι τέτοια προκειμένου να μη χρεωθεί σε οπαδούς του ΠΑΟΚ.
Η οπαδική βία είναι η μεγάλη ανοιχτή πληγή του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Είναι ζήτημα όχι απλώς για να ιδρώσει το αυτί των υπευθύνων αλλά και για να λάβουν μέτρα.
Γι’ αυτό και πρέπει να χυθεί άπλετο φως σε αυτή την υπόθεση.
Το χρωστάμε σε έναν νέο άνθρωπο που έχασε τη ζωή του, ενώ είχε έρθει από άλλη χώρα για να στηρίξει την ομάδα του.
Το χρωστάμε στην οικογένειά του.
Το χρωστάμε σε όλους τους φιλάθλους που θέλουν ένα ποδόσφαιρο χωρίς βία.
