Στη βράβευση του Μάριο Ντράγκι με το παράσημο του Σταυρού της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας για τις υπηρεσίες που προσέφερε για τη διάσωση του ευρώ αναφέρεται στην κυριακάτικη έκδοσή της η Frankfurter Allgemeine Sonntagszeitung. Υπό τον τίτλο «Οι Έλληνες του Ντράγκι» η εφημερίδα σημειώνει: «[…] Στη Γερμανία η βράβευσή του είναι αμφιλεγόμενη. Τι να λένε άραγε οι Έλληνες; Εκεί συνέβη κάτι την περασμένη εβδομάδα που ασφαλώς δεν θα ήταν εφικτό χωρίς τις ενέργειες του Ντράγκι», σχολιάζει η εφημερίδα παραπέμποντας στην επιτυχή έκδοση του 15ους ομολόγου με επιτόκιο 1,8%.
«Αρχές της δεκαετίας του 2010 η εικόνα ήταν διαφορετική. Την εποχή εκείνη οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων εκτοξεύονταν σε δυσθεώρητα ύψη και η χώρα βρισκόταν στα πρόθυρα χρεοκοπίας. Τότε ανέλαβε δράση ο Ντράγκι. Με την περίφημη φράση ότι θα κάνει ό,τι χρειαστεί για τη διάσωση του ευρώ (whatever it takes) κατέστησε σαφές στις αγορές ότι όσο δικαιολογημένο κι αν ήταν -δεδομένης της εύθραυστης κατάστασης- το ότι στοιχημάτιζαν στη χρεοκοπία της Ελλάδας, η ΕΚΤ δεν θα επέτρεπε μια τέτοια εξέλιξη. Υπό αυτό το πρίσμα η Ελλάδα χρωστά ασφαλώς περισσότερα στον Ντράγκι απ΄ ότι η Γερμανία. Ωστόσο εξακολουθεί να είναι η εκπληκτική επιστροφή της χώρας στις χρηματαγορές απότοκο της τότε πολιτικής διάσωσης του ευρώ; Μπορεί η Ελλάδα να έχει σταθεροποιηθεί και […] η οικονομία καταγράφει ελαφρά ανάπτυξη. Η ανεργία είναι όμως υψηλότερη απ΄ ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη ενώ οι τράπεζες έχουν στα βιβλία τους μεγάλο όγκο προβληματικών δανείων. Παρά την αναβάθμιση της Ελλάδας από τους Οίκους Αξιολόγησης η υψηλή ζήτηση των ομολόγων δεν έχει τόσο σχέση με την οικονομική ανάπτυξη αλλά περισσότερο με το γεγονός ότι στην Ευρωζώνη υπάρχουν ελάχιστα κρατικά ομόλογα που έχουν θετικές αποδόσεις. Την ίδια ώρα το χρέος της Ελλάδας εξακολουθεί να βρίσκεται στο 180%. Και αυτό παραμένει ανησυχητικό».
Κνάους για προσφυγικό: Η Ελλάδα ξαναζεί το 2015
Τον κώδωνα του κινδύνου για την «απαράδεκτη» όπως τη χαρακτηρίζει κατάσταση στους προσφυγικούς καταυλισμούς στα ελληνικά νησιά κρούει ο εμπνευστής της προσφυγικής συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας Γκέραλντ Κνάους. Σε συνέντευξή του στην Tagesspiegel της Κυριακής ο αυστριακός ειδικός προβλέπει την επιδείνωση της κατάστασης στο άμεσο μέλλον: «[…] Πέρσι ήρθαν στην Ελλάδα 74.000 άνθρωποι από την Τουρκία. Αναλογικά με τον πληθυσμό είναι σαν να έρχονταν στη Γερμανία 600.000! Εδώ και χρόνια ακούμε ότι «το 2015 δεν πρέπει να επαναληφθεί». Αλλά η Ελλάδα ξαναζεί ήδη το 2015 και το 2020 θα είναι χειρότερο εάν δεν αλλάξει κάτι. Το ό,τι γερμανικές πόλεις προσφέρονται να υποδεχθούν μερικές χιλιάδες ανθρώπων είναι αξιέπαινο αλλά δεν λύνει το πρόβλημα. Χρειάζεται στρατηγική».
Αναφερόμενος στην προσφυγική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας την οποία εμπνεύστηκε ο ίδιος ο Γκέραλντ Κνάους επισημαίνει: «Στην Ελλάδα απέτυχε εξαρχής. Στην Τουρκία ήταν εξαρχής μια επιτυχία και βελτίωσε τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων. Εάν δεν πήγαιναν σήμερα στην Τουρκία 680.000 παιδιά Σύρων στο σχολείο, εάν το σύστημα υγείας δεν ήταν ανοιχτό για τους Σύρους, τότε θα έρχονταν πέρσι στην Ελλάδα πολύ περισσότεροι από τα συνολικά πάνω από τρία εκατομμύρια των Σύρων της Τουρκίας».
Αυτό που προέχει στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον ειδικό είναι να επισπευστούν οι διαδικασίες ασύλου και να γίνεται ταχύτερη ανακατανομή των προσφύγων στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Όλα αυτά προϋποθέτουν βέβαια πολιτική βούληση, όπως επισημαίνει: «Ναι, αυτό πρέπει να έρθει από τους ευρωπαίους ηγέτες. Μητσοτάκης, Μέρκελ, Ρούτε και Μακρόν θα πρέπει να καθίσουν στο τραπέζι και να πουν: Θα τα καταφέρουμε. Θα δείξουμε πώς πρέπει να είναι τα ανθρωπιστικά σύνορα με ελέγχους. Και δεν θα αφήσουμε στη μοίρα τους ούτε την Αθήνα, ούτε την Άγκυρα αλλά ούτε και τα δυτικά Βαλκάνια. Εξάλλου είναι και προς το συμφέρον της Γερμανίας διότι η Γερμανία παραμένει βασικός προορισμός εκείνων που προσεγγίζουν την ηπειρωτική Ελλάδα».
O Γκέραλντ Κνάους εκτιμά ότι με φόντο τις μεγάλες διεθνείς εστίες κρίσης αλλά και τα επιμέρους ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, πολλοί στην ΕΕ υποτιμούν τη σοβαρότητα του προσφυγικού και την αναγκαιότητα ανάληψης δράσης. «Όταν υποχωρεί στη Γερμανία ο αριθμός των αιτήσεων ασύλου και παράλληλα και ο αριθμός εκείνων που διασχίζουν τη Μεσόγειο, τότε είναι μεγάλος ο πειρασμός να αγνοήσει κανείς το πρόβλημα. Έτσι όμως σβήνεις τη μια φωτιά μετά την άλλη χωρίς να αναπτύσσεις μια στρατηγική πυρόσβεσης».
Κώστας Συμεωνίδης
