Χωρά σχεδόν τρεις δεκαετίες καριέρας σε μόλις 17 φωτογραφικά καρέ. Αν και έχει παρουσιάσει τη δουλειά του από την Αθήνα, τη Γενεύη και το Λονδίνο ως τη Νέα Υόρκη και το Μοντεβιδέο, δέχτηκε να στήσει μια μίνι αναδρομική έκθεση στους χώρους ενός ιδιωτικού σχολείου στην Παλλήνη.
Κι ενώ εκτιμά όλες τις δυνατότητες που προσφέρει στην τέχνη της φωτογραφίας η ψηφιακή τεχνολογία, άνοιξε λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χωρίς να έχει αναρτήσει ακόμη φωτογραφίες του. Ο λόγος για τον διακεκριμένο διεθνώς για τη δουλειά του Πάνο Κοκκινιά, ο οποίος παρουσιάζει μια σύνοψη της δουλειάς του στην Ελληνογερμανική Αγωγή – ένα σχολείο που ως τώρα έχει επενδύσει σε εικαστικές δράσεις και έχει προσκαλέσει σημαντικούς έλληνες δημιουργούς -, σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Αθηνάς Σχινά. «Γιατί όχι σε ένα σχολείο του οποίου την προσπάθεια στον τομέα της τέχνης εκτιμώ; Θα είναι μια ευκαιρία να δει τη δουλειά μου ένα διαφορετικό κοινό πέρα από το επαγγελματικό μου σινάφι.
Ελπίζω να βρει ωστόσο ανταπόκριση, να μπορέσει να διαβαστεί και από τα παιδιά. Θα με στενοχωρήσει αν διαπιστώσω πως τα έργα μου είναι δυσνόητα για τους ανηλίκους αλλά και για όσους δουν τη συγκεκριμένη παρουσίαση» λέει στο «Νσυν» ο Πάνος Κοκκινιάς με αφορμή την έκθεσή του, που δεν είναι θεματική, αλλά μια αντιπροσωπευτική έκθεση με έργα από διαφορετικές ενότητες που επέλεξε ώστε να καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα της δουλειάς του. Η ποσότητα άλλωστε δεν δείχνει να τον απασχολεί καθώς εκτιμά ότι αν δεν μπορεί να πει κάτι μέσα από τις 17 φωτογραφίες που θα απαρτίσουν την έκθεση, κάτι δεν έχει πράξει σωστά.
Για να καταλήξουν άλλωστε οι εικόνες του στην τελική τους μορφή, μπορεί να απαιτηθεί δουλειά τριών και τεσσάρων μηνών κατά μέσο όρο. Αλλοτε νυχτερινά τοπία που του δίνουν το πεδίο να δείξει τόσο την αστική αποξένωση όσο και την αποξένωση του σύγχρονου ανθρώπου από τον ίδιο του τον εαυτό και τις αναζητήσεις του. Κι άλλοτε πορτρέτα ανθρώπων που μετατρέπονται εν αγνοία τους σε μοντέλα καθώς τους φωτογραφίζει στην καθημερινότητά τους, στον δρόμο, δημιουργώντας ένα υβρίδιο μεταξύ πορτρέτου και φωτογραφίας δρόμου. Ενα εγχείρημα που τον απασχόλησε ιδιαιτέρως την περίοδο της κρίσης, όταν οι άνθρωποι που συναντούσε ήταν εσωστρεφείς και στενοχωρημένοι, γεγονός που του προκαλούσε συγκίνηση, ενώ ταυτοχρόνως δεν απαιτούσε ιδιαίτερη προετοιμασία καθώς αφηνόταν στη στιγμή χωρίς να οργανώνει την κάθε ενότητα της δουλειάς του, όπως συνηθίζει, σαν μια μικρού μήκους ταινία, για το κάθε καρέ της οποίας μπορεί να χρειάζονταν αναρίθμητες πρόβες και λήψεις μέχρι να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η ψηφιακή φωτογραφία. Μπορούν όμως οι θεατές και ειδικά τα παιδιά να γοητευτούν από ένα φωτογραφικό σύνολο στην εποχή που η ψηφιακή φωτογραφία και οι ευκολίες της έχουν καταστήσει την τέχνη της φωτογραφίας προσιτή σε όποιον κρατά ένα κινητό τηλέφωνο ή μια ταμπλέτα; «Δεν είναι και τόσο καινούργιο αυτό, η φωτογραφία πάντα φαινόταν εύκολη. Αλλά αυτή είναι και η δυσκολία της. Με κάτι που μοιάζει τόσο απλό να φτιάξεις μια εικόνα με νόημα, που να αξίζει να την κοιτάξεις λίγο παραπάνω. Η ψηφιακή τεχνολογία δεν είναι καταστροφική. Αντιθέτως επιτρέπει σε περισσότερους να εξοικειωθούν με τη φωτογραφία, να την κατανοήσουν και να ασχοληθούν μαζί της. Μόνο καλό μπορεί να κάνει. Υπάρχουν άνθρωποι που εκφράζουν μια λαγνεία στο φιλμ, όπως κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν την επιστροφή στο βινύλιο. Το ποτάμι όμως δεν γυρίζει πίσω και όσοι δεν ακολουθούν τις εξελίξεις δεν είναι παρά παρελθοντολάγνοι».
Εκλεισε ήδη η δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα με μια επανάσταση για τη φωτογραφία, το Ιnstagram. Πώς προβλέπει το μέλλον της φωτογραφίας; «Δεν μπορώ να προβλέψω τις εξελίξεις. Σχετικά με το Instagram, μόλις πρόσφατα άνοιξα λογαριασμό, κι ύστερα από παραινέσεις φίλων. Το αστείο είναι ότι δεν έχω ακόμη προλάβει να αναρτήσω φωτογραφίες. Είναι άδειο. Μακάρι να είχα χρόνο και για αυτό. Εκτός από καλλιτεχνική, κάνω και εφαρμοσμένη φωτογραφία και διδάσκω στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Μου μένουν καθημερινά λίγες ώρες για ύπνο. Χρειάζομαι χρόνο και ησυχία για να δουλέψω».
INFO
Η έκθεση φωτογραφίας του Πάνου Κοκκινιά εγκαινιάζεται την Τετάρτη στην Ελληνογερμανική Αγωγή (Δημητρίου Παναγέα, Παλλήνη). Εως τις 29 Ιανουαρίου
