Τι είναι η Μανωλάδα; Τι είναι οι Μανωλάδες σε όλη την Ελλάδα;
Ρητορικό το ερώτημα μιας και όλοι γνωρίζουμε για τα εργασιακά γκέτο που έχουν στηθεί σε πολλές περιοχές της χώρας όπου Ελληνες «αφεντικά» χρησιμοποιούν αλλοδαπούς για εργασίες.
Τις περισσότερες φορές πρόκειται για μετανάστες χωρίς χαρτιά, χωρίς άδεια παραμονής και βεβαίως χωρίς να εμφανίζονται πουθενά ως εργαζόμενοι.
Παράνομη εργασία, με μισθούς πείνας ή ακόμη και χωρίς μισθούς αλλά μόνο με την παροχή στέγης και τροφής.
Εδώ και χρόνια είναι γνωστό τι γίνεται στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας. Απειρα είναι τα ρεπορτάζ για τα σκλαβοπάζαρα που έχουν στηθεί εκεί.
Με μετανάστες να ζουν σε άθλιες συνθήκες, πολλές φορές πένητες, κοιμούνται σε κατασκευές – κοτέτσια που το καλοκαίρι μοιάζουν με φούρνους και το χειμώνα το κρύο τους τσακίζει τα κόκκαλα.
Ανθρωποι που αναγκάζονται να εργαστούν 12 και 15 ώρες την ημέρα στα χωράφια των ντόπιων «αφεντικών» που δε δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Δεν δηλώνουν τους εργαζόμενους – αλλοδαπούς, δεν τους ασφαλίζουν πουθενά, δεν τους παρέχουν στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης.
Είναι άνοιξη του 2013. Οι αλλοδαποί διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους, ξεσηκώνονται, ψάχνουν να βρουν το δίκιο τους. Δέχονται πυροβολισμούς από τους επιστάτες και 31 από αυτούς τραυματίζονται.
Τότε μάθαμε ότι στη σύγχρονη Ελλάδα υπάρχει κάπου ένας… Μισισιπής που καίγεται. Ότι υπάρχει ένα κράτος εν κράτει όπου κάνουν κουμάντο οι «φραουλάδες» και οι μεσάζοντες. Οπου οι μετανάστες στοιβάζονται σαν τα ζώα σε παραπήγματα για τα οποία πληρώνουν τουλάχιστον 50 ευρώ ο ένας ως… ενοίκιο.
Τότε μάθαμε ότι πολλά «αφεντικά» δεν πληρώνουν τους εργαζόμενούς τους, τους διώχνουν για να γλιτώσουν μεροκάματα κι αν αυτοί αντιδράσουν, τους ρίχνουν και ένα χέρι ξύλο για να πάψουν να μιλάνε.
Όλα αυτά συμβαίνουν στη Μανωλάδα αλλά όχι μόνο εκεί. Πρόσφατα μάθαμε ότι στον Μαραθώνα πυροβολήθηκε 23χρονος εργάτης γιατί.. τόλμησε να ζητήσει τα δεδουλευμένα του.
Εχει αλλάξει κάτι, ειδικά μετά τα τραγικά γεγονότα του Απριλίου του 2013; Εχουν βελτιωθεί οι συνθήκες διαβίωσης των αλλοδαπών;
Μήπως δηλώθηκαν ποτέ στις επίσημες αρχές; Ενοχλήθηκαν άραγε τα «αφεντικά» από την επίσημη πολιτεία ή μήπως πέρασαν τα χρόνια και τα εργατικά γκέτο συνεχίζουν να υπάρχουν;
Μα γιατί τα θυμηθήκαμε όλα αυτά; Γιατί ο βουλευτής Ηλείας της ΝΔ, Κ. Τζαβάρας μας είπε ότι στην περιοχή της Μανωλάδας υπάρχουν 5.000 αλλοδαποί που έχουν δημιουργήσει ένα ιδιότυπο γκέτο.
Μας είπε ότι δεν κυκλοφορεί κανείς μετά τις 6 παρά μόνον οι αλλοδαποί, κι ότι έχουν φτιάξει μια δική τους κοινωνία που ζει παράλληλα με εκείνη των Ελλήνων.
Και μας είπε επίσης ότι δεν είναι ρατσιστής ούτε έχει αντιανθρωπιστικές ιδέες αλλά πρέπει να μπουν κανόνες που επιβάλλει η δημοκρατία.
Συμφωνούμε, να μπουν κανόνες. Δηλαδή τα «αφεντικά» να δηλώνουν τους εργαζόμενους που έχουν.
Να τους ασφαλίζουν κανονικά στον ΕΦΚΑ.
Να τους πληρώνουν αξιοπρεπείς μισθούς για ανθρώπινα μεροκάματα.
Να τους προσφέρουν στέγη και τροφή που πρέπει να δίνεται σε ανθρώπους και όχι –ούτε καν- σε σκυλιά.
Να τους πληρώνουν στην ώρα τους και όχι να τους εκβιάζουν ότι θα τους «δώσουν» στην Αστυνομία και θα τους απελάσουν.
Να φροντίσουν τα «αφεντικά», μαζί με την Αυτοδιοίκηση, τους βουλευτές σαν τον Τζαβάρα και το κράτος, να δημιουργήσουν τις κατάλληλες συνθήκες ένταξής τους στις τοπικές κοινωνίες.
Γιατί για να χρειάζονται 5.000 και 10.000 εργαζόμενους για τα χωράφια, σημαίνει ότι τους έχουν ανάγκη.
Σημαίνει ότι δεν πηγαίνουν οι Ελληνες να κάνουν τις βαριές δουλειές στα χωράφια, κι ας είναι η ανεργία στο 20%.
Σημαίνει ότι οι περισσότεροι από τους αλλοδαπούς είναι σκληρά εργαζόμενοι άνθρωποι που δεν έχουν καμιά σχέση με παραβατικές συμπεριφορές και το μόνο που ζητούν είναι δουλειά, αξιοπρέπεια, σεβασμό.
Αυτοί είναι κανόνες σε μια δημοκρατία και αυτούς πρέπει να διαμορφώσουν οι βουλευτές και η εκάστοτε κυβέρνηση.
Αλλιώς οι «ματωμένες» φράουλες θα διαιωνίζονται, οι αλλοδαποί θα πεθαίνουν σαν τα σκυλιά στα χωράφια, τα «αφεντικά» θα πλουτίζουν από τους αδήλωτους εργαζόμενους και οι βουλευτές θα διαπιστώνουν ότι υπάρχει γκέτο στην περιοχή τους.
Γκέτο στη Μόρια, στη Μανωλάδα ή αλλού δημιουργούνται από την ανικανότητα του κράτους να δημιουργήσει δομές φιλοξενίας και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.
Παραβατικοί γίνονται οι αλλοδαποί (ή οι Ελληνες) επειδή κάποιοι δημιουργούν τις συνθήκες για να γίνουν.
Αντί, λοιπόν, να κάνουμε διαπιστώσεις ας κάνουμε έργα. Ώστε να πάψουμε να βλέπουμε τις ντροπιαστικές εικόνες της Μανωλάδας, της Μόριας, της Χίου ή όπου αλλού.
Ας γίνουμε πρώτα εμείς οι «νοικοκύρηδες» άνθρωποι και ας κάνουμε μετά τους «φιλοξενούμενους» σαν τα μούτρα μας.